"Duygularınız, olaya verdiğiniz anlam sonucu ortaya çıkar, olayın kendisinden çıkmaz." [İyi hissetmek romanından, yazar: David Burns]
~
Sevgili okuyucu.
Bir süredir yoktum. Nasılsın?
İnsanlardan söz açacağım yine.
İnsanlar, nefes, hayat...
İnsanoğlu isyan ediyor. Her şeye herkese ve bu durumun nedenini asla kendi içinde sorgulamıyor aslını aramıyor. Nedenini aramadığı gibi yanıtını da bulmamak için direniyor. Cevabını bıktım olarak yanıtlıyor. İnsanlar bilmiyorlar ki üstesinden gelemeyecekleri hiçbir şey yok. Bazen ne kadar umutsuz olup renklerimizi karartsak da hayat bence renk cümbüşü.
Hayat renksiz yaşanmaz ki hem renkleri göremeden insanların duygular da olamaz.
Bazı insanlar kendilerini renk körü yapmış ve dünya sadece onların etrafında dönüyormuş gibi davranıyorlar. Tek bir renkleri varmış siyah ve o siyahı gri yapmak için asla uğraşmıyorlar.
Siyah çok güzeldir aslında siyahın tonları da yoktur ama gözlerindeki robotluk o siyahlık o soğukluk hiç ısınıp gri olmayacakmış gibi geliyor bana. Siyahın yanına her renk yakışır aynı beyaza da yakıştığı gibi ama siyah hep tektir çünkü siyah siyahtır.
İnsanı hasta eden kendisi olduğu gibi iyileştirebilen de sadece ama sadece kendisidir.
Yetinmesini bilmeyen varlıklar olarak biz insanlar olanla sevinmeyen yine bizler olumsuzlukları düşünerek mutlu olamıyoruz. Ben böyle düşünen bir insanı mutlu edemem en yakınım olmadıkça ve ben bu insanın yaralarını saramam bana izin vermedikten sonra...
Reddedilmek veya aptal yerine konulmak ya da en iyisi kalp kırmamaya çalışıp arkadaş kalmak hangisi bilemiyorum ama düşünüyorum da bundan sonra çok da bir şey fark etmiyor.
~
Buradan canım arkadaşıma geçmiş olsunlarımı ileterek bugünün şarkısını paylaşıyorum.
Sağlıcakla kalın.
