uyuyakaldım....
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Gözlerimi mavi gökyüzünde açtım.Cam kenarında olunca böyle hissediyorsunuz.Hafif kafamı kaldırdım.Anons yapılıyordu.
" İnmemize son 30 dakika"
30 dakika mı ben kaç saat uyumuşum?
uçaktan indiğimde derin bir nefes aldım.Ama İstanbul gibi olmuyordu buraların havası çok değişikti.Şimdi uygun bir ev bulmam lazımdı.Valizlerimi sürükleyerek bir emlakçı aramaya koyuldum.Bir emlak dükkanının önüne geldiğimde,valizlerimi sürükleyerek içeri soktum.Şirket sahibi adam,
-Hoş geldiniz
dedi.Bende geçip koltuğa oturdum.
-Hoş buldum,ben bana uygun 2+1 ev arıyorum,öyle evleriniz var mı?
dedim çekinerek,
-Tabi ki var buyurun gösterelim.
dedi ve ayağa kalktı.Ben valizleri alırken bana döndü.
-Onları bırakın bizim çocuklar getirir
dedi
-tamam
deyip bıraktım valizleri bir tane benim yaşlarımda çocuk geldi ve valizimi aldı.Bende ona gülümseyip adamın peşinden gittim.Bir evin önüne geldiğimizde,evi inceledim.Dışı Mavi ve beyazdı.Balkonlarının Maşallahı vardı.Camları normaldi.
Dıştan çok şirin gözüküyordu.Birlikte içeri girdik.Adam kapıyı açtı.İçeri girdiğimde topuklu ayakkabılarım zeminde ses yapıyordu.İlk girişte mont asma yerlerini gördüm.Koridoru bayağı uzundu.Ve ev eşyalıydı.
-Buyurun,salona bakalım.
dedi adam salona doğru ilerledik.Salon....Maşallah bura nasıl 2+1 anlamadım salonun büyüklüğü burada ki bütün odaların toplamı gibiydi....Mutfağa girdiğimde,dolabın altında ki mermerlerin deniz manzaralı olduğunu gördüm.Çok güzel duruyordu.
Mutfak biraz küçüktü yani salona nazaran küçüktü.Çocuk odasına baktım.Normal oda büyüklüğündeydi.Yatak odasına gittim.Burası tam benlik bir odaydı.Bu evi çok beğenmiştim....
Emlakçıyla para konusunu konuştuk.İstediğim fiyata evi bana verdi.Adam evden çıkıp gidince,bende salona geldim.Koltukların üzerinde bağlı olan poşetleri çıkardım.Çok güzel koltuklar vardı....
(1 hafta sonra)
(22:38)
1 hafta sonra anca bitirebilmiştim,evi temizlemesi,yeni eşyalar,temizlik falan derken 1 hafta oldu.Ama ev tam benim tarzımda olmuştu.Koltuğa oturdum ve televizyonu açtım.Çok saçma şeyler vardı.Evde kalkmaktansa dışarı çıkıp etrafı biraz tanımaktı.Telefonumu ve kulaklığımı aldım.Hepsini çantama koydum.Ve anahtarı alıp evden çıktım.
Evimin hemen karşısında hemen bir bakkal vardı.Yürümeye başladığımda biraz etrafa bakındım.Evimin etrafını tanımam lazım değil mi?Burada da bir tane manav vardı.Evimin az daha ilerisinde birde park buldum.Ama parkta hiçbir çocuk yoktu akşam olduğu için olabilir.Kulaklığımı çıkartıp kulağıma taktım.
Telefonumdan favori şarkım 'Hiç IŞIK YOK' Şarkısını açtım.Ve telefonu cebime koydum.Parka doğru yürüdüm.Hava iyice kararmıştı.Gidip banka oturdum.Çok ıssızdı buralar.....O şarkı bitince (Sura İskenderli'den "Niye?") Şarkısı başladı.Sözleri bence çok anlamlı.Hava iyice soğudun da ayağa kalktım.Etrafta kızlar ve erkekler dolanıyordu bunlar içmiş olabilirlerdi.O yüzden buradan hemen uzaklaşmalıyım bir evin arkasına geçtim.Ve onları izlemeye başladım.Bak nasıl biliyorum erkekler sarhoştu.Kızlarda onları tutuyorlardı,bir tane oğlan bağırarak,
-Dilara seni çok seviyorum!
diye bayağı bağırdı.Kızsa kıkır kıkır gülüyordu.Oğlan kıza yaklaşıp,dudağına yapıştı.Benim bulunduğum yere doğru geldiler hemen arkadan sessizce kaçtım.Şimdi etrafta gözükmüyordu.Evim ne taraftaydı of ya!Telefonumu çıkardım.Şarjım 10 kalmıştı,harika cidden.Bir bölgeye kadar telefonun ışığı ile geldim.Sonra bir anda ışık söndü,sıçradım.Etrafta köpek sesleri falan geliyordu.Allah'ım sen yardım et cidden çok korkunçtu ya karanlık korkum vardı.Şimdi korkudan bayılıp gideceğim.Arkamda bir ışık açıldı.Ben korkudan donup kaldım.Arkadan,
-Sen burada tek başına ne yapıyorsun?
diye bir ses geldi bir erkek sesiydi.Ama kim olduğunu tam anlayamadım,çekinerek arkamı döndüm.O kişi ışığı yüzüme doğru tuttu.Sonra kendi yüzüne tuttu.Bu emlakçı adamın orada çalışan çocuktu.Çocuk koşarak yanıma geldi.
-Sen bu karanlıkta burada ne yapıyorsun?
dedi şaşkın bir sesle,
-Ya telefonumun şarjı bitti.Bende kaldım sokakta.
diye açıkladım.Anlayışla gülümsedi.
-Gel birlikte gidelim.
dedi.Benimde başka çarem yoktu.Onunla birlikte eve doğru gittik.Yolda giderken,
-Adın ne?
dedi ona döndüm.Mavi gözlerini bana dikmiş bakıyordu.Ben ona güvenmediğim için sessiz kaldım ve gözlerimi başka tarafa çevirdim.
-Bak bana güvenebilirsin,hatta arkadaş olabiliriz.
dedi ben yavaşça bakışlarımı ona çevirdim.Bana bakıp gülümsedi.Bende gülümserken,
-Irmak,
dedim.Oda neşeli bir sesle,
-Ben de Cenk
dedi,cenk ha güzel isimmiş
-Ne kadar güzel bir ismin varmış
dedim dışa vurarak,
-Ya ne tesadüf bende senin isminle aynısını düşünüyordum.
dedi ikimizde kahkaha attık.Ona güvenmiştim.Evin önünde durduk.Cenk bana döndü.
-Evet evine hoş geldin,sonra görüşür müyüz?
dedi,gülümsedim.
-Tabi ki sonra görüşürüz.
dedim kapıyı anahtarla açtım.Cenk'e el sallayıp kapıyı kapattım.Hemen içeri girdim ışığı açtım.Saate baktım 24.27.İnanamıyorum 2 saattir evin yolunu arıyordum. Mutfağın dolabından Şarj aletimi aldım.Bir tane prize taktım.Kablonun ucunu da telefonumun şarj yerine taktım.Ve masanın üzerine bıraktım.Pijamalarımı giyip,battaniyenin içine girdim.Ve uyudum...
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
devam edecek.......
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"Görmedin sana olan aşkımı,anlayamadın seni unutamayacağımı..."
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Yorumlaraaaa...
