21.Gece

Mum

Bölüm şarkısı : Ruelle-Genesis

Yalnızlıklar birer uygarlıktı, her yalnız insan da kendi uygarlığını kurardı.

Yalnızdım ve ben henüz kendi uygarlığımı kuramamıştım.

Kendimi bir uygarlığı kuracak kadar dinç ve kararlı hissetmiyordum.
Verdiğim kararların sonuçları beni iyi bir insan olmaya yöneltmiyordu, aksine daha kötüsü olabilmem için önüme seçenekler sunuyordu.
Ve benim seçeneklerim arasında daima tek bir şık vardı :
Susmak.

İçimdeki savaşı başlatan küçük kız çocuğu daima susmayı seçiyordu.
Çünkü başka seçeneği hiçbir zaman olmamıştı.
İnsanlar ona seçenek sunarken daima tek bir hak tanımıştı.
Bu bir seçenek değildi.
Bu bir zorunluluktu.

Dakikalar sonra nasıl bir olayın içinde olduğumu ve sonuçlarının neler yaratabileceğini düşünüyordum.
Bana yabancı olan insanların arasında bedenim âdeta "Bende buradayım," diye bağırıyordu.
Ya beni görmezden geliyorlardı ya da gerçekten görmüyorlardı.

Doğu'nun dediklerinden sonra etrafta derin bir sessizlik iz sürmüştü.

Kimse ne tek bir kelime konuşuyor ne de onu sorgulamak için dudaklarını açmaya yelteniyordu.
Kubilay abisinin bu tavrından sonra bir süre telefonuyla ilgilendi. Sinirli olduğu o kadar belliydi ki telefonu hışımla oturduğu tekli koltuğun koluna koydu.

Adının Elçin olduğunu bildiğim kız da odamda volta atmaya başlamıştı. Düşünceli gözüküyordu. Aslında herkes şu an olması gerektiği gibi düşünceleydi.
Bir kişi hariç.
Doğu.
O sırtını kapının yanındaki duvara yaslamış yüzünde tek mimik hareket etmeden bizi izliyordu.

Beklediği bir tepki vardı.
Bunu bilmiyordum, onu tanımıyordum. Ama bakışları aramızdan birinin tepki vermesini bekler gibiydi.
Aramızdan.
Sahi ne ara onların tarafına geçmiştim ?
Ya da kendimi onların arasından biri gibi kabullenmiştim ?
Buna verecek bir cevabım yoktu.
Olmamalıydı da.
Ben daima yalnızlık içinde savaşmıştım, yalnızlığın içinde savaş verirken büyümüştüm.

Aralarındaki sessizliği bozan bu gecenin başlangıcındaki adam oldu.

"Sorgulamıyorsunuz. Beklediğimden erken oldu."

Onun kahverengi gözleri dibi gözükmeyen boş bir çukur gibi derin bakıyordu.

Bakışları kardeşinde gezinirken Kubilay kafasını buna onay vermiyormuş gibi salladı.
Sessizdi.
Doğu ilgiyle Kubilay'a bakmaya devam ederken beklediği cevap gelmeyince bakışlarını Kubilay'dan çekip odada volta atan Elçin'e çevirdi.

Bakışları bu sefer ondaydı.

"Elçin?"

Sorgulayan sesiyle bu sefer ondan bir cevap beklediğini hatırlattı.