Aish ayaw ko ng mag-isip ng mag-isip lalo lang ako masstress, basta ngayon ang alam ko uuwi na kami waaa bat ang bilis naman parang 3 hours lang kame dito napakabilis ng araw,
"miss ko na ung higaan ko sa bahay," singit ni jeonghan na papikit-pikit
"yan puro ka tulog, magtrabaho ka kaya, layasan kita eh!" bulyaw ng asawa nya
"nagtatrabaho naman ako ah?" sagot ulit ni jeonghan
"trabaho tsk, kikita kaba sa kakatulog mo na yan? ako nalang kaya para malayasan na kita jusko," datdat ng asawa nya pero nakapikit padin sya na parang walang paki
"pagbutihin mo lang ang pagtulog ha, malayo mararating mo nyan," sambit ng asawa nya
"nakarating nako sa america ng hindi naglalakad amazing," sabi ni jeonghan habang nakangiti, hinampas nalang sya ng asawa nya
"hep, hep walang mag-aaway" singit ni hoshi habang hinihimas ung manok nya
"manahimik kang manok ka jan, iihawin kita!" inis na sabi ng asawa ni jeonghan
"nako tulungan pa kita mare," sagot ng asawa ni hoshi saka tumabi sa asawa ni jeonghan
"nakakainis," bulong nalang nilang dalawa
"NANDITO NA," sigaw ng tsuper kaya agad kaming bumaba
"tabi nalang tayo ng seats mare, ayaw kong katabi asawa ko," sabi ng asawa ni jeonghan,
"hmm okay suree," sagot ng asawa ni hoshi
Di na ako magtataka kung bakit inis na inis yang dalawa sa asawa nila, si hoshi ba namang mukang manok tas si jeonghan na panay tulog ang maging asawa mo, diba binato na nga si hoshi ng mga stuffed toys nya dahil don sa tumakas sya sa inuutos? tapos si jeonghan naaalala nyo pa ung nagwalwalan kami ni kumare? dahil yon sa asawa naming dalawa nako ewan ko ba minsan seryoso minsan baliw nasa kanila naman na yan, pfftt..
"oh mahal bat jan ka nakaupo?" tanong ni jeonghan, inirapan nalang sya ng asawa nya
"wala kang pake, sagot nito
"oh honey diba tabi tayo?" takang tanong ni hoshi
"tabi ka sa manok mo, bahala ka jan," sagot ng asawa nya, ang ending magkatabi si jeonghan at hoshi, at magkatabi ang asawa nila
"ano nanaman bang meron sa dalawang yon, tinotopak nanaman ba?" tanong ni cheol
"manahimik ka jan," pagsusungit ko, napatingin sya sakin
"lah, pati ikaw hon?" tanong nya, napangiti nalang ako
"joke lang, wala akong dahilan para topakin ng ganyan, wala ka namang kabaliwang ginawa," sagot ko
"kala ko galit ka nanaman eh," sabi ni cheol
"duh mahaba kaya pasensya ko, minsan haha," sagot ko
"mas okay ng ganyan ka, wag ka nang magagalit okay, walang dapat kagalitan," bilin nya, napatango nalang ako
"opo, hayaan mo nalang sila dyang dalawa mamaya magsiklab nanaman yan tas dito pa maggiyerahan patay na," alalang sabi ko pero tinawanan lang ito ng asawa ko,
"tsss subukan lang nila papatigil ko tong eroplano, tatapon ko sila sa labas bahala sila," sabi ni cheol habang nakangisi, kalokohan nanaman naiisip neto
"pag yang apat nayan nako talaga honey, hay nako ayaw ko magpastress, iidlip na muna ako ha," pagpapaalam ko saka nagsimulang ng matulog
"sleepwell," huling salitang narinig ko bago ako tuluyang makatulog
Di ko alam kung bakit naisipan kong umidlip hanggang sa napunta sa tulog eh ang aga aga pa naman, nako mas mabuti na toh kesa naman magdrama ako, bat ba kase ang bilis, mamimiss ko nanaman sila mama neto shms.
Kahit sa panaginip ko parang lumalangoy padin ako sa dagat namin doon, ano pati ba naman sa panaginip dadalawin ako ng pagkamiss, di namab pwedeng magstay ng matagal kasi nga sa trabaho ng mga asawa namin aish, ang sakit sa puso jk. tama na kakadrama uuwi lang naman kami eh psh.....
YOU ARE READING
A Future With Seventeen
Fanfic"Ano may bagong giyera nanaman ba?" - Y/n Choi Living with Seventeen for the others feels like you're in heaven. Well, it's true sometimes. Let's just say they're so fun. At the moment, your stomach will burst out just because of BooSeokSoon's joke...
