A Forgotten Love (Completed)

Chapter 21

Xhastine's POV

"Hi babies"bati ko sa mga anak ko.

"Hewo mwammy!"bati nila sa'kin pabalik.

"How are you both?"naglalambing kong tanong sa kanila.

"We're okay mom"sagot ni Xyrill ang matanda sa kanilang dalawa. They both sweet in each other especially to me.

"Where's tito daddy?" Patungkol ko kay Chad.

"I'm here!"dinig kong sigaw ni Chad,siguro galing sa banyo or sa room niya.

"Hi couz!"bati ko ngumiti siya sa akin at kumaway.

"Please take care of my kids okay, I'll be back there when I'm done clearing my problems here okay"

"No prob couz!"

"Okay I'll hang up now,I need to sleep na may work si mommy  bukas babies. Take care always okay. Be good with your tito daddy don't give him a headache okay. Study well. I'll be home next week. I miss you all I love you"

"You too mommy take care. Miss you too. Love you babye" paalam nila sa'kin pabalik and then they have their hand as a sign of good bye. Matapos kong makipag usap sa mga anak ko ay natulog nadin ako dahil maaga pa ako bukas.

Axel's POV

Nang maka uwi ako galing kila Xhast ay pumasok na ako sa kwarto para sana magpahinga ng may kumatok sa pinto.

"Bukas yan!"sigaw ko mula sa loob, next thing is I heard some foot steps towards my direction by it's smell I know it's my mom.

"What do you want mom? Did you need something?"tanong ko na nakatalikod parin sa kanya.

"Son can we talk?"

"Sure. About what?"tanong ko at humarap sa kanya.

"About your health"  I won't let you now. Not again mom. Hindi na ngayon dahil may mga taong naghihintay sa aking makasama ako and it was my children and the mother of my children...

But I need to pretend..

"What about it mom? Iinom parin ba ako ng gamot kahit Wala naman akong sakit? Well if that's the reason why you're here then I won't drink it. Wala akong sakit. Hindi ko din kailangang uminom ng gamot." I tried to be calm but deep inside I wanna shout her but I should respect her she's my mother after all.

"Alam ko anak. Kaya nga ako narito para sabihin na you don't have to drink it now. Naliwanagan na ako sa lahat ng pinaggagawa ko, I realized that you need to be happy too I know I'm being selfish for not thinking about your feelings son ngayon gusto kong maging masaya kana, sooner or later you will remember everything about your past. Sana patawarin mo ako anak, kami ng daddy mo..." Umiiyak niyang sabi. Mabuti naman at naliwanagan na kayo. Im ready to forgive you all.

"I already remember everything mom. Everything about my past. And I already forgive you." Ani ko.

"Thank you anak. Thank you. Go and get what's belong to you. Sorry ulit sa pinag gagawa namin ng daddy mo sa girlfriend mo noon we'll know that we're being harsh to her not physically but I know we hurt her through emotionally, hope you forgive us."aniya habang umiiyak parin.

"Para sa'kin mom you don't need to be sorry to me dahil hindi ako si Xhastine" paliwanag ko.

"I know. But can you send my sorry to her son?"

"Sure. Why not mom. But not  now I need to go fix my life first. Aasikasuhin ko na muna ang kompanya ko at ipapa renovate ko muna ang bahay ko para sa pagdating ng mag-iina ko" Sabi ko. By here kita ko ang pagka gulat sa mga mata niya sa sinabi ko.

"Mag-iina? What do you mean by that son?"nagugulohang tanong niya. Ngumiti muna ako sa kanya at sinimulan ang mag kwento.

"Oh my gosh! I want to see my grand childrens" excited niyang sabi.

"Soon mom. Next next month, pupunta tayo sa America dahil birthday iyon ng mga anak namin."

"Okay son. I'll leave you here na okay. I'll tell your sister and father about what I know." Paalam ni mommy, niyakap niya muna ako bago umalis.

"Okay mom good night" nang matapos naming mag usap ni mommy ay naligo na muna ako at sinimulan ng matulog, minutes passed tuluyan na akong nilamon ng antok.

Xhastine's POV

Nagising ako dahil sa parang hinalungkat ang tiyan ko mabilis kong tinakbo ang banyo at doon nagsuka ng nagsuka. I need to check my health up 'cuz I have this strong feeling..

Nagmugmug ako ng matapos kong magsuka. Instead of going back to sleep naligo na ako para pumasok sa ospital.
I confidently wear my pink dress with my stilletos.

Nang makababa ako sa kusina ay wala na doon sina mommy tuloy ay kumain ako ng mag-isa.

Kaliwa't kanan ang pagbati sa'kin ng mga nurses at doctor's na madadaanan ko ngiti at tango naman ang ginanti ko sa kanila. Dumaan ako sa office at sinuot ang doctors gown ko at lumabas muli sa opisina. Chenecheck kulang ang mga pasyente binibigyan ng gamot kong kinakailangan. Hindi naman ganon karami ang mga  pasyente kaya hindi rin ganoon ang pagod ng mag hapon. Dumaan na muna ako sa opisina ni Dr. Sanchez one of the ob-gyne doctor,I wanna know if it's true,dahil ang hirap umasa.

"Good afternoon
Dr. Sanchez"pukaw ko sa atensiyon ni Dr. Sanchez. By that nag-angat siya ng tingin sa akin at ngumiti.

"Good afternoon din Dr. Vane, what can I do for you?"nakangiting tanong niya sa akin.

"I just want to confirm if it's true that I'm pregnant,I have this kind of signs nagduduwal,hilig kumain,at palaging gustong matulog"paliwanag ko sa kanya.

"Okay Dra. follow me"and I follow her inside a room. Pinahiga niya ako at tinanong ng kung ano-ano hanggang sa matapos ang examination na ginawa niya sa akin. After a couple of minutes lumabas niya mula sa isang kwarto.

"Here's the result Doctora. Base on my examination you're 3 weeks pregnant" aniya at ngumiti ng malapad sa akin. Parang huminto ang mundo ko ng marinig ang sinabi ni Dr. Sanchez.

"Oh my gosh"mahinang nausal ko at napaiyak. I really can't believe it...

"Thank you Doc."

"Just get here where you we're on your first trimester"nakangiting sabi niya na tinugunan ko ng tango at ngiti. Umalis ako sa clinic ng may ngiti sa labi. No one can express how happy I am right now. Dala dala ang ultrasound result na nagpapatunay na buntis ako ay mabilis akong pumasok sa bahay ay dumeritso sa kusina. Doon ko nadatnan ang pamilya kong nagtatawanan.

"Good evening everyone!"pukaw ko sa atensiyon nila na mabilis namang napunta sa akin.

"Good evening too"bati nila sa akin pabalik. Mabilis akong umupo sa bakanteng upuan at ngumiti ng malapad.

"What's with that smile?" Nanunuksong tanong ni Bespren tumawa lang ako bilang tugon.

"I have something to tell you"Saad ko na nakangiti.

"Ano yon?"

"Ahm... I'm 3 weeks pregnant"ani ko at tumingin sa kanila na may ngiti. Napa taop nalang sa bibig si mommy pati din si labiy.

"Is that true!?"tanong ni mommy tumango tango naman ako.

"Wah! I'm happy for you anak! I'm happy for the both of you! You and your sister deserve that kind of gifts"ani mommy at yumakap sa'kin.

"Thank you Mom"at ginantihan ko siya ng yakap.

"By the way who's the lucky father?"

"It's Axel mom"

"That man again,well I'm happy to the both of you"

To be continued........

Votes and Comments are highly appreciated thank you......