aylar sonra
manolya:
merak ediyorum, ölseydim mutlu olur muydun?
17.24
manolya:
baygınlıklarımın, kendimi kesmelerimin asıl sebeplerini öğrendin
17.25
manolya:
acılarım senin gözünde artık tamam mı?
17.26
manolya:
insanları anlayamıyorum
17.27
manolya:
neden birinin acısına ortak olmanız, destek olmanız, onu acısında haklı görebilmeniz için ortada çok büyük sebepler arıyorsunuz?
17.28
manolya:
ben sadece hayatın beni çokça bunalttığı biri de olabilirdim
17.29
manolya:
ben sadece küçük acılarla kocaman gözyaşları döken biri de olabilirdim
17.30
manolya:
acılarım o zaman saygı duyulmayı hak etmez miydi sizin gözünüzde?
17.31
manolya:
etmezdi
17.31
manolya:
insanlar çok büyük şeyler istiyorlar, birinin gerçekten canının yanması için
17.32
manolya:
kendileri ufacık acıda dağları inletirken
17.32
manolya:
başkalarının hıçkırığı için geçerli sebeplere ihtiyaçları var
17.33
manolya:
bu sınırlamayı yapma hakkını size kim verdi?
17.34
manolya:
o insanların hayatlarını yaşayan siz misiniz de acıları küçük görme hakkını kendinizde bulabiliyorsunuz?
17.35
