⚡00.19🌞

191 22 25
                                    

"Sizin aşkınıza tüküreyim gerizekalılar şu halinize bakın bak daha el ele tutuşuyorlar ayrılın lan" burnumu çekip gözlerimi devirdim.

"Elimi rahat bırak umut."

"Kalkın da hastaneye gidelim ayh yeter boğduğunuz adamı be"

"İlk defa aklı bu noyan adlı yabancı, biriniz ordan hapşuruyor diğeri ordan öksürüyor sıraya girdiniz artık " Aratta ona katıldı.

"Ardından gelen burun çekme sesini de unutmayalım." bera ve Eray da onları onayladı.

"Aynen ya bütün iştahım kaçtı. Hele sen nehir birde öğürüyorsun ya " her zamanki gibi gözlerimi devirip , yana döndüm ve gözlerimi kapattım.

Bera'dan
"İyi misin Karan " gözlerini açıp bir tavana baktı bir bana hafiften kendini toplayarak konuştu.

"Ben iyiyimde Nehir nasıl?"

"Bilmiyoruz ki siz uyuyunca dışarı çıkmıştık üstümüzü değiştirdik ve ben odaya gelip seni uyandırdım ateşin falanda yok şimdi de şu kuzuya bakayım. " karanda yarım yamalak açabildiği gözlerini nehire çevirdi.

Nehirin yanına gidip seslenmeye başladım "kız cadı kalk" bir iki dürtüklemeyle uyanamayınca elimi alnına koydum. Ve hazin son havale.

"ARAT , UMUT , ERAY  ACİL ALARM ARABAYI HAZIRLAYIN NEHİR HAVALE GEÇİRİYOR GALİBA"

Benim baya yüksek sesle bağırmamla dördü de içeri girdi. Hint dizisi mi çekiyoruz sansür ya

"Ne bakıyorsunuz acaba arabayı çalıştırın birinizde şu karanı getirsin hastaneye gidiyoruz." eray anahtarı alıp arabayı getirmeye giderken Noyanda Karanı kaldırıyordu. Hazarla Aratsa benim yanıma gelmiş bilincini kaybetmiş nehirin bilincini kontrol ediyorlardı. Cümleye bak.

Dışarıdan gelen korna sesiyle nehiri kucağıma alıp arabaya bindirdim. Karanı da yanına paket yapıp öne bindim.

Yarım saat sonunda hastaneye gelebilmiştik. Nehirle Karanı acile götürürlerken bizde dışarıda bekliyorduk.

Malların romantikliği tutmuştu.

İlk müdahelerden sonra nehirin onuncu serumda ateşi düşebilmişti.

Karan zaten bir iğneyle dikilmiş Nehir'i bekliyordu.

Nehir'den
Göz kapaklarıma yük mü koydunuz ya bu ne ağırlık ben üşengeç bir insanım. Gözlerimi sonunda açabilmenin sevinciyle gülümsedim.

Bir daha no romantiklik yes odunluk. Hasta olmaktan nefret ederim. Sağıma soluma baktığımda serum olduğunu  görmemle buranın hastane olduğunu anladım .

Ne yani Bizim evde de beyaz tavan ve duvar hala watty kızlarının nasıl tavandan anladığını anlamıyorum.

Kapının tıklatılmasıyla kapıya baktım. Kendimi hiç kaldırmam kusura bakmasınlar.

"Gir" bu ne biçim ses ya ben kaç yıldır konuşmuyorum.

"Uyanmışsınız Nehir hanım"

"Evet Bera Bey sizle konuştuğuma göre ve az önce gir dediğime göre uyanmış olmalıyım" hafifçe kafama vurdu.

"Romantikliğin yüzünden havale geçirdin benim mal arkadaşım" arkasından giren karanla kaşlarımı çattım.

"Bu niye ayakta ya benim halime adama bak git hastalan gel" karan gülerek yatağın ucuna oturdu.

"Bana o kadar sıkı sarılma demiştim" gözlerimi devirdim.

"Bir daha sarılmayacağım zaten "

"He sarılmazsın"

"Görürsün Karan Bey Yaşken yanına bile yaklaşmayacağım" hepsi gülerken karan kafamı göğüsüne bastırdı.

En sevdiğim şey toprak kokusu...

Finale son bir





""






Söyleyin Ona #İnstagramHikayesi|| TAMAMLANDI√Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin