Biz sallanarak şarkı söylerken evin arkasından Erdem,Mert çıkmıştı.
Yüzlerinde gülümseme vardı.Mert altına kot pantolon,üstüne metalik bir gri t-shirt giymişti deri siyah ceketiyle uymuştu.
Erdem,siyah bir pantolon,beyaz bir t-shirt,birazda gri tonda bir ceket giymişti.Bize bakarken gülüyorlardı.Ben onları gördüm.Ama Elif hala şarkı söylüyordu.
Benim durduğumu görünce şarkı söylemeyi bıraktı.
-Neden söylemiyorsun?
dedi benim bakışlarımı takip edip,Mert ve Erdem'in gözlerine çevirdi.Ben Mert'e bakarken o sanki kolumdaki sargı bezine bakıyor gibiydi,yüzü sertleşmişti.
Erdem de kaşlarını çatmıştı.Yanımıza doğru geldiler,biz salıncaktan kalkmadık.
-Siz neredesiniz?Her yerde sizi arıyorduk.
dedi Mert,bakışlarımı karşı duvara sabitledim.
-Gördüğün gibi buradayız.
dedim umursamayarak,Mert elimi tutup dizlerimin önüne çöktü.
-Bak Irmak,biliyorum sana bağırmamalıydım.Ama sinirliydim,gözüm hiç kimseyi görmedi.
Ellerimi yavaşça onun elinden çektim.Mert nefes vererek ayağa kalktı.Erdem,Elif'in omzuna elini koydu.
-Elif,
dedi yumuşak bir sesle.Elif ona bakmıyordu benim gibi bakışlarını duvara sabitledi.Cevap vermedi.Erdem ve Mert birbirlerine baktılar,aynı anda ellerimizi tutup kaldırdılar.
-Hadi ama affetmez misin?
dedi Mert şirin bir sesle,bakışlarımı yerden yavaşça gözlerine çevirdim.
-Evet desem buradan gidecek misin?
-Şimdilik affedersen gideceğim.
-Tamam affettim.
dedim düz bir sesle,
-Tamam.
dedi gülerek, kapıya doğru gitti.Erdem'e baktığımda oda gülüyordu.Demek ki Elif'te onu affetti.Erdem de Mert'in peşinden gitti.Moralim bozulmuştu.
Hemen eve doğru gittim.Elif'te peşimden gelmişti.Eve girdim,ve direk odama gittim.Yatağıma uzandım ve uyudum...
Gözlerimi araladığımda yattığım yatakta değildim.Bir odadaydım,odanın içi kapkaranlıktı.
-Elif!
diye bağırdım.Hiç ses yoktu,sonra yandan duyduğum bir sesle duvara koştum.
-Irmak!
bu Elif'in sesiydi.
-Elif iyi misin?
dedim ses gelmedi.Kapıya gittiğimde kapı kitli değildi.Yandan Elif'in odasının kapısına gittim orası kitliydi.Kapıya vurdum.
-Elif!
dedim bağırarak,ama içeriden ses gelmedi.Hafif geri çekildim,kapıya bir tekme attım.Kapı kırıldı içeriye girdim ama kimse yoktu.Bir ses kayıt cihazı vardı.Gidip açtım.Elif'in sesiyle,
-Irmak!
sesini kaydetmişlerdi hay ben bu işin içine tüküreyim.Kapıdan çıktım.Koridor boydan boya karanlıktı.Telefonumda yoktu.Karanlık koridorda yürümeye başladım,tek ses yoktu.
