-Vücutlarındaki yanık izleri derinmiş onu gördük,tamamen iyileşene kadar ikisi de haftada 2 gün tedaviye gelecekler.
-Tatmam ben Irmak'ı getiririm.
Dedi Mert,Erdem de söze girdi.
-Bende Elif'i getiririm.
dedi bana bakıp göz kırptı.Gözlerimi tamamen kapatıp geri açtım.
-Tamam o zaman.
dedi doktor ve odadan çıktı...
=Irmak=
O yangından nasıl sağa çıktık bilmiyorum,alevler üstüme kadar gelmişti.Elif'te alevlerde kalmıştı ki onunda yanık izleri derindi.Mert benim için endişelenmiş gibi görünüyordu.
Doktor dışarı çıkınca Mert yanıma geldi.Ellerimi tuttu.
-İyi misin?
dedi endişeli bir sesle,
-İyiyim
dedim gülümseyerek,sonra bir anda kapı açıldı.İçeri,Savaş ve bir çocuk girdi.Savaş koşarak yanıma geldi,elini koluma koydu.
-İyi misin?Senin için çok korktum.
dedi,yanında ki arkadaşı da Elif'in yanına gitti.Ama Erdemin bakışları o çocuğa,Mert'in bakışları da Savaşa pek tekin bakış değildi.Mert serçe Savaş'ın elini kolumdan itti.
-Ne yapıyorsun?
dedi Savaş sinirle,Mert'in bakışları bayağı koyulaştı.
-Çek o elini,bende kolunu kırmaktan vazgeçeyim.
Dedi tehlikeli bir sesle,Savaş kaşlarını çattı.
-Sen karışma ben istediğim zaman Irmak'ı görebilirim,sana ne oluyor?
Dedi sinirle,Mert yatağın kenarından dolanarak Savaş'ın yanına gidip önünde durdu.
-Asıl sana ne oluyor,kes lan zırvalamayı birde hesap soruyor sen kimsin?
Dedi,hemen seslendim.
-Ya yeter!Hastayım görmüyor musunuz?Sizin kavganızı görmek istemiyorum.
Dedim sinirle,Savaş bana döndü.
-Sen istemiyorsan,asla
Mert hala Savaş'a dik dik bakıyordu.Arkadan,
-Çek lan elini!
Diye bir ses geldi.Hepimiz oraya döndük.Bunu söyleyen Erdem'di.Yandaki çocuk galiba Elif'e dokunacaktı.
-Hayırdır?Elif'e İstediğim gibi dokunurum.Ne haddine?
Dedi ismini bilmediğim çocuk,galiba bu çocukta Elif'le ilgilenen biriydi.Elif hiçbir şey demeden onları izliyordu.Erdem yavaş yavaş çocuğun üstüne gitti.Çocuk yerinden milim ilerlemedi.Erdem omuzlarından itti.Savaş hemen O çocuğun yanına gitti.
-Hop yavaş ol!
dedi,O çocuğun yanında durarak.
-Bana bak Ozan olmayan aklını aldırmadan defol git buradan!
dedi Erdem bağırarak,Oğuz ve Mert'le Erdem'in yanına geçtiler.Elif araya atladı.
-Erdem,
dedi ve kolunu tuttu.Erdem Elif'e döndü.
-Lütfen...
dedi Elif kısık bir sesle,Erdem iç çekti.Ve tekrar Ozan'a döndü.
