#Unicode
"နင်သိလား စည်းတွေကို နင့်ဘက်ကနေ ပိုတားထားလေ ဘာဖြစ်မလည်းဆိုတာ သိချင်လို့ ငါ စည်းကျော်လာမိလေဘဲ "
Chaeyoung ရဲ့ မျက်လုံးကို စိုက်ကြည့်ပြီး Lisa ပြောလိုက်သည်
"ငါ့စကားကြီး ယူမသုံးနဲ့ "
Lisaနဲ့ မျက်လုံးချင်းမဆုံမိအောင် မျက်နှာလွှဲရင်း Chaeyoung ရန်လုပ်လိုက်သည်
"နင့်စကားကို ယူသုံးတော့ ဘာဖြစ်လည်း.... ယူသုံးရုံတင်မဟုတ်ဘူး ငါက တကယ် စည်းကျော်လာပြီနော် "
"ဒါဆို ငါက နင့်ရဲ့တားထားတဲ့ စည်းကို ကျော်လာမယ်ဆိုရင်ရော...."
"အဲ့စည်းကို နင် ကျော်လာစရာမလိုပါဘူး Chaeyoung "
"နင်က ကျော်လာပြီး ငါ့ကျ မကျော်လာနဲ့တဲ့လား နင် တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်တာဘဲ Lisa "
"နင် ငါ့အကြောင်း မသိသေးပါဘူး Chaeyoung "
"အဲ့လိုပြောကြေးဆို နင်ကရော ငါ့အကြောင်း သေချာသိလို့လား Lisa. ..ငါ့အတွေးထဲမှာ နင်က အမြဲနေရာယူထားတယ်ဆိုတာ နင်မသိဘူးမလား "
"အဲ့အတွေးတွေ ခေါင်းထဲက ထုတ်ပစ်လိုက် Chaeyoung "
"တော်ပြီ နင်နဲ့ဆက်ပြီး မငြင်းခုန်ချင်တော့ဘူး ခုန ငါပြောတာတွေ မေ့လိုက်တော့ "
"အင်း အဲ့လိုလုပ်မှ ဖြစ်မယ် မဟုတ်ရင် နင် အားလုံးကို သတိပြန်ရပြီး ဒီက ထွက်သွားတဲ့အခါ ငါ မနာကျင်အောင်လို့...."
"အင်း .....နင်ဘဲ နာကျင်ရမယ်လို့ ထင်နေတာလား Lisa ...နင် နားမလည်ပါဘူး...နင့်အပြုအမူတိုင်းကြောင့် ငါအမြဲ စဥ်းစားစရာတွေ ပေါ်လာပြီး တွေဝေနေခဲ့ရတာ .....ငါ့ခံစားချက်တွေကို ကစားခံလိုက်ရသလို နင်ဖြစ်ဖူးလား..."
"နင် ပြောချင်တာက ငါ နင့်ကို ဂရုစိုက်ပေးတာက နင့်ကို ကစားနေသလို....တော်ပြီ Chaeyoung ငါ နင်နဲ့ စကားထပ်မများချင်တော့ဘူး Good Night "
Lisaမှာ Chaeyoungနဲ့ စကားထပ်မများချင်တော့လို့ စကားစဖြတ်ပြီး Chaeyoungရဲ့ အခန်းထဲက ထွက်သွားသည်
Lisa လည်း ထွက်သွားရော Chaeyoungမှာ တံခါးပိတ်ပစ်ပြီး ကုတင်ပေါ် ပစ်လှဲကာ ခုန ထိန်းထားရတဲ့ မျက်ရည်တွေကို သွန်ချငိုလိုက်သည်
