MEYUS

7.Bölüm

***

Sabah annemin odaya dalmasıyla uyandım. Bana kalkıp temizlik yapmam gerektiğini söylüyordu. Aslında erken kaldırması iyi olmuştu türlü türlü yiyecekler hazırlayıp gelen kadınların önüne koymamız gerekliydi. Annem muhtemelen kahvaltı hazırlamaya başlamıştı. Bende hafif gerinerek yataktan kalktım ve saçlarımı bileğimdeki tokayla bağladım. Ardından yatağı da toplayarak odadan çıkıp banyoya geçtim.

Güzelce elimi ve yüzümü yıkadıktan sonra merdivenlerden inerek mutfağa girdim.

"Günaydın Anne" diyerek kahvaltı hazırlamasına yardım ettim ama o benim sözlerime karşı hiç bir şey dememişti. Bu duruma kaşlarım hemen çatıldı. Bir haftadır neden böyleydi  sebebini öğrenmek istiyordum ayrıca dün aldığım elbiseyi hiç bir şekilde beğenmemiş giyersem benimle bir daha konuşmayacağını söylemişti.

"Anne neler oluyor? neden benimle konuşmuyorsun? neden yüzüme bakmıyorsun?" dedim ona dönerek çünkü artık derdinin ne olduğunu söylemesi gerekiyordu.

Elinde soyduğu domatesi mermere sertçe atarak bana döndü;

"Bana bak artık elimden bir kaza çıkacak. Senin ardından neler söylüyorlar hiç mi haberin yok şimdi gelerek bilmiyorum ayaklarına yatma." dedi ve attığı domatesi tekrar alarak soymaya başladı.

Neler olduğunu anlamıyordum benim hakkımda neler konuşuyorlardı ki. Hem annem benim yanlış bir şey yapmayacağımı bilir neden böyle davranıyordu konu neydi.

"Ne konuşuyorlarmış hakkımda söyler misin anne?" dedim inatla ona bakarak.

"Herkes Aslanla yüz göz olduğunu söylüyor. Geçen gün Melahat seni onunla el ele görmüş. Ne iş bu kızım sizin aranızda bir şey mi var bak bana doğruyu söyle. Ona yaklaşma göz göze bile gelme bu gidişle adını çıkaracaklar." dedi.

Duyduklarımla yıkılmıştım benim hakkımda neler düşünüyorlardı böyle onların gözünde küçük duruma mı düşmüştüm. Halbuki Aslan daha bir hafta önce gelmişti ve ben onu görmelerim bir elin beş parmağını geçmemişti. Ayrıca o el tutuşması refleks olmuştu hemen elimi geri çekmiştim. Ne ara görmüştü hiç yakın bir samimiyetimizde olmamıştı.

"Neler söylüyorsun sen Anne. Benim kızım yapmaz öyle şey diyemedin mi? Hem ben bu adamı kaç kere gördüm ki nasıl böyle bir düşünceye kapılırlar."

"Ben bilmem o adamla yüz göz olma. Neriman bu adamı seviyor sana bir zararı dokunur annem hem senin Abin gibi o zaten. Zaten Sude'nin evine bile fazla gitme erkek var o evde." diyerek mutfak kapısına yürüdü. İçimden ani gelen bir cesaretle pat diye Aslan'ı sevdiğimi söyleyiverdim.

"Abim değil o benim. Seviyorum onu hem de küçüklüğümden beri". dedim. Söylemiştim işte üzerimden sanki bir yük kalkmıştı. Kuş kadar hafiflemiştim. Annemin eli  kalktı ve yanağımda son buldu. Bana tokat atmıştı. Gözlerim doldu hatta bir yaş yanağımdan akıp gitti.

"Bana bak düzgün konuş evire çevire döverim seni. Kulaklarını aç iyi dinle abin o senin anladın mı beni sakın yan gözle bakayım deme ona . İnsanda iştah falan kalmadı ya topla şuraları yok kahvaltı falan duydun mu beni. Evi temizleyip ikramlık hazırla benim dizim var sakın ha dediklerimi unutma ondan sana yar olmaz. Neriman seviyor onu sen onun için sadece Sude gibi gördüğü küçük kız kardeşisin." deyip mutfaktan çıkıp gitti.