Bölüm şarkısı: Cylcles-Jorge Mendez
Biliyorum.
Diken üstünde yaşayıp gül bahçesinde ölmenin hiçbir anlamı yok.Biliyorum.
Mutsuz olmak için elimde bir sebep varken kendimi parçalıyor, mutlu olmak için çok sebebim varken de mutlu olmayı umursamıyorum.Evet Tanrı'm yine biliyorum.
İnsan isimlerinden çok ilaç isimleri var hafızamda.Hafıza,dibi görünmeyen kasvetli bir çukur.
Çocukken elimde tuttuğum bilyeleri hatırlıyorum. Her birini tek tek renklerine göre ayırıp özenle çekmecemin içine koyarken yaşadığım sevinci.
Heyecandan yerinde duramayan o kız çocuğunu hatırlıyorum.
O kız çocuğu bana bakıp gülümsüyor.Şen kahkahası odanın içinde bir sis bulutu gibi yayılıp sönüyor.
Karanlığa alışan bünyem, gözleriyle odanın içindeki aynaya tutunuyordu.
Boy aynasının önünde durmuş karşımdaki küçük kız çocuğunun nasıl aciz bir kadına dönüştüğünü izliyordum.
O küçük kız çocuğunu içimde öldürmemek için bir savaş vermiştim.
Hatta binlerce kez savaşmıştım.Savaşı galibiyetle bitireceğimi hissetmiştim,bu gece mağlup olmadan önce.
20 yıllık hayatımın 21.gecesinde mağlup olmuştum.
İçimdeki küçük kız çocuğu beni karanlıkta yalnız bırakıp koşarak uzaklaştı.
Ben artık o kız çocuğu değildim, bu gece yenildiğimi kabullenmiştim.Sokak lambasının pencereye doğru vuran sarı loş ışığı karanlık odayı önümü görecek şekilde açığa çıkarmıştı.
Boy aynasına vuran loş ışık yüzümün bir tarafını aydınlığına alıyor diğer tarafını karanlığına boğuyordu.Uzun bir süre boy aynasının önünde kendi bedenimi izledim.
Bedenimin aciz bir kadavraya dönüşünü izledim.Turuncu ve kızıl tonlarındaki kısa saçlarım ateş alıp zihnimi yaktı.
Koyu kahverengi gözlerim toprak olup gözlerime battı.
Kurumuş dolgun dudaklarım kana bulaşıp ağzımın içine metalik kan tadını bıraktı.Solgun tenim daha da soldu, bir kadavra gibi.
Zihnimin kapıları karanlığı alaşağı etmeye devam ederken zihnimin kapılarını aralayan zilin sesi oldu.
Birini öldürmüştüm.
Birinin canına kast etmiştim.Zil durmadan çalmaya devam etti.
Elime bulaşan kanın izleri zihnime de bulaşmıştı.
Zihnimi öldürmeyen de kanın hâlâ zihnimde geziniyor oluşuydu.
Canlı olabilme ihtimaliydi.Kapının sertçe yumruklanmaya başlamasıyla bedenim bu komutu bir robot gibi onayladı.
Aynanın önünden bedenimi çektim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
21.Gece
Teen FictionBu gece,Tanrı kalemi bana uzattı. Bu gece,Tanrı gözyaşlarını kağıda dökmek için kelimelerini hediye etti. Masalını yaz dedi. Teslim olmadım,yenilmedim. Kan damladı kalem öldü, kan damladı kağıt öldü ve kan damladı masal bitti. (Kapak Tasarımı: @norm...