Keiji'nin yazmaktan daha fazla sevdiği hiçbir şey yoktu, bir süredir aradığı kelimeleri bulamasa bile. Koutarou'nun ise enfes kahveleri ve hayalini gerçekleştirmek için paraya ihtiyacı vardı.
#2 bokuaka 💖
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Peki neden ben?" "Çünkü seninleyken kendim olabiliyorum, üstelik kim olduğumu henüz ben bile bilmezken."
Çünkü Biz Karıncayız
☕
"Bu son koliydi değil mi?" Koutarou Keiji'ye seslenirken Keiji de eşyalarının taşındığı ama artık boş olan kamyona son kez baktı.
Keiji, Koutarou'yu onayladıktan sonra eşyalarını taşıyan şirkete cüzdanından yeterli miktarı çıkartıp uzattı ve kamyon uzaklaşırken kolilerle dolu olan yeni evine girdi. Eski evine artık sığamıyordu ve anlaştığı yayınevine fazlasıyla uzaktı o ev. Şimdi hem Koutarou'ya daha yakın hem de yayınevine daha yakın bir yere gelmişti. Tek başına eşyalarını yerleştirmeye çalışırsa çalışmaları aksayacağı için de Koutarou'nun ısrarıyla eşyaları beraber yerleştirmeye karar vermişlerdi.
"İlk temizlik yapalım sonra da en önemli eşyalarından açmaya başlarız, ne dersin?" Koutarou, açıkta bulduğu temizlik malzemelerinden birkaçını aynı şekilde bulduğu kovanın içine koyarken Keiji mahcup olduğunu hissetti.
"Sen de yoğunsun, cidden yeterince yardımcı oldun şimdiden bana."
"Bir kere daha yük oluyormuşsun gibi davranırsan gerçekten kızacağım. Daha büyük bir kova yok mu?" Koutarou kendi sorusuna kendisi cevap verircesine istediği gibi bir kova bulurken çoktan banyoya dalmıştı.
Keiji, çalışma odasını temizleyip kitaplarını yerleştirirken Koutarou'nun şimdiye kadar hiç ses çıkarmadığını fark etti. Meraklandığı için elindeki ıslak bezi masasının üzerine bırakıp yatak odasına adımlarken Koutarou'yu yerde oturmuş Keiji'nin giysilerini yerleştirirken buldu. Bu kadar çabuk halledebileceğini düşünmemişti, Koutarou'ya mutfağı halledebilirse yeterli olacağını söylemişti.
"Sorun ne?" Keiji kısık sesiyle konuşup Koutarou'nun yanına otururken ona yardım etmek için kazaklardan birini alıp katlamaya başladı.
"Bir sorun yok." Koutarou da sakin sesiyle konuşurken Keiji bir sorun olduğuna emindi.
"Eğer konuşmak istemezsen zorlamayacağım ama aklını kurcalayan bir şeyler mi var?"
Keiji yumuşak bir sesle konuşurken Koutarou kısık sesiyle mırıldandı.
"Hayatlarımız biraz kupa kızını andırmıyor mu sence de?"
"Alice Harikalar Diyarındakinden mi bahsediyorsun? Neden böyle düşündün?"
"Küçükken annem o hikayeyi bana okurdu ve herkesi öldürmeye çalışmasını, öfkeli olmasını çok saçma bulurdum ama şimdi bakınca... ufacık hatamızda aynısının benzeri bize de oluyor."
"Sen, sırf ailenin istediğini yapmadığın için reddedilmişsin. Kenma ve Tetsuro'nun aileleri onlar birbirlerine aşık olduklarında aralarına girmek için yapmadıkları kalmadı. Ben de ailenin sevilmeyen çocuğuyum, bu yüzden onlardan uzak duruyorum. Sizi korumak istedikçe de beceremiyorum."
