İLİACA (1)

57. Gözü Kara Baş Omega.

"Çok çalışıyordu ve lider olacağına da emindi. Mühürlediği betası da Kahran'ın en zeki kurtlarındandı. Ve ben orada kaldığım zamanlar boyunca onun tarafını tutardım, onun lider olmasını destekler, diğer Kahran'lılara destek vermesini söylerdim. Ta ki, şimdiki liderlerinin boynuna saldıracağını duyana kadar."

Korkuyla Savaş'ı dinlemeye devam ettim. Ona Aslan ile olan geçmişini sormuştum. Çünkü merak ediyordum. Bir zamanlar ikisinin arkadaş olduklarını tahmin edebiliyordum. Savaş ve o aynı düşünmüşlerdi ve beraber hareket etmişlerdi.

Yaptıkları benziyordu. Alfa Aslan yanlış yolda yürümeye devam ediyordu ama bir zamanlar arkadaş olmuşlardı.

"Bunun haksız bir şekilde sonuçlanacağını söylesem de dinlemedi. Meydan okumadan, gizlice öldürtüp yerine hızlıca geçmek kurallara aykırıydı. Gücünü göstererek meydan oku ve lideri alt et dedim fakat dinlemedi. Ben de o davranmadan önce büyücü betalarımı çağırıp mührünü kırdım. Onun planlarını açığa çıkarttım ve işini bitirdim.
Tabii ki Kahran Bölgesi o zamanlar bana güveniyordu ve anlatır anlatmaz onu attılar. O günden beri de onu görmedim.
Ta ki akşam yemeğine kadar."

Elimi ellerinin içine bırakıp yaklaştım. Şu an onun çalıştığı büyük odadaydım. Haftalardır uğraşıyordu ve özlemimden dolayı artık buraya geliyordum. Ona da iyi geliyordu.
Boynuma girip beş dakika boyunca dinleniyordu ve biraz olsun rahatlıyordu.

"Ama onu tanımadın."

"Kokusunu değiştirmiş. Hepsi yapmış olmalı. Ve tipleri farklı duruyor. Hepsi yıllar boyu görmediğimiz kurtlar. Nasıl birbirlerini bulduklarını bilmiyorum ama Aslan hırslı bir alfa. İstediğini alana kadar çalışmış olmalı."

Gözlerim dolu dolu olurken ellerini sıktım. Daha yeni mutlu olmuştuk ve tekrar bölge işlerine girdiğimiz için yoruluyorduk. Yine de eskisinden daha iyiydim. Artık alfama güveniyordum ve ona olan sevgimi sorgulamıyordum.

"Ve o büyük bir lider olmak, intikam almak istiyor. Hedefi de İliaca'nın gücünü azaltmaktan geçiyor olmalı."

"Peki, senin aklında neler var?"

Bunu sessizce sordum. Artık her yerde dinleniyoruz düşüncesine kapılıyordum. Bu saraya ne zaman girsem bu hisle doluydum. Çünkü saray büyüktü ve o alfanın içimize kadar girebileceğinden şüpheleniyordum.

Siyah saçlarını yorgunlukla geriye taramaya çalışırken elimi uzatıp daha düzgün bir şekilde geriye attım. Bir şey dememişti. Aklında bir plan yok mu diye küçük bir endişeye kapılırken konuşmaya devam etti.

"Onu tanıyamadım bile. Feromonlarını değiştirmiş ve görünüşü daha farklı. Ve bunu yapan tek kişi de değil. Bu yüzden diğer sınır dışı edilen alfalar bölgeleri tarafından tanınmamış olmalılar. Bu feromon değişikliği şifacılar tarafından yapılırsa hemen değişmez, aylar geçmesi gerekebilir. Hızlı bir sonuç için büyücü gerekiyor ve tahminimce büyücü kullandılar. Büyücünün yolda giderken kaybolan beta olduğundan eminim. Betayı nasıl bulacağım hakkında fikrim yok. Bütün bunları yaptıktan sonra onu öldürmüş bile olabilirler. Büyü kitabını nereye koymuş olabilirler, büyücü sağ mı hiçbir bilgiye sahip değilim."

Kafamı yavaşça sallayıp ayağa kalktım. Bir yolu bulunmak zorundaydı. Ona yardımcı olmak, bir yol bulmak istiyordum. Aklıma bir şey gelmiyordu. O alfanın istediğini almasına izin veremezdik.