Chapter 57

29.9K 1.1K 234
                                    

𝐀/𝐍:𝐃𝐮𝐞 𝐭𝐨 𝐦𝐲 𝐜𝐥𝐮𝐦𝐬𝐢𝐧𝐞𝐬𝐬 𝐢 𝐝𝐞𝐥𝐞𝐭𝐞𝐝 𝐭𝐡𝐞 𝐬𝐭𝐨𝐫𝐲 𝐨𝐟 𝐃𝐞𝐯𝐢𝐧.𝐦𝐚𝐛𝐮𝐭𝐢 𝐧𝐚𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐚𝐭 𝐡𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐤𝐨 𝐧𝐚𝐝𝐞𝐥𝐞𝐭𝐞 𝐚𝐧𝐠 𝐛𝐨𝐨𝐤𝐜𝐨𝐯𝐞𝐫 𝐧𝐠 𝐬𝐭𝐨𝐫𝐲 𝐬𝐚 𝐆𝐚𝐥𝐥𝐞𝐫𝐲 𝐤𝐨. 𝐎𝐮𝐭 𝐨𝐟 𝐥𝐮𝐜𝐤 𝐩𝐚 𝐝𝐚𝐡𝐢𝐥 𝐡𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐤𝐨 𝐧𝐚𝐬𝐮𝐥𝐚𝐭 𝐬𝐚 𝐧𝐨𝐭𝐞𝐩𝐚𝐝 𝐤𝐨 𝐚𝐧𝐠 𝐬𝐲𝐩𝐧𝐨𝐬𝐢𝐬 𝐧𝐠 𝐬𝐭𝐨𝐫𝐲 𝐧𝐢𝐲𝐚 𝐬𝐨 𝐢𝐢𝐬𝐢𝐩 𝐧𝐚 𝐧𝐚𝐦𝐚𝐧 𝐚𝐤𝐨 𝐧𝐠 𝐧𝐞𝐰 𝐮𝐩𝐝𝐚𝐭𝐞 𝐩𝐚𝐫𝐚 𝐬𝐚 𝐩𝐫𝐨𝐥𝐨𝐠𝐮𝐞. 𝐀𝐧𝐲𝐰𝐚𝐲𝐬 𝐄𝐧𝐣𝐨𝐲 𝐫𝐞𝐚𝐝𝐢𝐧𝐠!!


[ATHANASIA]

Pabalibag kong binuksan ang pintuan at masamang tingin ang pinukol ko sa dalagitang nakahiga ngayon sa maliit na kama sa gitna. Tumaas ang aking Kilay ng di man lang ito nag angat ng tingin. Mabilis ko siyang nilapitan at mahigpit na hinawakan ang kanyang panga.

"Look at you right now, being a mess. Kawawa ka naman bitch, ni hindi mo naranasan ang mga magagandang tanawin sa labas"

Tumunghay lang ang mga asul niyang mata at walang buhay na tumitig sakin. Mas lalong nag init ang aking ulo at sinampal siya


"Stop staring me with that eyes freak, nakakasuka"

Sigaw ko saka siya sinabunutan. Gusto kong ilabas ang lahat ng fraustration ko sa kanya dahil sa walangya kong Kakambal na si Andi. Yes kakambal ko ang walangyang babaeng yun.

"Bat kapa kasi kinupkop ni Mama? sana pinatay ka nalang noong bata kapa. Sana hindi kanalang nabuhay"

Mas tumindi ang sakit na aking nararamdaman ng sumagi sa isip ko kung paano bigyan siya ng madaming atensyon noon. Inagaw nila lahat sakin. Inagaw ni Andi ang atensyon ng mga kapatid ko at ng daddy ko na ako lang sana ang makakatamasa. Inagaw naman ng pesteng babae sa harap ko ngayon ang atensyon nila Mama. Kaya hinding hindi ko sila mapapatawad


Nang magsawa ako sa kakasabunot sa kanya. Umupo ako sa couch at tiningnan ang gulong gulo niyang Hitsura.


"Ang sarap mong patayin alam mo ba yun? but not now. Kailangan kapa sa mga plano namin. Matatamasa mo din ang lupa once pag nilibing kana."



Umangat ang tingin niya at wala ni isang luha ang pumatak sa kanyang mga mata. Hindi ko alam kung bakit ganun nalang kasuklam si Mama kay Andi, Magkakambal kami pero ewan ko at parang may mali sa mga nangyayare. Pero di ko na dapat iniisip payun ang mahalaga ay dapat kong makuha ang trono at simpatya ng mga kapatid ko mula sa kanya.

13 Years ago when i was 5 years old inuwi ni mama ang babae nato sa bahay. Sanggol palang siya noon ng dumating. Habang nakikita ko noon si mama na tinitingnan ang bata, nakikita ko ang poot at galit sa kanyang mga mata.. Ni hindi siya binigyan ng pangalan ng aking Ina at hanggang ngayon hindi ko alam kung kanino siyang anak at wala nakong pakealam dun



"Just kill me now"

Umarko ang aking labi at umirap sa kanya. Hindi ko hahayaang madungisan ang aking kamay sa walang kwentang tulad niya


"Maghintay ka at dadating din tayo sa puntong yan"

I laugh. Umiwas ito ng tingin pero di nakalagpas sakin ang pagtulo ng luha niya.




••••••••

"𝑀𝑖, 𝑤ℎ𝑦 𝑖𝑠 𝑦𝑜𝑢𝑟 𝑡𝑢𝑚𝑚𝑦 𝑏𝑖𝑔?"

My 15 Brothers And Me [Under Major Editing]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon