Sunflower [H.S]

4

Dit is hoofdstuk 4, niet hoofdstuk 3! Mijn Wattpad glitcht waardoor hoofdstuk 3 en 4 soms omgedraaid zijn. Ik kan dit niet aanpassen om een of andere reden, dus let er goed op dat je de juiste volgorde hebt!
X

POV Niall

Het is nu een week geleden sinds we Harper hebben opgehaald uit het ziekenhuis. Ze vertelde dat ze niet meer in het appartement van haar en June wilde wonen omdat ze dat simpelweg niet aan kan. Dus nu woont ze bij mij en de jongens.

Veel zie ik haar niet. Haar rugwervels zijn zo goed als geheeld maar tijdens een sessie met haar fysiotherapeut is ze gevallen waardoor er zenuwen beschadigd zijn geraakt. Ze heeft 24/7 heel veel pijn waardoor ze heel vermoeid is. En naast dat, voelt ze zich nog steeds heel schuldig voor de dood van June. Ik heb haar al vaak genoeg verteld dat het niet haar schuld is en dat ze hier niks aan had kunnen doen, maar ze wilt me niet geloven.

Ze ligt nu al een week, de hele dag op bed omdat ze zo moe is. Door de pijn heeft ze bij bijna alles hulp nodig. Ik en de jongens helpen waar we kunnen, maar Harper vind het vervelend dat ze zo afhankelijk is. Dat is denk ik ook een reden dat we haar amper zien.

Ik vind het heel moeilijk om mijn kleine zusje zo te zien. Ik ken haar als dat vrolijke meisje dat altijd in was om iets te doen en die er niet van hield om stil te zitten. Maar nu ligt ze de hele dag met super veel pijn op bed, niet in staat ook maar iets zelf te ondernemen.

Ik heb samen met Harry besloten iets voor haar te doen. Gewoon iets kleins, zodat ze even haar gedachtes kan verplaatsen.

We hebben de achtertuin zo gezellig mogelijk gemaakt. We hebben een kampvuur gemaakt en ervoor gezorgd dat iedereen zich comfortabel kan maken. We hebben marshmallows en nog veel meer snacks gehaald. We gaan gewoon de hele avond met z'n allen rond het vuur zitten en proberen er wat van te maken. Voor Harper.

Ik sta voor haar kamer en klop zachtjes op de deur "Harper?" Ik doe de deur open en loop voorzichtig naar binnen. Ze ligt op bed en kijkt op van haar boek als ik binnenkom. Ik ga naast haar op bed zitten en kijk haar in haar blauwe ogen die ze verstopt heeft achter haar bril.

POV Harper

"Oh nee, ik ken die blik van je en het betekend nooit iets goeds." Hij kijkt me beledigd aan bij mijn woorden. "We hebben een kampvuur gemaakt, we dachten dat het leuk was om vanavond met zijn allen buiten te zitten. Misschien naar de sterren kijken."

Ik weet dat hij dit voor mij heeft gedaan. Hij probeerd me al de hele week uit mijn kamer te krijgen. Maar door de pijn en de vermoeidheid heb ik daar gewoon echt geen puf voor. Maar ik ben net wakker van een korte power nap, en ik heb eigenlijk wel zin om met de jongens bij een kampvuur te zitten. Dus ik knik.

Niall kijkt me verbaast aan. "Echt? Want je hoeft het echt niet te doen al–" "Niall." Onderbreek ik hem "Ik zou het heel leuk vinden om met jullie bij een kampvuur te zitten." Hij kijkt blij en knikt dan. "Oke kom op dan."

Hij staat op en loopt naar mijn kant van het bed waarna hij me omhoog helpt. Hij helpt me snel wat warmers aan te trekken, aangezien het best koud is buiten. Met veel pijn en moeite en de ondersteuning van Niall loop ik naar buiten, de achtertuin in.

Mijn mond valt open als ik zie hoe de achtertuin er uitziet. Er hangen allemaal fairylights in de bomen en midden in het gras brand er een mooi kampvuur. Om het vuur heen liggen allemaal kussens en dekens om op te zitten of te liggen. Harry, Louis en Liam zitten om het vuur en lachen om een slechte grap die Harry maakte.

Ze kijken alle drie tegelijk op als ze merken dat ik en Niall de tuin in komen lopen. Niall helpt me zodat ik voorzichtig tussen de kussens, naast Harry kan zitten waarna hij zich naast mij laat vallen.