20

341 27 12
                                    

სავადმყოფ

ყველა განიცდიდა ამ ამბავს,ჯონგუკი განადგურებული იყო,აუცილებლად იპოვიდა იმ ადამიანს  ვინც ჯერ კიდევ მისი არ დაბადებული ბავშვი მოკლა.

-ჯონგუკ მისმინე გთხოვ ახლა ექიმი გამოვა და ჯიმინის ნახვას შეძლებ,ვიცი რთულია მაგრამ უნდა გაუძლოთ .

-ვეცდები ნამჯუნ.

-პარკ ჯიმინის ნახვა შეგიძლიათ,მაგრამ მხოლოდ ერთ ადამიანს და ცოტახნით.

რათქმაუნდა ჯონგუკი შევიდა რადგან ყველამ იცოდა რომ მხოლოდ ჯონგუკი დაეხმარებოდა ჯიმინს ასეთ სიტვაციაში.

პალატაშ

ჯონგუკი უყურებდა ჯიმინის სხეულს და გული ტკიოდა იცოდა ჯიმინს ეს ამბავი განადგურებდა,ან როგორ უნდა ეთქვა მისთვის ეს.

ნებისმიერ შემთხვევაში ორივეს რთული დღები ელოდათ და ერთმანეთან ყოფნა და გვერდში დგომა დაჭირდებოდათ.

ჯიმინის სხეული შეირხა და თანდათან გონზე მოდიოდა.

-პატარავ

ჯონგუკი ცუდად იყო ყველაფრის გამო და ცდილობდა არ ეტირა.

-გუკ გუკ

ჯიმინი დაპანიკებული იმეორწბდა ჯონგუკის სახელს და შეშინებული იყო.

-ჯიმინ დამშვიდი კარგად იქნები გესმის პატარავ.

-ჯონგუკ იქ ვიღაცეები იყვნე და მე მეე მახსოვს ვიღაცამ მუცელში ჩამარტყა.

ჯონგუკს ჯიმინის ყველა სიტყვაზე სისხლი ეყინებოდა.

ჯიმინი რაღაცას ხვდებოდა მაგრამ ცდილობდა არ დაეჯერებინა.

-გუკკკკ ბავშვი

ჯიმინს ისტეტიული ტირილი აუტყდა,არ იყო საჭირო ზედმეტი სიტყვები,ისედაც ყველაფერს ხვდებოდა.

-ჯიმინ დამშვიდი გთხოვ პატარავ მისმინე ყველაფერი კარგად იქნება,მე მათ ვიპოვი.

ჯიმინი უკვე უკონტროლოდ ტიროდა და ცდილობდა,ამდგარიყო  ჯონგუკს ეშინოდა ასეთ მდგომარეობაში ჯიმინი უარაესად არ გამხდარიყო ამიტომ მოუწია ექიმისთვის დაძახება,რომ დამამშვიდებელი გაეკეთებინათ.

Pain called loveWhere stories live. Discover now