Het paard dat moordde

Nog 1?!

Hazel was klaar met gillen. Nuja haar stem liet het niet meer toe. En nu zag ze het duidelijk daar stond gewoon dezelfde man als daarjuist. Hoe kon dat nu? Ze was juist weggecrosst van hem.Nee nee dit kan niet ze is vast aan het dromen. Ze wreef in haar ogen maar dan hoorde ze een spottend lachje. 'Ach meisje dit is geen droom. Je weet gewoon al te veel over Kumai en dat willen we vermijden.' Hij had zelfs dezelfde stem dus het moest hem zijn maar als Hazel beter keek zag ze het. Hij had geen helderblauwe ogen maar gewoon bruine ogen. Dus Hazel begon het door te krijgen ze waren met twee misschien wel met meer. 'Och ik zie aan je gezicht dat je ons doorhebt we zijn inderdaad met twee.''maar maar waarom heb je dan dezelfde stem?' 'Meisje meisje' Dat meisje begon Hazel de keel uit te hangen.'Ooit gehoord van stemveranderaar?' Hazel antwoordde niet ze keek alleen maar woedend. Ze had echt geen zin in spelletjes spelen nu maar hij was wel goed bezig met rond de pot draaien. Kumai stond nog steeds onrustig naast haar ,hij was zelfs al beginnen schrapen met zijn voet en dat betekend nooit veel goeds. Hazel toonde wel aan dat ze zich niet zomaar ging laten doen. 'Kun je me tenminste een deftige reden verzinnen waarom ik dood moet?' 'Dat heb ik je juist verteld, je weet te veel.' 'Dat vind ik geen deftige reden' 'Jammer dan ik wel' En hij haalde ook een mes boven. Shit weer een mes ze moest hieruit geraken en eindelijk hulp aan iemand gaan vragen ook voor die gigantische snee in haar been die eindelijk gestopt was met bloeden. Ze moest hier weg en wel nu. Ze sprong terug op Kumai en dat ging vrijwel direct. Maar plots voelde ze 2sterke armen om haar heen die haar naar de grond trokken. Ze lag terug op de grond terwijl een stem zei:' Nog laatste woorden voor je sterft?'

Hey hoi nog een update :) hopelijk blijven jullie het leuk vinden:) vote en comment maar ;)
Kusjes