Married To My Bestfriend's Boyfriend

39

Wala sa sarili akong lumabas ng clinic. Masaya akong magkakaanak kami pero bakit nakakaramdam na naman ako ng takot? Na baka hindi niya tanggapin? 

Sobrang naapektuhan ako sa nangyari noon. Takot ako noon na sabihin na may anak ako sa ibang tao dahil mismong ama ng anak ko ay tinanggihan siya, paano pa kaya ang iba? Alam kong nagbago na si Ian pero natatakot pa rin ako. 

Bumili ako ng vitamins na pinapabili ng doktora bago ako nagtungo sa bahay. Nagtaka ako nang madatnang nakabukas ang pintuan ng bahay kaya pumasok ako kaagad para tignan kung sino ang nasa loob. 

"Bakit ang tagal mo?" Salubong sa 'kin ni Ian. Kasalukuyan na niyang tinatanggal ang pagkakabutones ng damit niya. Kaagad kong tinago sa likuran ko ang mga vitamins na binili ko at nginitian siya. 

"Y-You're early" I stuttered! Nakakaramdam ako ng kaba.

Tell him Shalian!  pakikipagtalo ko sa sarili ko. 

"I want to check you. Umayos na ba ang pakiramdam mo?" Tanong niya sa 'kin at lumapit kaya mas lalong humigpit ang hawak ko sa mga vitamins.

"Bumili ka na ng gamot? Let me see" mas lalo akong kinabahan nang sinubukan niyang kunin ang mga vitamins mula sa mga kamay ko.

"Uminom na 'ko. Bumili ako ng tubig nung pauwi ako at nainom ko na yung isa" Pagpapalusot ko at iniwas ang mga vitamins para hindi niya makuha. "Aakyat muna ako" pagpapaalam ko bago nagmadaling umakyat.

Dali dali kong tinahak ang lalagyan ko ng mga damit at doon linagay ang mga vitamins. May plano naman akong sabihin sakaniya, hindi lang ako handa ngayon.

"Is there something wrong?" Pumasok siya sa closet kaya sumandal ako sa drawer.

"Inuubo lang ako" I said and acted coughing.

"Pumunta na tayo sa hospital" Pag-aya niya sa 'kin.

"No! I'm fine!" Mabilis na sagot ko kaya mas lalo siyang naguluhan.

"Anong problema?" Lumapit siya sa 'kin at hinawakan ang kamay ko. Pinisil pisil niya ang mga kamay ko habang nakatingin nang diretso sa 'kin.

I didn't bother to answer him and just encircled my arms on him. Yinakap ko siya ng mahigpit at pinahinga ang pisngi ko sa dibdib niya.

"What's the problem?" he urged me to talk. Hinahaplos niya ang buhok ko kaya kumakalma ako.

"I-I'm... I'm-" I deeply sighed.

"You are what?" Kalmadong tanong niya habang patuloy pa rin sa paghaplos sa buhok ko.

"I'm scared" I said that made him stop from caressing my hair.

"My wife is scared of what?"  Tanong niya.

"Of your reaction" Pagsagot ko. Hinawakan niya ang baba ko at iniangat ang mukha ko para magtama ang mga mata namin.

"Why are you scared of my reaction?" he asked and leaned towards me to give me a quick kiss.

"I'm... I'm pregnant" Umiwas ako ng tingin. Hindi siya nagsalita kaya binalik ko ulit ang tingin ko sakaniya. Gulat ang mukha niya at mukhang prinoproseso ang sinabi ko.

"Y-You're p-pregnant?" he was stuttering. Mukhang ayaw niya kaya natakot ako lalo. Naiyak na 'ko sa takot kaya bumalik siya sa katinuan.

"Why are you crying?" He asked softly.  Pinigilan niya ang kamay ko sa pagpupunas ng luha ko at siya ang nagpunas non.

"Look at your reaction! Hindi ko alam kung gusto mo ba o hindi!"  Inis na sabi ko at hinampas ang dibdib niya.