ᴀɴʟᴀᴍɪʏᴏʀsᴜɴ

Başlangıç

Genç kız, yavaş yavaş adımlarla okuladan evine yol alıyordu. Kış havasının serin rüzgarı, yüzüne eserken, iyice boynundaki atkının iyice içine girdi. Rüzgar saçının tellerinin çıkmasına neden olurken, kitaplarınıntutan elleri, üşümeye başlamıştı. O böyle yürürken, arkadaki bir patlama sesinden dolayı çığlık atması bir oldu. Etrafaki herkes kaçarken, onları kovalayan, uçan siyah ninja kıyafetli giyimli kötü adamda haykırıyordu

Ninjax: Ben Ninjax! Karakedi nerdesin?! Korkak kedi!

Genç kızın ağzı şaşkınlıktan açılırken, kötü adam sırıtarak onun yanına geliyordu. Ama bunu engelleyen bir Karakedi oldu.

Karakedi: Birileri beni çağırmış hım?

Karakedi kötü adamı duvara atarken, genç kızı kucağına alıp uzaklaşmaya başladı. Genç kızın rüzgar gözlerine girip, ağzını kurutuyordu. Sonunda evinin balkonunda indirmişti onu. Şaşkınlıkla Karakedi'ye bakıyordu. Onu bu kadar yakından görmemişti... Evet bir çok kez özellikle kendi hayatını kurtarmıştı ama bu kadar yakın değillerdi..

Marinette: Ben... Teşekkür ederim

Dedi kız soğuk havanın altında. Genç süper kahraman onun sesiyle kalbi hızlanırken kendine geldi ve ciddi olmaya çalışarak -sadece çalışarak- dudaklarını araladı

Karakedi: Ö-önemli değil... D-dikkat et kendine

Dedi ve hızla çatılardan atlayarak kötü adamın yanına gitti. Genç kız omzunu silkerek içeri girdi. Karakedi kalbinin bu kadar hızlanmasına diğer kişilerin aksine çok anlamlı buluyordu. Sonuçta onun sesi kulaklarını doldurup, teni ise ellerine değmişti.

Derin bir nefes alıp, kötü adamla savaşmaya başlamıştı. Ki zaten hemen yenmişti, kolaydı artık. Siyah kelebeği, sopasının içinden geçiririp, beyazlaşmasını sağlamıştı. Hala hızlı atan kalbiyle evinin açık olan camından girip, dönüşümden çıktığında Plagg ona 'Aptal bu çocuk' dermiş gibi bakıyordu. Çünkü genç adam etrafında dönüp sevinç çığlıkları atıyordu.

Adrian: Plagg ben ona d-dokundum! Aman Allah'ım!

Plagg: Siz insanları anlamıyorum...

O sırada ise, genç adam kalbinin ritmlerini azaltmaya çalışıyordu.

Adrian: Sesi çok güzel...

Küçük siyah kwami göz devirirken,

Plagg: Gerçekten anlamıyorum.

Genç kız ise koltukta oturmuş bezgin bir şekilde, anne ve babasını dinliyordu

Tom: Ya sana bir şey olsaydı?

Sabine: Karakedi gelmeseydi ne olucaktı?

Tom: Dikkat etmen gerekiyor

Sabine: Sen -....

Marinette: Yeter!

Genç kız sinirle nefeslerini verirken gözleri dolmuştu. Onu öyle gören ebeveynleri daha çok endişelenmişlerdi

Marinette: Eğer bu sebep yüzünden bir daha böyle davranırsanız...

Sözünün devamını getiremeyip odasına çıktı ve ağlamamaya çalıştı

Marinette: Hayır ağlama, ömrün kısalacak ağlama!

Eheh Merhaba! Benim bir tanecik okurlarım neler yapıyorlarmışş?

Beğendiniz mi bölümü? Nasıldı?

Bu yazarınız yerinde duramayıp aklındaki tonlarca fikirden bir tanesini seçip, yazmaya başladı. (Sanki diğerlerini yetiştiriyorda)

Kapak güzel mi? Men yaptım da... eheh

Peki düşünceleriniz neler? Nasıl bir kurgu? Her şeyi açık açık söyleyebilirsiniz... Fikirleriniz benim için önemli

Bide ilk bölüm olduğu için, beğenebileceğini düşündüğünüz arkadaşlarınızı etiketler misiniz?

Ihım... Başka bişiy?

Sizii çooooooooooook seviuoruuuuummm🌈💓💕🌸

Sevdiklerinizle olun...