-5-

17 5 36
                                    

Yazarken bu şarkıyı dinledim sizde dinlerseniz güzel olur:)

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

                                                      (15:54)

Okuldan çıktım,bir kafeye uğradım.Orada Mert'i gördüm yanında da bir kız! Gözlerimi kısıp kızı inceledim.Kumral uzun saçları vardı...Nehir Dağdeviren! Bu kızı hiç sevmiyordum.Popülermiş,herkes tanırmış,zenginmiş.Peh! Kız Mert'le konuşurken kıkır kıkır gülüyordu.Ama Mert hiçbir tepki vermiyordu.Sadece ifadesizce Nehir'e bakıyordu.Nehir sandalyeden kalkıp Mert'in sandalyesinin yanına gitti ve diz çöktü.Ona bir şeyler söyledi.Mert hala tepkisizdi.Nehir ayağa kalkıp Mert'e yaklaştı.Ben onlara bakarken Mert beni gördü.Ben beni gördüğünü fark edince hemen kafeden çıktım.Nedense gözlerim dolmuştu.Kafeden biraz uzaklaşınca kolumda bir el hissettim.O tarafa döndüm.

-Gördüğün gibi değil Irmak,

dedi bu Mert'ti.Nehir'de yanındaydı.Bana bakıp alaylıca güldü.

-Hayır,tamda gördüğün gibiydi.

dedi ben derin bir nefes aldım.

-Nehir!!

diye bağırdı Mert,sesi cidden korkunç çıkmıştı.Nehir ve ben sıçradık.

-Al bu yalanlarını çek git buradan!

dedi,Nehir şaşkınlık ve ökeli bir sesle,

-Bak Mert sakın bana bir daha böyle bağırma,senin sevgilin benim!

dedi ve öfkeli bir şekilde gitti.Bende gitmek için arkamı döndüm.Mert kolumu tuttu bu sefer sıkmıyordu.Nazikçe tutuyordu.

-Sen onun dediklerine bakma-

derken sözünü kestim.

-O senin sevgilin

dedim kesin bir sesle ve devam ettim.Hafif geri çekildim.

-Bu gün yorgunum Mert,sonra görüşürüz

dedim ve arkamı döndüm yavaş yavaş eve doğru yürüdüm.Arkama yan profilden baktım.Mert hala gitmemişti yüzüne bakınca hiç bir şey anlayamıyordum,çok ifadesiz bakıyordu.Ama ne düşündüğünü bilmek çok isterdim.Ona biraz daha bakıp tamamen arakamı döndüm.En merak ettiğim o manzaranın beni neden bu kadar üzmesiydi?

(24:02)

Yataktan kalktım çok terlemiştim.Yastığım terden ve göz yaşlarımdan ıslanmıştı.Ayağa kalktım.Ve banyoya gittim.Musluğu açtım.Ellerimi birleştirdim.Avuç içime su dolduktan sonra hızla yüzüme çarptım.Bunu birkaç kez tekrarladım.Sonra musluğu kapatıp,ellerimi taşa yasladım.Kafamı kaldırıp,aynadan yansımama baktım.Ah!Kalbim darma duman,kendimle çok iyiydim ben,nereden çıktı bu bilmeden içimdeki yalızlık bedenime hücum ediyordu.Bir dargın bir barışık gibiydik ama ben kalbimi mi aklımı mı dinleyecektim?Duygularım çok karışıktı.Gözlerimi sıkıca yumdum ve sonra tekrar açtım.Yandaki havluyu alıp,yüzümü ve ellerimi kuruladım.Kapıyı açtım banyonun ışığını ve kapıyı kapattım.Yavaşça yatağıma girdim üstüme battaniyemi örttüm.Yorgunluktan bir anda uyuyakaldım....

(10:45)

Sabah yüzüme çarpan suyla uyandım.Ellerimle gözlerimi sildim.Kulağıma su kaçmıştı.Gözlerimi açtığımda annemi gördüm.Elindeki su bardağını kenara koydu.Öfkeyle,

Karanlığa DoğruHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin