A Forgotten Love (Completed)

Chapter 3

Keandrah's POV

Agad kaming dumiretso sa hospital na pinag admitan ni Axel pagkatapos ng bawat klase namin.

Pagdating namin ay agad kaming pumunta sa front desk para magtanong.

"Irine saan ang room ni Axel" kakilala ko ang mga nurse dito at mga doctor dahil minsan na akong naging trainee dito sa hospital nato for every four months. Kaya hindi malayong hindi ko sila makilala ni makaibigan.

"Room 56 Kean"sagot naman ni Irine na may ngiti sa labi.

"Kumusta pala ang naging operasyon ni Axel?"tanong ko.

"Naging mabuti naman ang operasyon kagabi"

"Kumusta siya?"

"Puntaha mo nalang para malaman mo"

"Sige"gaya ng sinabi niya ay agad naming pinuntahan ang room ni Axel.

Masaya na may halong kaba ang nararamdaman ko habang naglalakad papunta sa kwarto ni Axel. Nagbabakasakali na makita ko siya,ngunit ang ngiting kaninang nasa labi ko ay unti unting nawawala ng makita ko ang mga naglilinyahang mga guard sa tapat ng pinto ng mismong pintuan ng kwarto ni Axel. Pero sinawalang bahala ko nalang ito,at tuluyan na ngang lumapit sa mga guard,hindi naman to marami mga tatlo lang.

"Sino po sila?"tanong ng guard,ngumuti muna ako sa kanila bago sumagot.

"Girlfriend po ako ni Axel, sila naman po is ang mga kaibigan po ni Axel"may ngiting paliwanag ko.

"Naku po pasensiya na mahigpit po kasing ipinagbabawal ni Madam Xandra na wag daw pong magpapasok ng kung sino"pagpa-umanhin ng isa sa mga guard

"Pero hindi naman po kami ibang tao girlfriend po ako ni Axel at kaibigan naman sila ni Axel"

"Pero ma'am bawal po talaga"

"Please naman po kuya ohh...gusto kolang po talagang makita si Axel kahit saglit lang po"pagmamakaawa ko

"Pero ma'am...."

"Sige napo kahit ang kaibigan nalang po namin"sabat naman ni Tine.

"Bawal tala—"pero hindi natuloy ang sasabihin ni kuyang guard ng Maya nagsalita sa kung saan ng galing.

"Bakit kayo nandito?"striktang pagkakasabi ng mommy ni Axel.

"Gusto lang po sana namin makita si Axel"

"At bakit?"

"Kahit saglit lang po"pagmamakaawa ko,pero ni katiting hindi nagbago ang mukha niya,nanatili parin ang pag kastriktang mukha niya.

"Hindi kailangan ng anak ko ang mga katulad niyong mukhang pera!"sigaw niya sa amin. Tila nag iba ang ihip ng hangin dahil ngayon ay nakisali na si Tine.

"Excuse me! Hindi kami mukhang pera! Hindi pera ang habol ng kaibigan ko sa anak niyo! Ang ayaw ko ho kasi sa lahat eh yung ginagamit ang mga connections ng family ko sa ibang paraan... But I can't do nothing, you get me pissed off. Kung gusto niyo pang manatili sa kung ano kayo ngayon... Please know how to respect... Kung gising ngayon si Axel matutuwa ba siya sa inasal niyo? Hindi! Ina kayo,kaya alam niyo dapat kong paano rumespeto sa kapwa niyo katulad ng pagrespeto ng ibang tao sa inyo! But I almost forgot!You shouldn't be respected by someone dahil tingnan niyo nga ang sarili niyo.... Mayaman nga kayo... Nasa inyo na ang lahat!Pero hindi kayo marunong rumespeto sa sarili niyo!Nakakahiya kayo...."mahabang sabi ni Tine. I get Tine's point... Bakit ako hindi ko magawang sumagot?... Ni hindi ko magawang mapagtanggol ang sarili ko....

"You should respect me!" Sigaw ng ina ni Axel na siyang naka-agaw ng atensiyon ng mga tao sa loob ng ospital....

"Wow! Coming from whom who can't respect herself! Huwag ho' kami ang sabihan niyo yan.... At sabihin niyo nalang sa sarili niyo..." Ani ni Tine.... I don't know what to say.....