A Future With Seventeen

Chapter 25

Di ko inexpect na magiging ganito kaeffort ang asawa ko para lang mapasaya ako, kaya mahal na mahal ko toh eh kahit minsan nagbabardagulan lang kame haha, napakasweet, napakalambing yiee kinikilig nayan scouptastus juwaeyo

"dapat sinabi mo nalang sakin na gusto mong pumunta sa inyo," sabi ni cheol napatingin ako sakanya, anong pinagsasabi nito?

"ha bakit?" takang tanong ko

"heh, wag ka na ngang umarte, kaya pala nakatalikod ka sakin kanina, dahil pala doon" sabi nya, sabi na eh nakita nya ung phone ko pfft.

"bat mo kasi tinignan phone ko?" tanong ko

"eh baket masama ba? asawa naman kita," sabi nya

"oo na, san mo nakuha pinangbayad mo sa tickets?" tanong ko, napangisi sya

"edi sa wallet ko san paba," sagot nya, seryoso ba yang sagot nya? o iniinis nanaman ako?

"yah! malamang sa wallet talaga kumukuha ng pera, san nga kasi galing?" tanong ko ulit

"baka nakakalimutan mong ako si Choi Seungcheol, pera? madali lang sakin yan," sabi nya habang nakadekwatro

"aish ewan ko sayo, pero thankyou honey! finally makikita ko na din sila mama ulit," sabi ko saka niyakap sya nakita ko syang napangiti at napayakap nadin sakin

"basta para sayo hon, sige magempake kana ng mga dadalhin mo para hindi mo makalimutan," sabi nya kaya agad akong nagpunta sa kwarto namin at nagempake, teka ilang araw ba kami don?

"hon! ilang araw ba tayo don?" sigaw ko, nakita ko syang pumasok din sa kwarto at sinabing

"1 week" sabi nya, agad akong naghanap ng maleta at naglagay ng madaming damit

"ikaw? di kapa ba mageempake? malapit na maglinggo," sabi ko pero nagcecellphone lang sya

"mamaya na hon, ikaw muna," sabi nya habang nagcecellphone lang, nagkibit-balikat lang ako

"sige ikaw bahala," sabi ko saka naglagay ng mga undergarments, nakita ko ung red bikini na binili ko nung nakaraang taon, tagal ko ng hinahanap nandito lang pala, yan magagamit ko nadin ngayon

"hon, nahanap ko na waa!" sabi ko habang winawasiwas ang bikini, huh? this is weird, napatingin sya sakin

"oh wag mong sasabihing susuotin mo yan?" tanong nya, nakita kong binaba nya ung phone nya at nakatingin lang sakin

"oo naman bakit naman hindi, tagal tagal ko ng hinahanap to noh," sabi ko saka nilagay iyon sa maleta

"pfft sige bahala ka," sabi nya saka nagcellphone ulit habang nakasimangot

"ey anong muka yan haha," pangaasar ko

"eh wag mokong intindihin magempake kalang!" sabi nya na may diin, loh gagalit nayan?

"yah wag mong sabihin galit ka sa bikini ko?" tumingin ako sakanya na may halong pangaasar

"bakit naman? bikini lang naman yan," sabi nya habang nakasimangot padin, nilapitan ko sya

"ey wag ka ngang sumimangot jan, bikini lang yon tsaka tayo tayo lang naman don," sabi ko saka niyakap sya, sige yakap nanaman tatampo sya eh

"magdadala naman ako ng robe e" sabi ko, napatango sya

"sige na magempake kana ulit, magdala ka ng pandoble ako lang dapat makakakita ng katawan mo y/n" sabi nya na seryosong nakatingin sakin, tumango-tango ako

"opo honey," sabi ko saka ngumiti,

Sa wakas makakapunta na ulit ako sa amin, ilang taon nadin ng huli aking dumalaw dun, miss na miss ko na talaga pamilya ko don, salamat sa asawa ko napakabait talaga, lahat ng mga pinangako nya kila mama, lahat tinutupad nya ginagawa nya lahat para maging dabest na asawa para sakin, well di ko na itatanggi dabest sya para sakin...

"honey! kila woozi daw tayo kakain!" rinig kong sigaw ni cheol, tumayo ako at tinanong kung bakit

"eh hon, bakit doon pa? maistorbo pa natin sila" sabi ko

"anong maistorbo eh sila nga nag-aya, tara na," sabi nya saka pumunta sa may pinto

"sandale nakakahiya naman kapag wala tayong dala," kinuha ko ung ginawa kong kimchi sa ref at sinundan sya sa may pinto

"oh madaming pagkain don nakita kong bumili si woozi kanina," sabi ni cheol

"eh gusto ko toh eh bakit?" sabi ko saka tinaasan sya ng kilay

"wala honey hehe, tara na po," sabi nya saka hinawakan ang kamay ko't pumunta na kila woozi, ano nanaman kayang meron at naisip ng mag-asawang Lee ito?

Iniisip ko palang ung unang tapak kong ulit sa lugar namin excited na excited na ko, miss ko na don ung maiingay na manok ng kapitbahay, ung mga chismosa sa kanto at specially ung pamilya ko, sinong hindi mahohome-sick eh doon ako lumaki!? doon ako namulat sa reyalidad charr haha, hay basta makakapasyal na ulit kami doon, ano na kayang nagbago don? Adsgsfagfaf don't mind it for now, kakain muna kame katulad nung nakaraang-nakaraan, i can't stop imagining things na alam kong mangyayari na talaga, I'm so excited!!