Chapter 4: [Kohaku/Naomi]

343 8 2
                                    

A/N: To those who didn't know Kohaku,he is Akira's husband by the way.

Enjoy!

***

KOHAKU

The Great Seven are getting ready for the Comeback of Ms.Naomi so Akira too. They're readying for the accompaniment to Ms.Naomi and Mr. President's daughter for them to be safe when they arrive here. I'm taking care of our Child while Akira is busy.

"Daddy! Daddy!" Vivien called.

"Yes baby?" I ask as I carry her.

"Where is Mommy?" She pouts

"She's on a mission baby" I answered

"Mission again?" She frown when I said it.

"Don't worry baby after that Mission Mommy will be home soon,hmm?" I said just to comfort her.

"Okay Daddy" she smiled.

"I'm gonna go to play with Hiro" she said so I put her down and then she runs towards the door.

"Careful baby" I shouted.

I sigh when Vivien finally out. I know she really missed her Mother because it's been a week since Mr. President gave her a mission.

We'll be a whole family again,soon.

***

NAOMI

Hideo gave me a letter that me and Rainie are going home now in 2 weeks.

Finally.

Finally I'm going to see my son now and also Rainie, she can be with her real parents now.

Sana bumilis na ang araw.

***

This is it.

Ito na ang araw na pinaka hihintay ko.

Makakasama na namin ni Rainie ang mga Pamilya namin.

Binihisan ko na si Rainie at inihanda ko na ang mga gamit namin para mamaya pag sinundo kami nila Akira ready na kami umalis.

Medyo kinakabahan ako sa pag balik sa Tantei High dahil hindi maganda ang ala-ala ng huli kong pag alis doon.

"Mama!" Nabalik ako sa reyalidad ng tawagin ako ni Rainie.

"Yes baby?" Tanong ko pagkabuhat ko sa kanya at inupo ko sya sa may lap ko.

"Saan po tayo pupunta?" Tanong nya.

"Uuwi na tayo anak" nginitian ko lang sya.

"Pero dito po ang bahay natin diba?" inosente nyang tanong.

"Uuwi na tayo sa totoo nating tirahan anak" maiintindihan mo rin balang araw Rainie.

Tumango lang sya.

"Hey! Ang lalim ng iniisip mo ah" Halos mapatalon ako sa kinauupuan ko kung hindi ko lang karga si Rainie.

"Hey Haruka! Ginulat mo ako dun!" I almost shouted at her.

"Hay Anlalim kasi ng iniisip mo. Ito na nga oh uuwi na kayo" saad naman nya.

"Daddy Kid!" Rainie run towards Kid— wait,what?! Daddy?

"Hey,how are you little girl" Kid pinched Rainie's nose a little bit and Rainie giggled as response.

"Wait,Daddy?" Naunang tanong ni Haruka kay Kid.

"Why? She just called me like that and I found it cute" Kid just shrugged.

"I don't believe you" naningkit naman ang mata ni Haruka na nakatingin kay Kid.

"It's true. I heard it too last time we visited here before we leave" sabat naman ni Daiki.

Natahimik nalang kami ni Haruka.

"Teka. Bakit pala nandito kayo" tanong ko.

"Uhh. Nalaman kasi namin na babalik na kayo sa Tantei High kaya nag prisinta kami na kami na ang susundo sa inyo" paliwanag ni Haruka.

"Pero susunduin daw kami nila Akira".

"They said na mabuti na rin na nag prisinta kami dahil may hina—" di natuloy ni Haruka ang sasabihin nya kasi tinakpan ni Daiki ang bibig nya.

Nagtitigan sila na parang may pinag uusapan sila. Hindi ko nalang pinansin  'yon at tinignan ko nalang si Rainie na nakikipag laro kay Kid. Ang laki ng koneksyon nilang dalawa at kahit dalawang beses palang silang nagkakakilala ay napaka gaan na ng loob nila sa isa't isa.

"Naomi!" Someone called me kaya napalingon ako.

It's Akemi.

"Hey,why are you here? I thought you're with Hideo" I asked.

"He ordered to me na samahan ko sila Kid sa pag sundo sa inyo" she answered.

"Hey, Rainie" she called Rainie who's still playing with Kid. Pareho naman silang napalingon sa amin.

"Mama Akemi!" Rainie run towards Akemi and Akemi immediately carried her.

I'm jealous. Yeah haha funny but that's what I feel. I raised Rainie for almost 3 years and now she's going home with her real parents and malalayo na sya sa akin, not totally but she will now live with her parents.

I want to hug my Son too. I want to hug him very tight. Soon Nathan,soon.

"Oh tara na?" Aya ni Haruka sa amin.

"Yeah tara na" sagot ko.

Tinulungan naman ako nila Daiki at Kid sa pagbubuhat ng mga gamit namin. Actually sila na talaga ang nagdala dahil hinatak na ako nila Akemi habang karga nya si Rainie.

Andito pala si Miyu at dala sya ni Akemi. Buti nalang at di na namin kailangan maglakad. Well malapit lang naman yung park kung nasaan yung short cut papasok sa Latens forest pero mahirap maglakad kung maraming tao at yunh suot pa ng mga kasama namin ay naka black Coat. Di naman namin pwedeng gamitin yung Black Dimension because alam nyo na hindi ako pwede doon at si Rainie– hindi ko alam ang magiging epekto sa kanya.

Pagkasakay namin kay Miyu ay agad naman nya kaming binati ni Akemi.

At kila Haruka naman nagulat ako dahil hindi sya nag alarm ng...

' shinigami detected '

Pinaliwanag naman ni Akemi na hindi daw ito ang unang sakay nila Haruka kay Miyu kaya ganun.

Hayy. It's not a dream anymore.

We're really going home.

This is it.

We're going home now.

***

A/N: Wahhh another update. Sorry sa matagal na update. Black out talaga utak ko ngayon huhu.

Just wanna share this because isa ito sa dahilan kung bakit natatagalan ako mag update...
Because Si Author nyo ay depressed,yeah. I have so many problems in life... School, family at pagiging mag isa ngayong Pamdemic. Aish this pandemic really sucks.

(Today is March 13,2021)

Nilagay ko lang yung date baka meron magbasa nito 2 to 5 years later...

So ayun wait for more updates. :)

If They Were Alive (Tantei High/Seventh Sense Fanfiction) Where stories live. Discover now