Keiji'nin yazmaktan daha fazla sevdiği hiçbir şey yoktu, bir süredir aradığı kelimeleri bulamasa bile. Koutarou'nun ise enfes kahveleri ve hayalini gerçekleştirmek için paraya ihtiyacı vardı.
#2 bokuaka 💖
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Hayatımın nasıl benden uzaklaşıp gittiğini hâlâ görüyorum. Surların üzerinde oturup görmeden önüme bakarken, sık sık, başaramıyorum diye düşünürdüm, fakat benim o hafif varlığımı böylesini zorlayan şeyin ne olduğunu soramazdım kendime."
Kassandra
☕
6 ay sonra.
Keiji bugün açılışını yapacakları kafeyi son kez eleştiren gözlerle süzdü. Her şey mükemmeldi, hazırlardı. Koutarou mutfağı kontrol ederken kendisi de yeni çalışmaya başlayacak iki kişinin yanlarına ilerledi, isimlerinin Hajime ve Toru olduğunu bildiği liseli oğlanlara ilk defa çalışacak bile olsalar stres yapmamalarını söylerken kendisi onlardan bile daha çok stresliydi.
Gelen bildirim sesiyle ucunda Koutarou'nun ona aldığı kuğu süsünün asılı olduğu telefonunu çıkardı. Bildirimlerini açtığı Kenma, gönderiye kafelerinin konumunu eklemiş ve bugün açılışının olduğunu, giderlerse sevineceğini ayrıca yayınında kafeye geldiklerini kanıtlayan fişleri ona atarlarsa birkaç sürprizi olacağını söylemişti gönderide. Keiji bir kere daha Kenma'nın ne kadar popüler olduğunu hatırladı sarışın oğlanı onaylayan yorumları gördüğünde. İçe dönük, sessiz oğlan fazlasıyla seviliyordu.
"Hoş geldiniz!" Koutarou gelen ilk müşterileri karşılarken onun ne kadar gergin olduğunu gören Keiji'nin dudaklarına ufak bir gülümseme kondu.
Her şey yolundaydı, genelde kafelerin en yoğun olduğu saatlere yaklaşmışlardı. Yeni açıldıklarından kalabalık çok yoğun olmasa da kesinlikle çiftin beklediğinden daha yoğundu topluluk. Kafeye yeni gelen genç kızlardan bazıları direkt Toru'ya ilerlediğinde Hajime'nin çatılan kaşları Keiji'nin yüzüne bilmiş bir sırıtış kondurmuştu. Üstelemeyecekti ama bu bakışları gayet iyi biliyordu.
"Keiji Akaashi?"
Keiji, isminin seslenildiğini duyduğunda temizlediği masadan doğruldu ve karşısında duran kendisiyle yaşıt olduğunu düşündüğü kadına baktı. Nereden tanıyordu ki kendisini?
"Keiji Akaashi değil mi? Karıştırmamışımdır umarım."
Mavi gözlü oğlan başıyla onaylarken sessizleşmişti, birisi ona böyle yaklaştığında geriliyordu. Bakışlarını istemsizce kaçırırken kadının elindeki dergiye gitti gözleri, kendisinin her ay düzenli olarak hikaye ve makaleler yazdığı dergiye...
"Karıştırdım sanıp çok korkmuştum!" Kadın rahatlamış bir nefes verirken kocaman gülümsemişti. "Yazılarınıza bayılıyorum, imzanızı almam mümkünse..?" Kadın elindeki kalemi ve Keiji'nin bu ayki hikayesinin açık olduğu sayfayı uzatırken mavi gözlü oğlan nefesini tuttuğunu yeni fark etti. Daha önce yazılarını okuyan hiç kimseyle böyle karşılaşmamıştı, fazlasıyla heyecanlanmıştı bu yüzden. Kadın imzayı aldıktan sonra Keiji'ye bir kahve ısmarlayıp biraz sohbet etmek için masaya otururken siparişlerini almak için yanlarına geldi Hajime.
