TEARY EYES // Taejinkook

1.3

"Geldiğin için teşekkür ederim."

Uzun süredir birbirine bakmayan ikili arasından sessizliği bozan Taehyung olmuştu. Sessizliğin bozulmasının ardından Jin Taehyung'a baktı. Çok önceden olsa Taehyung'un şu anki dolu bakışlarına acırdı, gitmemesi için dil döker ve affedebilirdi ama kalbi onun için ölmüştü, karşısındakinin hislerinin ne durumda olduğunun bir önemi yoktu; nefretin ve sevginin arasındaki o ince çizgide Taehyung'a karşı hiçbir his beslemiyordu. Ölmüş bir kalbi tekrar yeşerten tek bir kişi vardı kendisi için ve o da şu an evde Jin'i bekliyordu.

Jin cevap vermeyince Taehyung devam etti.

"Affedilmeyecek bir hata yaptım biliyorum geri dönüşü de yok ama benden nefret etmeni istemiyorum Jin."

"Senden nefret etmiyorum. Geçmişi geçmişte bırakmayı tercih ederim ve sen de sadece geçmişimin bir parçasısın."

Taehyung gözlerinden yaşların düşeceğini fark ettiğinde kafasını sadece eğmek ile yetindi. Jin'in gözlerine bakacak yüzü kendisinde göremiyordu. Zamanı geriye almak için her şeyi yapardı şu an fakat artık iş işten geçmişti.

"Ben özür dilerim. Bundan sonra karşına asla çıkmayacağım zaten ama seni asla unutamam. Sana yaşattığım her şey için özür dilerim. Seninleyken gerçekten mutluydum, bana sevmeyi ve sevilmeyi öğrettin fakat ben sevgini boşa çıkardım. Gerçekten özür dilerim Jin."

Jin daha fazla özür duymak istemiyordu ama yine de dinlemeyi tercih etti. Sustu.

"Ama bu özürlerimin arkasında sana teşekkür de etmek istiyorum. Kısa sürede bana her şeyi tattırdığın için, bazı duyguları, hisleri bana tekrardan öğrettiğin için teşekkür ederim. "

Taehyung karşısındaki kişiden herhangi bir cevap alamayınca masanın üzerindeki telefonunu alıp masadan yavaşça kalktı ve boştaki elini Jin'e doğru uzattı. Jin yavaşça gözlerini kaldırıp Taehyung'un dolu gözlerine odakladı.

"En azından son kez vedalaşalım."

Jin tereddütte kalsada oturduğu yerden elini uzatıp son bir kez vedalaşmayı kabul etti. İkilinin elleri birleştiğinde Taehyung uzun süre o eli bırakmak istemedi ama son kelimelerini söyledemeden önce Taehyung uzunca bir daha hiç göremeyeceği o yüze baktı ve gözünden bir damla yaş düştü. Son kez konuşmak istemedi ama dudaklarından o kelimeler döküldü. Jin ise ilk kez karşısındakine acıdığını hissetti ama istifini bozmadan o da son kelimesini fısıldadı.

"Seni seviyorum. Elveda Jin."

"Elveda Taehyung."

Taehyung daha fazla kalamayacağını anladı ve düşünceli-hızlı adımlarla kafeden çıkarken Jin arkasından baktı ve sonrasında önündeki bardağa odaklandı. Her veda yeni bir başlangıçtı, kötü sonlar bazen iyi başlangıçlara bazen ise dört yanı kapalı karanlık bir çıkmaza sürüklerdi. Jin bu ayrılığın ardından çıkmaza sürüklense de kendisini bu çıkmazdan çıkartacak, hislerini tekrar uyandıran kişiyi bulmuştu. Belki de doğruyu bulmak için yanlışa yönelmek bir tercih olabilirdi ya da bir seçim. Jin de bunu yapmıştı ve şu an birlikte olduğu kişiye tekrar aşık olduğunu fark etti.

"Eğer buna aşk deniliyorsa hayatımın geri kalan her anında aşık olmak isterim."

Gülümsedi ve hızlı adımlarla evde kendisini bekleyen sevgilisinin yanına ilerledi.

--

SON

Bu bölüm Taehyung ile olsun istedim ve biraz kısa kestim. Finali bu bölüm yapmaya karar verdim çünkü artık yazmak istemiyorum okuyanlara tekrar ve tekrar teşekkürler :)

Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum. Diğer Taejin kurguma da göz atarsanız sevinirimm

Umarım beğenmişsinizdir. 😍😍