PEACH CANDY /JK

3

Sonraki gün ilk defa okula tek başıma gelmiştim. Hyelin ve Felix bana beni beklediklerine dair mesajlar atmışlardı ama onlara beklememelerini söylemiştim.

Dün eve gittikten sonra Hyelinle Felix'in yanındaki kız hakkında baya bir konuştuk. Hyelin de onun kimin olduğunu bilmiyormuş. Kız yanlarına geldiğinden beri hep Felixle dip dibeymiş. İçten içe burukluklarımı yaşarken dıştan hala gülümsemeye çalışıyordum kısacası.

Okul bahçesine girişimi yaparken Jungkook'u görünce nasıl olduğunu sormak için hızla onun yanına gittim. "Selam. Daha iyi misin?" Dedim yüzüme gülümsememi takınırken. "Arada ağırıyor ama iyiyim" diyerek o da bana gülümsedi.

Gözlerimi Jungkook'tan çekip önüme baktığımda içimden keşke biraz daha ona baksaydım dedim. Çünkü yine o kız ve Felix önümde gülüşüyorlardı. Yine nereden çıkmıştı bu kız.

Kendimi gülümsemek için o kadar zorlamışken şimdi suratım yine asılmıştı işte. Derin bir nefes alıp onları umursamıyormuş gibi sadece yanlarından geçip gittim. Felix'in bana baktığını biliyordum. Bana bir şey demedi. Bende sesimi çıkarmamıştım zaten.

Açıkcası günlerimiz hep beraber geçerdi ve birden böyle onu umursamaz bir tavır takındığım için bir şeylerin yanlış gittiğinin farkında olmasını istiyordum. Biraz benimle ilgilenmesini istiyordum. Bu bencillik mi bilmiyorum.

"Yüzüne ne oldu?" Yanımda olan Jungkook'a baktığımda bıkkın bir nefes verdim. "Ne olmuş yüzüme?" Dedim. "İyi görünmüyorsun" diyince ona tuhafça bir bakış attım. "İyi de değilim zaten" dedim ve onun yanından hızlıca uzaklaştım.

Açıkcası Jungkook da acayip tuhaf biri. Ne yapacağını asla anlayamıyorsunuz. Bir iyi oluyo gülümsüyo bi suskun oluyo tek kelime etmiyo. Pek anlamış değilim yani.

"Song Yuuuuuun!" Diye yanıma koşuşturan deli arkadaşımı sonunda görebildiğime çok sevinmiştim. Hemen yanıma gelip kulağıma fılsıldadı."Yeni bilgiler aldıım" Ufak bir heyecan basmasından sonra "Hemen dökül" dedim. Boğazını temizledikten sonra konuşmaya başladı.

"Kız okulumuza yeni gelmiş. Felix ile aynı bölümde okuyormuş."

Göz devirdim. "Çok iyi haberler verdin. Gerçekten keyfim o kadar yerine geldi ki anlatamam" dedim. Kollarını göğsünde birleştirip sesini biraz daha alçalttı."Sakin ol ilk dersten sonra şu kızı bizzat Felix'ten dinleriz. Kafamızda kurmadan direkt sonuca ulaşmış oluruz" dedi.

Derin bir nefes verdim. "İyi git hadi derse geç kalma" başıyla onaylayıp yanımdan uzaklaştı bende sınıfıma girdim.

...........

Dışarı banklara doğru ilerlerken ellerimin terlemesinden ötürü sürekli ellerimi üzerime siliyordum. Çok strese girmiştim. Gerçekten sevgili olabilirler miydi?

Sevgililerse doğum günümde çok içtiğimiz vakit neden beni köşeye sıkıştırıp bana sen benimsin anladın mı dedi?

O gün neden dudaklarıma yaklaştı.
Neden beni umutlandırdı?

"Hyelin" dedim kaşlarım çatık. Omuzlarımı tutup beni sarstı. "Her zaman yanındayım ben aptal kız. Ben yanındayken negatif bir şey olursa onu elimden geldiğince pozitif yapacağımı biliyorsun" Dedi. Yine bir türlü söyleyemediği destekleyici garip konuşmasını yapmıştı. Ben onu anlamıştım ama bu bana yeterliydi.