''Her şey değişir. Değişmeyen tek şey değişimin kendisidir.'' (Heraklitos)
Sevgili okuyucu.
Bu birkaç gün içerisinde birden çok metin yazdım fakat yayımlayacak kadar içime sinmedi ama şimdi değişmiş olan hislerim ile birlikte yine yeniden...
Sizce bir insanın değişmesi mümkün mü?
(bu konudaki fikirlerinizi gerçekten merak ediyorum.)
Bir insan edindiği bilgiler ile değişerek yetiştirir kendini fakat aile yapısınında bu konuda çok büyük bir etken olduğunu düşünüyordum ta ki Jack Landon'ın yazmış olduğu Martin Eden adlı kitabı okumaya başlayana dek. Ne kadar kitabı daha bitirmemiş olsam da bu kitap bende olan bir çok katı düşünceyi eritmiş oldu. Kitabın adından anlayacağımız üzere, kitabın baş karakteri Martin Eden yaşamı, uslubu, bilgisi, hayata bakış açısı...bir kadın sayesinde her şeyi baştan öğreniyor adeta kendini bütün olumsuzluklara rağmen baştan yaratıyor. Öyle ki ilkokul mezunu olan Eden kendisinin edindiği bilgiler ile o dönemdeki üniversiteye giden kişiler ile aynı bilgiye sahip oluyor. Mücadelesi ile birlikte azmi sayesinde benim için bir rol model oldu diyebilirim.
Bana soracak olursanız insanlar değişiyor, iyisi ile kötüsüyle bence güzel de oluyor. Değişim iyidir yeni keşifler ile birlikte yeni tatlar almaya başlıyor insan.
Her insanın tuhaf hissettiği dönemlerin olduğunu var sayıyorum. Bazı anlar kimseyle konuşmak istemeyiz, bazı anlar içimiz içimize sığmaz bazen ise kafamız çok karışık olur. Benimde geçenlerde kafamın karışık olduğu bir vakit dostumun şu sözleri ile kendime geldim.
Boyunu aşan durumlarda her şeyi kendi hizana getirmeye bak, o zaman aşması daha kolay oluyor.
Günün sonunda sadece sen varsın.
Hiçbir şey uzun düşünülüp kafaya takmaya değmez.
Ve bugün ona hoş bir haber verdim. Yanıtı benim için çok anlamlıydı.
Düşüncelerin değişebilir ya da hislerin.
Sevgili okuyucularım. Umarım hayatınızda sizleri yargılayan değil, her seferinde sizin yanınızda olacak olan dostlar edinirsiniz eğer böyle bir dostunuz var ise ne mutlu size. Bu pandemi sürecinde birçok şeyi deneyimlemiş oldum. Bazen celallensem de özüme döndüğümde aslında hiç umursamamam gerektiğini birçok kez anlıyorum. Arkadaşlığın yıllar ile değil, iki insanın birbirine verdiği güven ile olduğunu söylemek isterdim fakat anlamış olduğum kadarıyla öyle de değilmiş. Ben nasıl tasvir edeceğimi bilmiyorum. Sezen Aksu yeni çıkarmış olduğu Affet adlı şarkısında şöyle diyor; gelen vurdu, giden vurdu, ben de vurdum. Vururken rastlayınca kendime durdum. Büküldü gökyüzü, ayna oldu zaman. Ben o gün ilk defa şeffaf bir şey gördüm.
Fikirler çok önemlidir, karşısındaki insanın fikrine saygı duyan insan da çok nadirdir.
~
"Aramayacaksın kimseyi, olması gerekenler zaten yanında. Ve yanında olamayıp gidenler; ne aklında ne de umrunda olmalı." (Paul Auster)
tnclasl senden bana benden sana küçük bir ithaf.
Sağlıcakla kalın ve keyifle şarlıyı dinleyin:)
