mom, dad; how did you meet? 2 /LP fanfic

8.Bölüm

Bu bölüm @Shadowhuntereno 'ya adanmıştır.

??:Willow! İki saattir seni arıyoruz.Yine mi şu pisliğin evine geldin? Ha?

Gelen sese hızla arkamı döndüğümde illk gördüğüm şey yaşlı ve korkutucu görünen bir adam oldu.

Bana mı sesleniyor o?

??:Düş önüme! Eve gidiyoruz.

Y/N:Pardon, sizi tanımıyorum.Ayrıca adım Willow değil.Adım-

Bir dakika, demek...Demek kız "Hayatıma hoşgeldin!" derken gerçekten ciddiydi.Onunla hayatlarımız yer mi değiştirmişti yani? Vay be, sanki bir aksiyon filminin içindeymişim gibi hissediyorum.

??:Saçmalamayı kes.Hadi! Düş önüme.

Bu adam da sanırım Willow denen o pisliğin babasıydı.Eh, adamı takip etmekten başka çarem yok gibi gözüküyordu.

Y/N:Tamam, geliyorum.

 Adamı takip ede ede lüks bir arabaya geldim.Sürücü koltuğundan kalkan bir adam kapımı açtıktan sonra binmem gerektiğini anlayarak arabaya bindim.

(YZ:Oha nasıl anladın ya?)

Sanırım şoför olan adam kapımı kapattıktan sonra yaşlı adamın kapısını açtı.Ben hala onların binmelerini beklerken gözüm yanımızdaki evin üst katına, Louis'in odasına takıldı.Biraz dikkatli bakarken odaya iki kişinin girdiğini gördüm.Biri Louis'ti ama diğerini çıkara-

NOAH!

Arabanın camına biraz daha yaklaşarak odaya daha dikkatli bakmaya başladım.Nedensizce her hareketlerini izlerken Noah odaya göz gezdirmeye başladı.Gözü odanın camına geldiğinde hızla başımı aşağı indirdim.Bir kaç saniye sonra yavaşça başımı kaldırdığımda Noah'la göz göze geldik.Ben gözlerimi kaçırdım ve camın perdesini indirdim.

Sonuçta beni bu halde tanıma ihtimali yoktu, değil mi...?

Araba hareket etmeye başladığında düşüncelerimden kurtuldum ve gözlerimi kapatarak sadece yorgunluğumu atmaya çalıştım.

Eve vardığımızda gayet normal bir apartmana gelmiştik.Şoförün kapımı açmasını beklemeden arabadan indim ve yaşlı adamı bekleyerek eve girmek için hazırlandım.Role girmem gerekiyordu aksi takdirde beni tımarhaneye gönderebilirlerdi.

Ve bu isteyeceğim en son şey olurdu.

Yaşlı adam da yanıma gelince eve girdik.Asansöre bindiğimizde uzun sessizliği bozan ilk kişi o oldu.

??:Eve geldiğimizde yapacağın ilk şey abine kahvaltı hazırlamak olsun.Annen zaten çamaşırlarını yıkar abinin, sen kahvaltıyı hazırlayıp onun keyfine uy; yeter.

Ne? Hizmetçi miyim ben? Hem neden abime kahvaltı hazırlıyorum?

Y/N:Peki ben?

??:Efendim?

Y/N:Ben ne yiyeceğim?

Adam küçük bir kahkaha attı.

??:Bugün tamamen farklı biri gibi davranıyorsun Willow.

Çünkü farklı biriyim gerizekâlı.

Bana bir yıl gibi gelen bir kaç dakika sonra sonunda eve girebilmiştik.Eve girdiğim andan itibaren hızla iki yumurta kırıp sözde "abimin" kahvaltısını hazırladım.Sonra da kapıları tek tek deneyerek kendi odamı buldum ve kendimi içine atıp ardımdan kapıyı kapattım.

Odanın her tarafında Louis'in fotoğrafları vardı.Kalemlerin üstünde "Louis" yazıyordu.Kitapların ve defterlerin kapakları ise tamamen Louis ve kalplerle doluydu.

Tamam, bu kız kesinlikle takıntılıydı.

---------------------------------------------------------------------------------

Noah'ın ağzından;

L:Kim o?

Kapının ardından gelen sese mırıltıyla cevap verdim.

N:Noah.

Kapının ardında bir duraksama olduğunu hissettim.Ardından kapı açıldı ve karşımda Louis'i gördüm.

L:Neden geldin?

N:Aramızı düzeltmeye.

Louis şaşırmış gibi gözükmedi.Aksine daha sert bir ifade takındı yüzüne.

L:Neden? Hem eğer amacın buysa, üzgünüm ama kız arkadaşımdan hoşlanan bir erkekle arkadaş olamam.

İşte konuşma sırası bendeydi.

N:Y/N'yi geride bıraktım.

Alaycı bir ifade taktı yüzüne.

L:Buna nerden inanayım?

N:Kız arkadaşım var.

Louis bir an duraksadı.Ardından bir elini omzuma atarak beni içeri çekti.

L:Helal bee! Gel içeri.

Evet, gerçekten Y/N'yi geride bırakmıştım.Ve evet, gerçekten bir kız arkadaşım vardı.

Merdivenlerden yukarı çıkarken aşağı katta Y/N'yi gördüm.Küs olmamıza rağmen bana elini salladığında nedensizce içimde bir tuhaflık hissettim.

Louis'in odasına geldik.İçeri girdiğimde ilk koltuğa oturdum ve Louis'e seslendim.

N:Eee? Nasıl gidiyor Y/N ile?

Louis'in bir anda yüzü düştü.

L:Bilmiyorum, son bir yıldır tamamen başkası gibi davranıyor.Eski Y/N yok içinde.

O anlatırken ben de anlattıklarını tartarcasına cama yaklaştım.

N:Neden peki?

L:Bilemiyorum, çok tuhaf..

Gözlerim arabada oturan bir kıza takıldı.Kız onu gördüğümü farketmiş olacak ki hızla başını aşağı indirdi.Ben başını geri kaldırmasını beklerken Louis hala konuşmaya devam ediyordu.

L:Sanki başka biriyle yer değiştirmiş gibi..

Kızla göz göze geldiğimiz an birkaç saniye bakıştık.İçimde öyle bir tanıdıklık hissi uyandı ki, kıza biraz daha baksam tanıyacakmışım gibi hissediyordum.Ama kız gözlerini kaçırdı, ardından perdesini indirdi.

Sanki başka biriyle yer değiştirmiş gibi, ha?..

Biliyorum, biliyorum biliyorum.Bu bölüm biraz az yazdım, çünkü yetiştirmem gereken bir yığın ödev var; bu akşama.

Bu yüzden şimdi maratona başlayıp ders çalışmaya gidiyorum, bay bay!

Bu arada, doğum günün kutlu olsun Nehir.<3

(Kanka(Zehra) şuan kitabı okuduğunu biliyorum şiveli konuşman mükemmel KFJLESJFSEKJFLSEKF)

-Ayşegül