İMKANSIZ ( ASKIYA ALINDI )

○●~12~●○

"Çünkü sen, nerede olmadık bir kadın var onu seversin. Anlıyor musun? Sen nerede senin canını acıtacak, kendini bağlayacak kendisini hayatının merkezi yaptıracak, ondan başka bir şey düşündürmeyecek kadınlar varsa, ordasın.

Hiç ağlama boşuna. Hiç ağlama diyorum! Kaldır kafanı. Bak bir aynaya. Kaldırsana! Acıma kendine, bak bir. Ne kadar zamandır gülmediğinin farkında mısın? Bu yüzün neden hep asık? En güzel zamanlarını böyle mi geçireceksin. Yapma Allah aşkına, değer mi?

O seni üzüyorsa zaten sevmemiştir. Sevseydi, dayanamazdı. Sana diyorum. Canın yanıyor evet, hissediyorum. Görüyorum. Ama yapma. Anlıyor musun? Yeter. Güçlüsün sen. Ağzını büküp kafanı sağa sola sallama öyle, gayet güçlüsün.

Onsuz yapabileceğini ikimizde biliyoruz. Neden yapamayacaksın ki? Söyle bana. O kim ki? Kim o? Kaç aydır hayatında, kaç senedir birliktesiniz?

Cevap veremezsin daha önce de aynısı oldu. "Onsuz yapamam" dediğin kim var şimdi hayatında? Hiç. Aklına bile gelmiyorlar. Bu da aynısı, bu da öyle. Uğraştın işte, yeter. Umrunda olsaydın, biraz olsun seni umursasaydı o da uğraşırdı.

Kendini kahretme boşuna. O böyle biri, degiştiremezsin. Onu böyle kabul ettin.

"Dayanamıyorum" diye mırıldanma. Ben anlıyorum tamam da, o anlamıyor. Anlasaydı zaten böyle olmazdı. Yazık gözlerine. Sen ne olduğunu bile bile başladın. Sen yaptın kendine. Sil şu gözyaşlarını ne olur. "O benim her şeyim" demekten vazgeç. O senin için son ama sen onun için öyle misin? Öyle miymişsin? Sordun mu hiç?

O da senin gibi hayaller kuruyor mu?
O da geleceğinde seni yanında istiyor mu?
O, seninle her sabah kahvaltı yapmak istiyor mu?
Yediği, içtiği, gördüğü her şeyde aklında mısın?
O da seni herkese anlatıyor mu?
O da ismini duyduğunda amaçsızca gülümsüyor mu?
O da senin gibi kör kütük seviyor mu?

Evet desene. Söyle hadi. Söylersen susacağım da, söyleyemiyorsun. Kaybetmekten korkuyorsun. İlk defa korkuyorsun. Çok korkuyorsun. Ona bir şey olsun, size bir şey olsun istemiyorsun.

Ağlama ne olur, benim içim yanıyor. Onu nasıl sevdiğini biliyorum, herkes biliyor. Ama bazen seversin, ötesi olmaz. Sen söylemiştin bunu, unuttun mu Berke?"

"...."

"Bir insana kalbinde yer vermek cesaret ister. Düşünmeden alırsın kalbine, ileride ne olacağını bilmeden. Günlerce kalbinde kalır hatta bazen yıllarca...Hayatından çıkmış olsa bile, kalbinden çıkamaz. Çıkış kapısı kapalıdır. Kalbinde yer vereceğin insanı iyi seç. Çıkışı olmayan odalara herkesi alma!"

"..."

"Berke susma. Konuş benimle."

"Böyle olmamalıydı."

"Ama oldu. Üzülmeyi bırak. Pişmanlık duymayı bırak. "

"Elimde değil."

"Böylesi daha iyi oldu."

"Hayır."

"Evet. Peki tamam. Dinle o zaman, böyle olmasaydı nasıl olurdu anlatayım sana:

Bir soğukluk girecekti araya, bir umursamama, bir takmama. Işte o zaman yerden kestiği ayaklarınla çakılacaktın yere.

Bir şey olmayacak vücuduna ama kalbin parçalanacaktı. Ölecektin her gün. Çünkü o senden sıkılmış olacaktı. Çünkü o senden bıkmış, artık başka tatlar arıyor olacaktı( çoktan bulmuş zaten ama neyse).