My 15 Brothers And Me [Under Major Editing]

Chapter 10

[ ANDILYNE DAVE ]

Napamulat ako ng aking mata at nagising sa pamilyar na kwarto. this is my room here in the mansion its been so long wala pading pinagbago from the paintings and designs. napahikab ako and start to roam my eyes but then muntik nakong mapasigaw when someone on my right side was sleeping peacefully. napabangon ako bigla only to notice na meron palang mga taong nakaupo sa couch dito sa kwarto , its kuya haru and yung dalawang lalaking nagtatalo kanina sa kitchen.

wait

anong oras na ba?

napatingin ako sa wallclock and to my surprise its already 5:30 in the afternoon. shocks ang tagal kong nakatulog. napansin siguro nila kuya haru ang pag gising ko kaya agad silang napalingon sakin

"andi how's your sleep"

alalang tanong sakin ni kuya haru ng makalapit siya sakin the two men on the corner just stare at me.

"i'm fine kuya my body feels light"

"try not to stress yourself out bawal sayo yun"

napakagat ako ng labi dahil sa sinabi niya. shit may alam ba siya?

"its fine kuya i'm ok now"

ngumiti nalang ako para di niya mahalata.

"anong nangyare? bat may katabi ako sa kama?"

taka kong tanong? sino bato?
kuya haru smile softly while he caress my hair

"he's hunter kaedad mo lang din siya princess. medyo masama din ang pakiramdam niya at medyo mahina ang resistensya niya"

ngayon naalala ko na. kung bakit ako nandito sa mansion i tightly grip the futon and my hands starts to tremble.

'meet your brother's princess'

damn hindi parin tuluyang nagsisink in sakin na marami akong kapatid. all my life dad didnt even bother to tell me the truth. but wala akong karapatan na husgahan siya he's the father and i'm only his daughter kaya wala ako sa posisyon para i question ang rason niya kung bakit di niya sinabi sakin

"say princess, do you hate the fact that you have so many siblings?"

napatingin ako kay kuya haru dahil sa tanong niya

"to tell you honestly kuya i still cant process this sudden coffesion of papa. siguro lahat naman tayo ganun din he lied to us but then wala akong karapatang sumbatan si papa dahil anak lang ako wala man siya sa tabi ko palagi atleast naman hindi siya nagkulang sa pag aaruga sakin sapat na sakin na kahit wala siyang oras na dumalaw. hindi niya naman nakakalimutan na umuwi pag may importanteng occasion sa buhay ko and no i dont hate the fact na marami akong kapatid instead medyo nahihiya ako kasi lahat kayo lalaki at ako lang ang nag iisang babae sa pamilya"

nahihiya kong sagot. ok lang sana kahit may isa man lang akong kapatid na babae. pero wala eh kaya ang akward. papa bat di moko binigyan ng sister narinig ko ang pagtawa ni kuya haru sa gilid. at hindi ko din maiwasan na mapangiti kuya haru is really sweet.

"dont worry we are not going to bite you. just imagine that you are the princess then we are your knights"

napangiwi nalang ako. knights? parang imposible atang mangyare yun dahil may mga saltik yata ang iba kong kapatid.

"cant imagine myself being a knight haruka"

ah- there he goes ang basag trip sa magkakapatid. sabi sa inyo di ko kayang maatim na maging knights ang mga yan

"stop being a pussy kuya"

inis na saad nung isa pero tiningnan lang siya ng masama kaya ayun natahimik