mom, dad; how did you meet? 2 /LP fanfic

5.Bölüm

Uyandığımda ilk başta gözlerimi açmadım, Louis'in odasında uyanmayı dileyerek bir kaç dakika öylece gözlerimi sıkıca kapattım.Ama gelin görün ki, hayat resmen bana 32 diş sırıtıyordu.

Hâlâ geceydi.Bıkkınlık ve yorgunlukla ayağa kalktım.Banyodaki yüzüme baktığımda saçlarımın aslan yelesi gibi dağıldığını gördüm, gözlerimin altlarında ise her hangi bir morarıklık yoktu.

Saçlarımı taramadan elimle düzeltip banyodan çıktım.Saçlarımı taramaya yetecek bir moral yoktu üstümde.

Ardından üstüme elime geçirdiğim bir kaç şey giyip kendimi dışarı attım.İlk başta Duru'nun yanına gitmek istesem de bir kaç saat önceki olayı hatırlayıp yönümü değiştirdim.Otel çıkışına gidip bir taksi çevirdim.

??:Ver du yu vant to go teyze?

Daha taksiye binmemin üstünden iki saniye geçmeden adamın bana sorduğu bu soru karşısında şaşırdım.

Y/N:Eeeeeeee, ıııııııı eeeeee tooo- bekle, teyze mi?

Adam şaşkınca arkasına döndü.

??:Sen Türk müydün ula uşağum?

Tesadüften dolayı gülümseyerek rahatlıkla arkama yaslandım.

Y/N:He amca ya.Ben de bir an teyze demeseydin seni yabancı sanacaktım.

Adam da gülerek bana aynı soruyu sordu.

??:Neyse, işum gücüm var benum hızlıca söyle de nereye gitmek istersun götüreyim daa.

Y/N:Valla amca ben pek bilmiyorum burayı.Bildiğim tek bir adres var, dur söyleyeyim.

Louis'in evinin adresini verdikten sonra başımı cama yaslayıp dışarıyı seyretmeye başladım.Belki biraz önce gördüğüm rüya bugün gerçek olurdu, kim bilir?..

Y/N:Heh! Burası amca.

5-10 dakikadan sonra vardığımız bana çok tanıdık gelen eve gözlerimi diktim.Tek bir haftada ne anılar biriktirmiştim.

??:Eyi, tamam kızum.Ama bak gecenun bu saatunde dolaşma gız etrafta.İti var kopuğu var daa.

Gülerek parayı verip kendimi dışarı attım.Arkamdaki taksinin uzaklaştığını hissederken gecenin soğunu üstümde hissedip buraya neden geldiğimi sorgulamaya başladım.İç ses olsa kesin "mal" derdi o kesin.

Zaten açık olan bahçe kapısını ittirip sessiz adımlarla arka bahçeye yöneldim.O gece oturduğum banka yeniden oturarak Louis'in o gün oturduğu yanımdaki kısımda elimi gezdirdim.Önüme döndüğümde tam karşımda yine o geceki ay ışığını gördüm.Neredeyse her şey aynı gibi geliyordu, hatta o geceki çalılıklardan gelen ses bile aynıydı.O gece esen rüzgar bile aynı esiyordu sanki.

Bir terslik vardı, ama ne?..

L:Anladım diyorum! Artık yeter.

Hızla arkamdaki sese baktığımda karanlıkların içinde Louis'i gördüm.O beni göremeden hızla ayağa kalkıp çalılıkların arkasına saklandım.Yavaş ama sinirli adımlarla gelip benim az önce oturuyor olduğum koltuğa oturdu.Telefonunu kulağından çekip sanırsam telefondaki kişinin yüzüne kapatıp cebine koydu.

Derin bir nefes verdi.

L:Bugünlerde neden hiçbirşey yolunda gitmiyor?

Kafasını arkaya attı.

L:Neden mutlu olamıyorum?

Son cümleleri fısıltı halinde çıktı.

L:Neden sevdiğim insanları istemsizce kırıyorum?..

Louis'in berbat bir halde olduğunu görünce ona yardım etme ve destek çıkma isteğim gizlenme içgüdümden üstün çıktı.

Çalılıklardan sessizce çıkıp yavaş adımlarla Louis'in arkasına geçtim.Onu korkutmamaya çalışarak yine yavaş hareketlerle ellerimi omzuna doladım.

Y/N:Hepsi geçecek.Güçlü kalmana gerek yok.

Louis şaşırmış gözükmüyordu.Aksine çok soğukkanlıydı.

L:Kimsin sen?

Cevap verip vermemek arasında kaldım.

Y/N:Neden merak ediyorsun?

Hafifçe güldü.

L:Tanımadığın birisi arkandan kollarını omzuna dolayıp sana sarılsa ve "Hepsi geçecek." dese ne yapardın?

Y/N:Bilmem.Ona daha sıkı sarılırdım büyük ihtimalle.

L:Deneyelim o zaman.

Ani bir hareketle şaşırmama neden olarak ayağa kalktı ve omzuna dolamış olduğum kollarımı alıp boynuna sardı.Belimden tutup başını omzuma gömdü.

L:Kim olduğunu biliyorum.

Y/N:N-ne?

Küçük bir kahkaha attı.

L:Şaka yapıyorum, nereden bilebilirim ki?

Moral bozukluğuyla doldu içim.

Y/N:Doğru, nereden bilebilirsin ki?..

L:Hey, bana kendin hepsi geçecek dedin ama sen daha fazla kırılmış gibi gözüküyorsun.

Evet dercesine sessiz kaldım.

L:Bak ne diyeceğim, sen bana sıkıntını anlat, ben de sana.Ama kameraya çekmemek şartıyla.Sonuçta paparazzi olup olmadığını nereden bilebilirim ki?

Gülümsedim.

Y/N:Anlaştık..

Bakın bu sefer gerçekten düzgün bir yerde kestim.Haksız sayılmam yani.

Neyse, bu bölümü burada bitiriyorum, herkese iyi geceler dileyip uyumaya gidiyorum!<3

-Ayşegül