𝐁𝐄𝐓 𝐎𝐍 𝐇𝐄𝐑「Regulus Black」

21 - FORGIVE

【21 - FORGIVE 】

Slytherin evinde günlerdir bir heyecan süregeliyordu. Lordun arzusuyla Ölüm Yiyen olmaya hak kazanmış kişiler işaretlerine kavuşmak için oldukça hevesliydi. Bu heveslilerden birisi de Barty'di. Regulus, Lucius'un verdiği listede onun da adını görünce mutlu olmuştu.

"Noel'e ne kadar kaldı şurada?" dedi Barty elindeki takvimden günleri sayarken. "Babama mektup yazmam lazım, Lestrange ailesinde Noel'i geçireceğimi söylemeliyim."

"Barty, sakin ol." Isabella kıkırdayarak sevgilisinin elinden takvimi çekti. "Heyecanın gözlerimi yaşartıyor ama herkes sana bakıyor."

"Bakarsa baksın." Barty Slytherin masasında tepindi olduğu yerde. "Resmen listeye benim adım yazılmış ha Regulus, doğru gördün değil mi?"

Regulus göz devirdi, bu soruyu sabahtan beri on kere duymuştu. "Dedim ya Barty. İnansan mı artık?"

"Sizce işaretleri kim yapar?" Rabastan merakla sormuştu. "Regulus kadar şanslı olabileceğimizi sanmıyorum bu konuda ama..." Regulus sırıttı neşeyle. "Tabii ne sandınız kendinizi!" diye hava attığında Barty göz devirdi.

Neşeli bir kahvaltı sonrası öğrenciler dersliklerine dağılırken Regulus karşıdan gelen Sirius ve Potter'ı görünce birkaç gecedir aklına takılan sorun için Sirius'a doğru ilerlemeye başladı. Kendilerine doğru gelen çocuğu ilk fark eden James oldu ve Sirius'u dürtükledi.

"Konuşmalıyız." dedi Regulus yanlarına vardığında hiç beklemeden. Sirius kaşlarını çattı. "Konuşalım."

Küçük Black'in gözleri koridorda dolaştı. "Burada olmaz, tenha bir yere geçelim." Sirius omuz silkip Regulus'un peşinden ilerlemeye başladı James'i koridorda tek başına bırakıp. Sonunda merdivenlerin altında karşı karşıya durduklarında Sirius "Ne oldu?" diye sordu.

Regulus elini gergince ensesinde kavuşturup sıvazlamaya başladı. "Um... Yardımına ihtiyacım var." Sirius'un kaşları kalkmıştı hayretle. Regulus bunca zamandan sonra ondan yardım mı istiyordu? "Barty'den falan isterdim ama onun yardımcı olabileceği bir konuya benzemiyor."

"Dinliyorum." dedi Sirius sakince.

"Ben- Jennifer'a sürpriz gibi bir şey hazırlamak istiyorum beni affetmesi için. Senin de sevgilin var ya hani anlarsın belki diye..." Regulus sustu, konuştukça saçmalıyordu.

Yardım istemek konusunda her zaman berbattı ve şimdi yıllardır suratına doğru düzgün bakmadığı ağabeyinden yardım istemek zoruna gidiyordu fakat aklına gelen tek seçenek o olmuştu. 

Belki de bir sürü seçeneği vardı Sirius'tan önce ama o Sirius'a gitmek istemişti.

Sirius sırıttı hemen. "Anladım." dedi ve düşünmeye başladı. "Bence... Jennifer romantik bir tip. Yani çiçekler, yıldızların altında edilen sohbetler falan hoşuna gider. İkna edebilirsen bu akşam dışarıda vakit geçirebilirsiniz. Koridor nöbeti bugün James'te ben ona söylerim, sizi görmemiş gibi yapar."

"İkna edemem." diye mırıldandı Regulus, henüz Jennifer'a o kadar yaklaşabildiğini sanmıyordu. "Başka bir önerin var mı?"

"Çiçekten devam edebilirsin. Utanmazsan tabii." Sirius'a dik dik baktı Regulus. "Utanmam." dedi ağzının içinden ama utanabilme olasılığı vardı elbette.

"Başka soru?" 

"Yok." dedi Regulus nefesini dışarı vererek. "Sağ ol Sirius."

"Kap şu kızı." Sirius ona göz kırpıp merdiven altından çıkmak için hareketlendi. "Biraz cesur davran."