My 15 Brothers And Me [Under Major Editing]

Chapter 15

[ ANDILYNE DAVE ]

"francis samahan mo muna ang lima kong anak sa sala. make sure that they are comfortable enough especially my youngest"

"yes master"

bumaba sa upuan ang apat na mga  bata at kinarga ni zero si ford. agad silang umalis at natira kaming mga nakakatanda sa dining. the dinner were already finish at tanging katahimikan na ang namayani sa loob. my brothers are all serious pati nadin si papa

"so tell us the reason why you gathered all of us here father"

agad na simula ni kuya phyzer matapos ang ilang sandaling katahimikan. papa clear his throat then spoke.

"the reason is just for one simple reason"

"what is it?"

tanong ni kuya haig habang umiinom ng wine.

"1 year"

nagtatakang tiningnan namin si papa.

"1 year? what do you mean?" -kuya xion

dad start to tap his fingers on the table at may hawak siyang kopita sa kabilang kamay

"kelangan niyong tumira sa iisang bahay sa loob ng isang taon. i have my reasons though at di niyo na kelangan malaman pa. "

bigla akong napipi dahil sa sinabi ni papa. this is hilarious me? living in the same roof with my egocentric, stubborn and chaotic brothers for one year? baka hindi pa umabot ang isang taon at sa mental institute na ang bagsak ko dahil stress. iniisip ko palang na makakasama ko ang mga kuya kong may saltik at mababaw ang utak baka mamatay ako agad.

"no i object dad"

napalingon ako kay kuya phyzer nang magsalita siya. sige kuya wag kang pumayag huhuhu

"spill your reasons"

"i'm busy with my career pa and i cant leave my bandmates"

"then?"

biglang tumahimik ang paligid dahil sa sagot ni papa as if he's telling kuya phyzer na wala siyang pakialam sa rason nito

"dad cant you see?i cant live with my siblings because of my work"

naiinis na si kuya phyzer. he is clenching his fist habang nakikipagsukatan ng tingin kay papa

"dont make your work as a excuse phyzer my decision is final and i already have my ways. i already call your agency in korea para bigyan ka ng temporary vacation leave sa loob ng isang taon"

pormal na sagot ni daddy. nagulat ako ng biglang tumayo si kuya phyzer at malakas na sinuntok ang mesa.

"without even consulting me? are you out of your mind?"

galit na napasigaw si kuya phyzer.

"dont you ever raise your on me jin phyzerius wala kang karapatang sigawan ako dahil lang sa galit i am your father baka nakakalimutan mo"

matigas na tugon ni dad. napailing naman sa disgusto si kuya phyzer at ngumiti ng nakakaloko

"oh cmon. kelan kapa naging ama sakin? just because umuuwi ka sa twing birthday or graduation ko tatay na kita? Damn what a joke"

tumawa ito ng marahan at dinuro si papa. kuya phyzer is really stress out right now.

"palagi ka ngang wala eh ni minsan ba nasa tabi kita habang nagkakasakit ako?wala diba kaya wag mong kokontrolin ang buhay ko"

"thats enough phyzer"

boses palang ay alam kong nagpipigil na ng galit si kuya levi. wala akong magawa kundi ang makinig nalang wala ako sa lugar para sumali sa usapang personalan nila papa at kuya phyzer.