မစ်စတာယွမ်က အမြဲတမ်းမပျော်ဘူး (MM Translation)

Chapter-2: The Gay Community Sure Has a Bad Atmosphere (Zawgyi)

ယြမ္ေလြ႕သည္ အလြန္စိတ္ရႈပ္ေထြးေနခဲ့သည္။ ဖန္ရွစ္ခ်င္းသည္ သူ႔ဗိုက္ကိုင္၍ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္ေနခဲ့သည္။

က်န႔္ခ်ိဳးယန္သည္ သူ၏မိသားစုပိုင္လက္ဝတ္ရတနာကုမၸဏီတြင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနေသာ လက္ဝတ္ရတနာဒီဇိုင္းပညာရွင္ျဖစ္သည္။ သူဟာ ယခင္က အေျဖာင့္စစ္စစ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး တျခားေယာက်ာ္းေလးတစ္ဦးကို တစ္လက္မေတာင္ ဘယ္ေတာ့မွ မထိေတြ႕ခဲ့ဖူးေခ်။ သူသည္ မိန္းကေလးမ်ားကိုသာႀကိဳက္ႏွစ္သက္ခဲ့သည္။ အထူးသျဖင့္ ရင္သားႀကီးတဲ့မိန္းကေလးေတြကိုေပါ့။ ယခု သူသည္ ယြမ္ေလြ႕ရဲ႕ခ်စ္သူျဖစ္ခဲ့ၿပီး သူတို႔ႏွစ္ဦးသည္ အတူတကြေနထိုင္ခဲ့ၾကသည္။

" ဘာက အရမ္းရယ္ရတာလဲ။" ယြမ္ေလြ႕သည္ ဝမ္းနည္းပက္လက္ျဖစ္ေနသည္။ " ဒါက အရမ္းနာက်င္ဖို႔‌ေကာင္းတယ္။"

ဖန္ရွစ္ခ်င္းက ရယ္ေနဆဲပင္။ "ဟားဟားဟား..."

"…"

ဖန္ရွစ္ခ်င္းသည္ ပို၍ ေလးနက္ေသာအသြင္အျပင္ရွိရန္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့သည္။ " ‌ဒါေပမယ့္ နည္းနည္းေလးေတာင္ ေကာင္းတယ္လို႔ မခံစားရဘူးလား။"

ယြမ္ေလြ႕သည္ ခဏစဥ္းစားလိုက္သည္။ " အဲ့တာက နည္းနည္းေလာက္‌ေတာ့ေကာင္းတယ္။"

ဖန္ရွစ္ခ်င္းသည္ သူရယ္ခ်င္ေနတာကို ႀကိဳးစားထိန္းခ်ဳပ္ထားရသည္။ " ဒါဆို အားလုံးအဆင္ေျပေနတာပဲ မဟုတ္ဘူးလား။ ဒါက သူ လုံးဝ ေျဖာင့္ေနဆဲပဲလို႔ မဆိုလိုဘူးေလ။ အထက္ပုဂၢိဳလ္တိုင္းမွာ မတူညီတဲ့အိပ္ရာေပၚကကြၽမ္းက်င္မႈေတြရွိတယ္။ အဲ့တာကို မင္းအေပၚ သူဆြဲေဆာင္တာလို႔သေဘာထားလိုက္ရင္ အဆင္ေျပသြားလိမ့္မယ္။"

ယြမ္ေလြ႕သည္ ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ "...Oh."

" မင္း အိပ္ခ်င္ေနတုန္းလား။ ေန႔လည္စာစားခ်ိန္ပဲ။ ငါ မင္းကို ျပဳစုမယ္ ဘယ္လိုလဲ။"

ယြမ္ေလြ႕သည္ သူ႔လက္ကိုေဝွ႔ယမ္းကာ ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ " မလိုပါဘူးကြာ။ ငါ အိမ္ကိုျပန္ၿပီးအိပ္ခ်င္ေနၿပီ။ ေနာက္ရက္ေတြမွ စားၾကတာေပါ့ကြာ။"

နာရီေပါင္းသုံးဆယ္နီးပါး မအိပ္စက္ခဲ့ၿပီးေနာက္ သူသည္ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ေနၿပီး သူ႔အကန႔္အသတ္ကိုေရာက္ရွိေနခဲ့ၿပီ။ သူအိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ အနည္းငယ္အိပ္ငိုက္ေနခဲ့ၿပီး အိပ္ရာေပၚကို ခ်က္ခ်င္းတန္းတက္သြားခဲ့သည္။