Kimseden medet ummuyorum. İçimdeki karanlığın sahibi yalnızlığıma ortak oldu. Yolunda gitmiyor hiçbir şey. Kasvetli odamda; perdeler dünyayla aramdaki duvarları temsilen, yaşıyorum hala, yazdığım kadarıyla. Perdeler... Bir uçurumdan düşsem atıcakmışım gibi içimdekileri lakin; kısılmışım 4 duvar arasında. Gülünç durumdayım, elimde yabancı bir kalem. Niyesini sorma, niyesi belirsiz. Düzelmeli, düzelmeliki binip yıldızlara kaybolalım gecenin ayazında. Veya ankaranın grisinde turlayalım kızılayı, bir masalın büyüsüne kapılmışcasına. İçinde hisset berduş ruhunu, şehir senin artık. İnsanlardan uzak. Yaşıyorum güzelim, yaşıyorum hala. Yaşıyorum fakat, yazdığım kadarıyla.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yaşadığım Kadarıyla
RandomKimseden medet ummuyorum. İçimdeki karanlığın sahibi yalnızlığıma ortak oldu. Bir gün yazıyorum, sonraki gün tekrar yazıyorum. Sonu olmayan bir maratonda, sadece yazıyorum...
