Alya Tepesi

7

                     Bugün ufak bir duyuru yapacağım....
Okuyanlar var ama oy ve
yorum yapmıyorlar. Cidden
sinir olmaya başladım ben.
Burda uğraşıyorum hatta
uğraşıyoruz. Belirli bir bölüme geldiğimizde birşeyler yapacaktık.
Ama cidden emeğimizin karşılığını alamadığımızı biliyoruz. Böyle devam ederse roman veya hikaye yazmayı bırakacağım

   Biraz konuştuktan sonra sınıfa girdik. Değişikti. Meriç benimle konuşmak istediğini söyledi. Yanına gittim ve o arada Rüzgar bana baktı. Meriç ile konuşmaya başladık.

    "Biliyorum Alya bunu söylemek için biraz geç kaldım ama tanıştığımız ilk günden beri sana kaba ve kırıcı davranıyorum. Sen benim için uğraşıyorsun ben ise ssdece canını yakıyorum."

    "Saçmalama hem önemli de değil. Bende bazen kaba ve kırıcı veya ne biliyim saçma davranıyorum ama önemli olan bunu anlamak sıkıntı etme."

     "Teşekkürler..."

     "Asıl ben teşekkür ederim." dedim ve sırama gittim. Telefonuma mesaj geldi.

Gönderen: Rüzgar
Mesaj: Ne konuştunuz??

Alıcı: Rüzgar
Mesaj: Önemli birşey değil

Son görülme saat 10:42... Değişikti. Sanırım kıskanmıştı. Ne yapacağımı bilmiyordum. Derin'in yanına gittim. Baran da Rüzgar'ın yanına gitti. Baran bana mesaj atmıştı.

Gönderen: Baran
Mesaj: Cumartesi yani yarın Rüzgar'ın doğum günü. Bugün hediye al. Parti organizasyonu bende.

Alıcı: Baran
Mesaj: Çok teşekkürler kanka..

Rüzgar için ne hediye almalıydım derken aklıma Derin geldi. Yanına gittim.

     "Kankaaaaaa."

     "Alyam ben Baran'a yardım edicem ondan seninle hediye almaya gelemem." Derin'in her seferinde beni anlaması çok hoş geliyor bana.

     "Tamam kanka." başka kime gidebilirdim derken aklıma Meriç geldi. Biliyorum Rüzgar onu kıskanıyor ama mecburum. Meriç'in yanına gittim.

     "Meriç."

     "Efendim Alya."

     "Bugün müsait misin?"

     "Niye ki?"

     "Yarın Rüzgar'ın doğum günü ona hediye almak istiyorum ama ne alacağımı bilmiyorum bana yardım eder misin?"

     "Tabiki."

     "O zaman okul çıkışı bize gidelim sonra çıkarız."

     "Tamam." dedi. Ne yapacağımızı düşünürken zaten dersler bitmişti. Meriç ile bizim eve gittik. Odama girdiğimizde bir not gördük ve aldık. Babamdandı.

      "Birkaç ay ortalarda görünmemek için uğraşacağım. Merak etmeyin bu sürede Meriç için de uğraşacağım. Birsürü bilgi edindim ama biraz zaman verin. Seni seviyorum Alyam..." aşırı duygulanmıştım.

     Meriç beni biraz teselli ettikten sonra evden çıktık. İlk önce Zafer Plazaya gittik. Ben Meriç'e birşeyler alalım dedikçe  Meriç sevmez, olmaz ve ilgisini çekmez gibi şeyler dedi. Oradan çıkmıştık. Daha sonra ise  milkshake alıp gezmeye devam ettik. Belki 3 - 4 saat gezdik. Artık umudu kesmiştik. Bir aradan bizim eve doğru çıkarken birden Meriç durdu.