Alya Tepesi

2

      Sabah saat 07.30' da alarmımın sesi ile uyanmıştım. Bugün nasıl geçecekti bilmezken Mesut abi ile oğlunun konuşmasına kulak misafiri oluyordum.

      "Baba ciddi misin?"

     "Evet beğenmedim mi?"

     "Beğendim desem inanacak mısın?"
 
     "Hayır ama iyi değil."

    "Bak baba yeni bir hayata başlayan kimse böyle birşey istemez."

    "Bence güzeldi."

    "Baba kapa konuyu ve bir an önce okul olayını anlat."

    "Tamam."

   Kıyafetlerimi değiştirip oturma odasına yöneldim. Herkes beni bekliyordu. Oturur oturmaz Mesut abi  bana birşeyler demek ister gibi baktı ve ardından konuşmaya baktı.

       " Okul işini hallettik ve Meriç ile aynı sınıftasın alışman için iyi olacaktır."

      "Teşekkürler Mesut abi."

      "Önemli değil güzel kızım artık sende bu ailenin bir parçasısın bunu unutma kıyafetlerin dolabında para da koydum istediğin gibi harca."

     "Gerek yoktu Mesut abi ve tekrar teşekkürler."

     "Hadi hazırlan bakalım sonra Meriç ile seni bırakayım okula." dedi. Hemen hazırlanmak için odaya gittim. Kıyafetlerimi giydikten sonra gece ördüğüm saçım açtım. Çantamı aldım ve Meriç'in yanına gittim. Mesut abi gelin der gibi bize baktı tek düşüncem ilk günün nasıl geçeceğini düşünmekti. Camdan dışarı bakarken hayaller kuruyordum. Birden durduk ve  Mesut abi geldik dedi. Ön koltuğa çarpmıştım. Hayatımda tek değişmeyen şey sakarlığım olucaktı sanırım. Çantamı alıp inmiştim. Yeni bir hayat beni bekliyordu.

        Herkesin birden bana bakmaya çalıştığını fark ettim. Ne yani kötü mü görünüyordum. Meriç bana eliyle arkama geç gibi birşey dedi. Telefonuma bir bildirim geldi. Derin yazmış. 

"Daha yeni haberim oldu çok özür dilerim bitanem. Eğer müsait isen buluşalım. Okul değiştirmişsin herşeyi öğrendim. Yakında bende kaydımı aldırıcam. Birkaç güne gelirim diye umuyorum.Seni seviyorum..."

"Teşekkürler seni sabırsızlıkla bekleyeceğim BAD prensesi." Meriç bana bakarak birşeyler mırıldandı. 

"BAD da ne?" bu benim mesajlarıma mı bakıyordu anlamamıştım.

Sen benim mesajlarıma mı bakıyorsun?" 

"Sadece merak ettim." 

"Eski okulumda üç kişi grubumuz vardı. Baran ,ben ve Derin diye bizde bir grup ismi ararken yaşadığımız kötülüklerle uyumlu olsun diye BAD koyduk. Derin annesini yangında kaybetti. Baran'ın anne babası boşandıktan sonra tek ona destek olan kişi yani ablası intihar etti. Benimde babam ve annem biliyorsun. " Meriç ağlamak üzere olduğumu fark etti.

"Özür dilerim benim hatam lütfen ağlama. " dedi çaresiz bir sesle. 

"Merak etme iyiyim" dedim.

"Hadi arka sırama geç." dedi.  yeni bir başlangıç için değişik bir ortamdı. Herkes çok farklıydı. Birkaç kız yanıma geldi. İçlerinden biri bana ve Meriç'e bakarak.

"Yengemiz sen misin?" dedi. Meriç arkaya sinirle dönerek:

"Duygu kapa çeneni!!" dedi. Saçma bir kızma olmuştu bu kadar neden tepki gösterdi bilemiyorum ama bir şeyler vardı. Aşırı erken gelmemiş  miydik? Defter ve kalemimi  alıp dışarı çıktım. İlerledim ve sakin  bir yer bulup oturdum. Yazmaya başladım.

"Ben birileri için uğraşırken başkaları o böyle bu şöyle dedikçe birilerine yardım ettim peki sonuç ne? Kırılmış bir kalp ben başkaları iyi olsun derken hayatımı mahvettim, herşeyin bir bedeli varsa bunun bedeli niye daha da üzülmem oldu? Yeni güzel bir hayata başlamak isterken daha da batırdım. Onca güzel anıyı sildim sadece yenileri olacak sandım ama olmadı,daha da kötü oldu güldük eğlendik belki ama yetmedi bana o yetmeyen güzellikleri bile özlüyorum... Baran ve Derin...." Telefonumun çaldığını fark ettim ve açtım. 

"Alo teyze."

"Alo Alyam nasılsın?" 

"İyiyim sen teyzeciğim?"

"İyiyim ev işini hallettim meleğim eşyalar içinde Mesut yardım etti. Meriç ile Mesutlara gittikten sonra atacağım konuma gelin."

"Tamam teyzeciğim." sevinmiştim. Artık sınıfa girmem gerektiğini fark ettim. Defterimi alıp hızla sınıfa koştum. Hoca gelmişti. Ders Edebiyattı. Edebiyatı eski okulumda seviyordum defterlerimizi çıkarmamızı istedi ve yazı yazdırmaya başladı. Tüm ders yazı yazarak geçmişti. Sıkıcıydı. Sonunda tenefüs olmuştu. Kapıdan biri girdi tanıdık biri. Heyecanla bağırdım.
   
"Baraaan!!!"

"Alyamm??" Sımsıkı sarılmıştım sanki yıllardır görmemiş gibi. Çok kötüydüm ve yanımda o vardı. Daha ne isteyebilirdim ki. Arkadan bir ses daha geldi. Derinin sesiydi.

  "Beni unuttunuz sanırım?"çok mutluydum bir rüya mıydı bu yoksa gerçek mi?

  Herkes bize bakıyordu Meriç sadece Baran'a odaklanmıştı. Ama umrumda olan sadece onların yanımda olmasıydı. Hemen benim sırama geçtik. Baran'a bakarak sorular sormaya başladım. Baran sakin bir şekilde anlatmaya başladı.

    "Gidemedim sensiz yapamadım Derinsiz yapamadım. Ben siz olmadan yapamıyorum. Okuldan da ayrılmıştım zaten. Sonra Derin ile konuştuk ve böyle birşey yaptık. Senin bu okula geleceğini teyzenden öğrendik ve kayıt yaptırdık. Dayım da yardımcı oldu. Bizim böyle geçti senin?"

    "Açıkçası babamdan sonra çok birşey olmadı buraya kayıt yaptırdım. Mesut abiler de kaldım bir gün teyzem işlerini halletti. Bursa'ya taşınıyor bende onunla kalacağım." Derin hemen birşeyler söylemeye başladı.

    "Bensiz zor olurdu Baran ile uğraşmak o yüzden ben senin yanındayım kıymetimi bil."

    "Benimle uğraşmak mi saçmalama Derin ben gayet de sakin biriyim." Onlar tartışırken birden Meriç ile göz göze geldik. O bana baktı ben sana ona baktım birden gözlerini kaçırdı. Utandı...

     Bu çocuk cidden çok garipti ukala ve antipatik ama sanki içinde güzel şeyler var gibi...

********
Yine ben açıkçası değişik bir bölüm oldu biraz hızlı gelebilir açıkçası çok uzatmak istemedim artık ilk 10 bölümü 2 günde bir atmayı planlıyorum ve sizi seviyorum......