Before We Drift Away | Soukoku

V "Impossible"

"Love, it stings and then it laughs
At every beat of my battered heart
A sudden jolt, a tender kiss
I know I'm gonna die of this"

5 Kasım 2020
Saat 12:56

Rüzgar büronun açık penceresinden içeri girerken kahverengi saçlı uzun adam elinde küçük bir fincan çayla birlikte revire girdi ve beyaz saçlı çocuğun yataktan kalkmaması için kaba kuvvet uygulayan kıza gözlerini devirdi. "Daha iyileşmedin, yatakta kalacaksın Atsushi-kun."

"Bence Atsushi-kun kendini toplamıştır. Kalkmasına izin ver Shoya-kun." Elindeki fincanı Atsushi'nin karşısındaki yatakta sessizce oturan küçük kıza uzattı. "Bence artık sen de kalkabilirsin."

Q, Yosano onu iyileştirdikten on saat sonra kendine gelmişti ve Dazai dışında kimseyle tek kelime konuşmuyordu. Dazai ile konuşurken de kapının dışından sadece "İnsanlardan nefret ediyorum, ben hiçbir şey yapmadım. Onlar bana hep zarar veriyor." tarzında sözler duyulmuştu. Kaçırıldıktan sonra ona ne yaptıklarını sadece Dazai biliyordu. Ve Dazai'nin küçük kıza karşı birden daha yumuşak bir tavır sergilemeye başlaması Shoya'yı kuşkulandırıyordu. Kesinlikle Dazai'nin anlattıklarının daha fazlası vardı. 

"Shoya-san, gerçekten çok iyi hissediyorum. Daha fazla dinlenmeme gerek yok." Atsushi, mızmızlanarak parlak gözlerini onun için endişelenen kıza dikti. "Atsushi-kun, biraz daha dinlenmelisin. Kendini iyice toparlamalısın." Ayağa kalkmaya çalışan beyaz saçlı çocuğu engelledi  Shoya. "Olmaz, kalkmana izin vermiyorum." 

"Shoya, Atsushi-kun'u rahat bırak. Kalkabilir." 

"Ama-" Yosano, kafasını revirden içeri uzatıp Shoya'ya o ünlü seni öldürüp tekrar  diriltirim bakışını atarak genç kadının yerine sinmesini sağladı. Elinde çay fincanıyla öylece etrafını izleyen küçük beyaz-siyah saçlı küçük kıza döndü. "İstersen sen de kalkabilirsin Kyuusaku-chan." Yosano, soğukkanlı davranmasına rağmen küçük kızın büroya getirildiği zamanki hali gerçekten çok kötüydü. Evet şu an tamamen iyileşmişti ama psikolojik olarak bunu atlatması biraz daha sürebilirdi. 

"Evet, Atsushi'nin artık  kalkması gerek çünkü kurtarılmasıyla ilgili olan raporu yazacak." Dazai, neşeyle Atsushi'yi kolundan tuttuğu gibi yataktan kaldırdı. "O raporu senin yazman gerekmiyor muydu Dazai?" Shoya, tek kaşını kaldırarak kahverengi saçlı adama  baktı. 

"Atsushi-kun kaçırıldığına göre onun yazması daha doğru olur." Dazai dahiyane bir edayla kafasını sallayarak kendini onayladı. "Ama, ben hiçbir şey hatırlamıyorum, Dazai-san." 

"O zaman Shoya yazar ve biz de alışverişe gideriz." Genç çocuğu omzundan tuttuğu gibi revirden hızla çıktı. "Dazai! Atsushi-kun'la birlikteyken ani hareketlerde bulunma!" Shoya'nın revirden yükselen sesiyle Dazai güldü. Atsushi kurtarıldığından beri Shoya genç çocuğa karşı aşırı korumacı olmaya başlamıştı. Kaçırılmasıyla  ilgili bütün suçu kendinde buluyordu ve beyaz saçlı çocuk gözünün önünden ayrıldığı an çok fazla endişelenmeye başlıyordu. 

Kolunun altındaki gence baktı Dazai. "Gerçekten markete gideceğiz, bu seni Shoya'nın elinden kurtarmak için bir bahane değildi." Atsushi güler yüzle onaylayarak kendi kendine heyecanlandı.

Dazai, Kunikida'nın masasına oturmuş düzenlenmiş tüm raporların yerlerini değiştirirken Shoya'nın, Atsushi'yi boğmaya çalışıyormuş gibi boynuna devasa boydaki atkıyı takmasını bekliyordu. "Shoya-san, gerçekten üşümüyorum, bence sadece mont yeterli."