Married To My Bestfriend's Boyfriend

06

"Why the fuck are we sleeping on the same bed?!" Sigaw ko pagkatayo ko. Dahan dahan niyang minulat ang mga mata niya at kinusot kusot 'yon na parang bata.

"Why not? We are married, my wife should sleep beside me." he gave me a smirk and got up from the bed as if he did nothing.

"I'm not your wife!" I'm so irritated! After all the things happened he still has the courage to say that I'm his wife?!

"You should get ready. Darating sina mom dito." Tumayo na siya at lumapit sa'kin. Napaatras ako nang ilapit niya ang mukha niya. I startled when he kissed my cheek.

"Good morning my wife," He greeted me, smiling while I'm still in shock about what he did. "Next time na lang sa lips, kapag hindi ka na galit."

"I won't allow that to happen." I said firmly and harshly wiped my cheek that he kissed.

Kinalma ko muna ang sarili ko bago lumabas ng kwarto. Nakakainis!

Pupuntahan ko dapat si Lia kaso nakalimutan ko kung saang pinto yung kwarto niya. Tatanungin ko sana si Ian pero hindi ko na alam kung saan siya napadpad.

Binuksan ko ang pangatlong pintuan. Nanatili ako sa kinatatayuan ko at gulat na pinagmasdan iyon. Para saan to?

Isang kwarto na napapalibutan ng kulay asul. Mayroon ding kamang hugis kotse at dalawang lamp na kulay blue na nasa night stand sa magkabilang side ng kama. Mayroong mga maliliit na kotse na nakasabit sa ceiling at kagaya ng kay Lia mayroon pang isang pintuan sa loob.

Nakabalik lang ako sa realidad nang hawakan ni Ian ang balikat ko.

"I didn't know if it was a boy or a girl." He explained, alam niya na kaagad ang mga tanong sa isip ko kahit hindi ko pa sinasabi.

"I bet it's for your child with Denice." I chuckled before leaving him there.

Nahanap ko na ang kwarto ni Lia. Pagkapasok ko roon ay wala siya.

"She's already downstairs, eating breakfast." Ian informed me, he's still following me from behind.

Buti nalang at hindi iyakin si Lia kapag wala ako kung hindi baka umiyak na 'yon kagabi nang malamang wala ako sa tabi niya. Siya pa nga ang may gustong magkasariling kwarto kaya tuwang tuwa siya kagabi. Hindi ko pa siya pinapayagang manood ng mga horror movies kaya hindi siya matatakutin.

Nabaling ang tingin ko kay Ian nang biglang hilain niya ang baywang ko palapit sakaniya nang marating namin ang dining table. Nandoon ang pamilya niya habang busy kay Lia. Nagulat ako dahil wala ang tatay ko pero ayos na rin. Ayaw kong makilala siya ni Lia.

"Oh Shalian, how are you dear?" Mommy Alisa kissed my cheek.

"I'm fine mommy, especially without Ian." I said frankly. Nakita ko ang malungkot na emosyon sa mga mata ni Ian pero hindi ko nalang pinansin at naglakad na palapit kina Lia.

"Oof! ouchy kuya." Alexi teased.

"It's fine. I deserve it." Ian said in a low voice. Buti alam niya.

"Napaka ganda ng anak niyo Shalian!" Mommy Alisa giggled. Unang apo si Lia dahil wala pa namang anak si Alexi at masyado pang bata si Xendric para magka anak. Tuwang tuwa sila kay Lia habang nakikilaro sakaniya.

"Why did you hide her from us?" Daddy Erick asked. Hindi naman galit ang tono ng pananalita niya, mukhang curious lang.

"Did I?" I asked and looked at Ian, questioning him. "As far as I remember I informed Ian, didn't I?"