Elma kurdu | bxb

•Özel Bölüm 2•

•İyi Okumalar•

Emre~

Elimdeki gül buketi ile Ozanın arabasının önünde, Ozan'ın okuldan çıkmasını bekliyordum. Hoşuna gideceğini düşündüğüm için ve ona küçük bir sürpriz yapmak için işten erken çıkmıştım. Önce eve uğramış hızlıca yemek yapmaya çalışmıştım fakat sonu alevler içinde bitince çöpü boylamıştı.

O yüzden pizza söylemiştim... Biz eve dönene kadar gelirdi.

Birkaç dakikanın ardından zil sesi bahçeyi inletirken öğrenciler koşa koşa okuldan çıkmaya başlamıştı bile. Birkaç dakikanın ardından sevdiğim sarı saçlar görüş alanıma girince yüzümde istemsizce oluşan sırıtmayı bastırma gereği duymamıştım.

Etrafında birkaç kız öğrenciyle hem konuşup hemde gülüşürken yanıma doğru ilerliyordu. Beni henüz farketmiş mavilikleri kahvelerimle buluşunca gözlerinin içindeki gülüş suratındaki gülüş gibi büyümüştü.

Öğrencilerine birkaç şey daha söyleyip yanıma gelince kimseye farkettirmeden kolumu okşamış, fısıltıyla karışık narin sesiyle, "Sevgili olduğumuzu hâlâ anlamamışlarsa bu sefer kesin anlarlar." demişti elimdeki gül buketini kastederek.

Daha önce bu konuları konuşmuştuk. Bunu sıkıntı etmediğini söylediğinde ona ayak uydurmuştum. O yanımda oldukça hiçkimsenin düşüncesi umrumda olmuyordu.

Elimdeki buketi narin eline alıp, burnunu daldırınca derin bir nefes çekmişti.

"Çok güzeller."

"Senin gibi."

Kendi kadar sevimli kıkırdaması kulaklarımı şenlendirirken avucuma anahtarı yerleştirip kendini yolcu koltuğuna atmıştı. Onun gibi bir çırpıda şoför koltuğuna yerleşince zaman kaybetmeden evimize doğru sürmeye başlamıştım.

Eve adım attığımızda üzerime atlayan Beşlik ile sırtım sert zeminle buluşmuştu. Ozan ardımdan içeriye girip gülmeye başladığında sakince paltosunu çıkarıp elindeki buketle içeri adımladı. Bir süre sonra tekrar yanıma gelip, suratımın her tarafını yalayan Beşliği kucaklayıp oturma odasına ilerledi.

"Emre? Yanık kokusu alıyorum?" Tedirgince sorduğu soruyla yanına yaklaşıp yanağına küçük bir öpücük kondurdum.

"Endişelenme, birazcık yemek yakmış olabilirim."

"Sana ben yokken mutfağa girmek yasak demiştim."

Yalancı bir sinirle kızınca dudak büzüp, "Sürpriz yapmak istemiştim." dedim.

Benim aksime yanağıma uzun sulu bir öpücük bırakınca, "Tamam bu seferlik kızmıyorum." dedi.

"Dışarıdan söyleyelim."

"Ben söyledim merak etme." cümlemin ardından kapı çalınınca ayaklanıp kapıyı açtım. Gelen pizzaların parasını ödeyip içeriye girdiğimde, "Geldi bile." dedim.

Sevimlice gülümseyip, "Üzerimi değiştirip geliyorum." dedi.

Onun gitmesini fırsat bilip önceden hazırladığım mumu masaya bırakıp, hızlıca yaktım. İki tabak yerleştirip pizzaları ortamıza bıraktım. İki bardak ve dolaptan çıkardığım kolayıda hazırlayınca Ozan gelip belime sarılmıştı.