İLİACA (1)

51. En Büyük Sürpriz.

"Gerçekten mi?"

Heyecanla kendimi koklamaya çalıştım lakin kendi kokumu onlar gibi alamazdım. Kokum bana hep aynıymış gibi gelirdi.

"Evet. Aptal mısın Savaş?
Omeganın midesi gereğinden fazla bulanıyor ve kokusu hafifçe değişmiş.
Tahminimce iki ya da üç aylık bebeğiniz var."

Heyecanla Demir'in koluna yapıştığımda irkilmişti. Onun bu huysuzluğu artık gözüme batmıyordu.

"Ben, üşüttüğünü düşündüm. O yüzden böyle oluyor sandım, aklımdan hiç hamile olabileceği geçmedi. Kokusu da, evet daha ilgi çekiciydi ama kızgınlığı yaklaşıyor diye-"

Demir anladığını söyleyip gözlerini devirerek önündeki etten bir parça yemeye devam etti.

"Sizi tebrik ederim. Bir an hiç yeğenim olmayacak sanmıştım."

Gözlerim mutluluk gözyaşları ile doluyordu ve elim ayağım titremişti. O kadar yılın sonunda bir bebeğimiz olacaktı. Küçük bir kurdum olacaktı.

Hızla Savaş'a dönüp boynuna atıldım. O da şaşkındı. Boynuma girip derin derin kokladı. En sonunda gülümseyerek sımsıkı sardı beni.

"Başardık."

Burnumu çekip kafamı salladım. Daha sonra geri çekilip elimi karnıma götürdüm. Çok dikkatli olacaktım.
Biricik bebeğimi bu sefer de kaybedemezdim.

"Şey, romantik anlarınızı bozmak istemem ama gerçekten çok aptalsın Doğuş. Hiç mi hissetmedin?"

Demir her zamanki halindeydi. Gözlerimi devirerek ona döndüm. Bu kadar sivri biri olmasa arkadaş bile olabilirdik.

"Kardeşimle düzgün konuşursan iyi olur beta Demir. Onlar böyle bir sürprize açık değillerdi, yaşanmışlıkları var. Biraz duygularını kullan."

Beta Demir sözüne baskı yaparak konuşan abime döndüm bu kez.
Demir ise alay edercesine gülüyordu.

" Duygular evet, çok yararlı. Çiftimiz çok güzel örnek oldu. Sınır dışı edildiler ve öldü biliniyorlar."

"En azından birbirlerine sahipler. Senin gibi ruh eşini başkasına veren kurtlar anlamaz."

Gözlerimi sonuna kadar açıp Demir'e baktım bu kez. Abim çok kötü bir yerden vurmuştu ve Demir'in sapsarı gözleri ortalığın karıştığının göstergesiydi. O nefreti artık daha saf biçimde görüldüğünde ruhumun üşüdüğünü hissettim. Bu nefretin altı asla boş olamazdı.

"Tamam bu konuyu kapatalım."

Savaş, ben ve büyük alfa müdahale etmek için konuşacakken Demir bizi takmadan öfkeyle tıslamıştı.

"Bunu bana bir zamanlar kardeşini Thoras haini ilan edip onu zor duruma sokan bir alfamı söylüyor? Sen sadece güçsüz, sözü geçmeyen bir Thoras'lısın!"

Emre büyük bir öfkeyle dolarken alfasını hedef alan sözlere karşılık gözlerinin rengini değiştirdi. Kesinlikle anlaşamıyorlar, birbirlerinin değerlerine zehir kusuyorlardı. Sessizce Savaş'a döndüm.