Alya Tepesi

3

    
      Sonunda dersler bitmişti Meriç, Baran, Derin ve ben yeni evimize gidiyorduk ve ev Baranlara çok yakındı sanki herşey planlanmış gibiydi. Meriç arkada Baran ve ben ortada Derin ise önden yürüyordu Baran elini omzuma atıp beni çekti.

    "Eeeee prenses neler yapalım dönüşüme özel."

    "Bence bizim yere gidelim çok özledim."

    "Olur nasıl istersen bitanem."

    "Vay ve bitanem demeyeli çok oluyor başka birtanelerin vardı eskiden." Dedim. Biraz sinirlendim ve sola doğru çekildim.

    "Trip atma güzelim hadi ama..."

    "Ah Alya bebeğim yapma şunu çocuk 2 yıldır özür dilemekten bıktı." dedi, Derin.

    "Peki. Meriç sende eve gittikten sonra bizimle gelsene."

   "Nereye?"

   "Bilmem yani emin değilim ama olsun gelir misin noluuur."

   "Peki." Derin ile Baran ilerledi. Meriç ve ben arkadan yürüdük. Üzgün görünüyordu.

   "Noldu?" Dedim.

   "Efendim?

   "İyi misin?"

   "Evet niye ki?"

   "Yalan söyleme birşey olmuş."

   "Evet oldu ama önemli değil ve beni ilgilendirmiyor seni değil."

   "Sadece iyi olmanı istemiştim ukalalık yapma."

   "O zaman sorma."

   "Peki." Ukala çocuk ya resmen. Ben burda ona yardım etmek isterken kendisi sadece ukalalık yapıyor. Sinir olmuştum. Baran'ın yanına gittim.

   "Alya niye üzgünsün?"

   "Biraz başım ağrıyor ondan."

   "Vay be burası çok güzelmiş."

   "Evet..." Hemen içeri girdik. Teyzem kapıyı açtı. Biraz konuştuk ve kutulardaki şeyleri yerleştirmeye başladık. Teyzem bana seslendi ve birşeyler almamı istedi. Haritalardan en yakın marketin konumuna baktım.  Ceketimi ve cüzdanımı alıp hemen çıktım. Telefona dalmıştım. Etrafa baktığımda geçen sene dövdüğüm kız ve yaklaşık 10 - 11 tane arkadaşını gördüm. Onlar da beni gördü. Bana doğru koştular. Bilmediğim bir yerde saklanmak için bir yer arıyordum izimi kaybettirmiştim. Telefona bakıyım derken motorlu bir çocuk ile çarpıştım. Çocuk hızla kalktı kaskını çıkartıp bana yardım etti. Arkasında birsürü adam vardı. Motor ve kaskı bırakıp telaşla bir araya girdi. Bende onların arkasından geldim belanın içinde belaya karışmak mı tam da bana göre. Çocuğu bıçaklamak üzerelerdi. Birden aklıma polis sreni sesi açmak geldi sonuçta bir kere işe yaramıştı belki yine işe yarar. Sren sesini açtım ve adamlar kaçtı sadece o çocuk kaldı bende korkarak kaçarken birden bana seslendi.

     "Hey sen!" Fark etmemiş gibi yaptım. Tekrar bağırdı. Birden kolumdan çekti.

    "Kolumu bırak dedim." Bıraktı. Ama daha büyük bir sorun vardı. Kızlar beni bulmuştu.

    "Kızları tanıyor musun?" Dedi.

    "Ne yazık ki sıçtım ben."

    " Gel benimle motosikletime kadar koşalım."

    "Ne ama ben seni tanı-" elimden tuttu ve koşmaya başladık. Motosiklete gelmiştik. Atladım ve kaskı verdi. İlk defa biniyordum değişikti.

     "Market." Dedim

     "Ne?"

     "Markete gitmem gerek beni en yakın markete bırak."

     "Peki bekliycem seni teşekkür olarak kabul et."

     "Gerek yok." Desemde dinlemedi. Hemen alınması gerekenleri aldım. Yolu tarif ettim ve beni evin biraz gerisinde bıraktı. Eve hızla gittim. Tam içeri girmek için teyzemin verdiği anahtarı ararken notu fark ettim. Notu cebime attım. İçeri girdim.
Her yeri düzenlemişlerdi. Derini odama çağırıp olanları anlattım sonra notu okudum.

     Biraz egoist olsanda teşekkür ederim ölümden döndüm sanırım. Yemek borcum var sanırım. Evini biliyorum zaten gelirim. Kızlar seni rahatsız etmez diye tahmin ediyorum egoist kız.

    "Ben egoist değilim!!!" Diye bağırdım.
 
    "Sakin ol kanka ben ve Baran gidicez yarın Meriç ve seni alırız." Dedi.

   "Tamam canım." Dedim. Derin ve Baran eve gitti. Meriç ve Mesut abi yemeğe kaldı. Sofrayı hazırladık. Sipariş ettiğimiz yemekler gelmişti. Yemekleri yemeye başladık. Yemek yerken bile Meriç üzgün görünüyordu. Ne olduğunu merak etsemde söylemiyordu. Yemek boyunca üzgündü sonra bahçeye çıktı. Bizde o sırada mutfağı toparladık. Mesut abi ve Meriç gidince bende direk odama çıktım. Yorulmuştum. Yatağıma yattım ve elime bir tane kitap aldım. Uyuyakalmışım. Sabah alarmım çaldı. Bildirimlere baktım.

Gönderen: Derin
Mesaj:Sabah sizin orda buluşalım

Alıcı: Derin
Mesaj: Tamam

Elimi yüzümü yıkadım ve hazırlanmaya başladım. Teyzem kahvaltı hazırlamıştı çok güzel kokular geliyordu. 4tane tabak koymuştu. Meriçler gelecekti. Ben onları beklemeden yemek yemeğe başladım.
 
      "İnsanları bekle birazcık Alya. Biraz beklesen ne olur? "

      "Ama teyze açım ne yapabilirim? Yemek konusunda beni biliyorsun."

      "Peki bu son olsun tamam mı? Yoksa beni üzmek istersen bilemem tabi."
 
       "Tamam teyzecim son." Mesut abilerde gelmişti. Hep beraber yemek yedik Mesut abi teyzeme çok güzel bakıyordu. Birbirlerinin ilk aşkları. Çok şirin birşey bence. Bizimkiler gelmişti. Çantalarımızı alıp çıktık. Teyzem ve Mesut abi yanlız kalmıştı.

        Yürümeye başladık Derin her zamanki gibi çok enerjikti. Baran da her zamanki gibi Derin ile dalga geçiyordu. Meriç'e baktım sanki daha iyi görünüyordu. Ama kafamda hâlâ o çocuk vardı. Acaba adı neydi, o çocuklar kimdi, bana neden yardım etti bilmiyordum tek bildiğim egoist demesine sinir olmamdı. Ukala çocuk. 

       Kampüse gelmiştik okula doğru ilerlerken birden bir ses duydum ve arkamı döndüm şok oldum. Bu nasıl olabilirdi şaka falan mıydı bu?

******
Bundan sonra daha güzel şeyler olucak tabi bazı konular üzebilir bilmiyorum. Bir iki bölüm sonra karakterler hakkında yorum yaparım...