𝐩𝐲𝐬𝐜𝐡𝐨𝐥𝐨𝐠𝐢𝐬𝐭/𝐭𝐨𝐦 𝐟𝐞𝐥𝐭𝐨𝐧

|14|

Hazır olucağın zamana kadar beklerim

Tom'dan

Siktir bilinmeyen Eftalia'ydı, ayağımı sallarken ne yapacağımı düşünüyordum, tamam tamam bunu bilmiyormuş gibi davranmak en iyisi sanırım.

Eftalia gülümseyerek yanıma gelip oturdu, ben de gülümsedim, "çok yoruldum."dudağını büzüp suyunu içti, Tanrım bir insan su içerken bile bu kadar güzel olabilir miydi.

Hayran hayran bakarken göz göze geldik, "biraz daha öyle bakarsan aşık olduğun kızın ben olduğunu düşünücem."kıkırdayıp saçlarını kulağının arkasına attı.

Bakışlarımı düzeltip oturduğum yer de dikleştim, "zaten öyle."duymayacağı şekilde mırıldandım. "Hey, hayır hayır yanlış anladın."

"Şaka yapıyorum Tom, kim benden hoşlanır."

"Eftalia çok güzel kızsın, yani kim seninle çıkmak istemez ki yani öyle değil hayır hayır bak yanlış anladın seninle çıkmak isterim tabiki ama olmaz ama çok isterdim-"salak Tom yine saçmaladın, gülmeye başlamıştı, Tanrım hayatımın sonuna kadar bu gülüşü izleyebilirdim, çok fazla güzeldi.

Hayran hayran bakışlarımı başka yere çevirdim, eğer biraz daha izleseydim eriyecektim. Derin bir nefes aldım, "Tom sakin olup nefes al biraz."

"Pardon ben çok saçmaladım."ayağa kalkıp saçlarımı karıştırdım, "ben gideyim şey sonra görüşürüz."ayağa kalkıp kolumu tuttu, kalp atışım hızlanırken bir koluna bir de yüzüne bakıyordum.

"Tom, söylediklerinden şey yapma yani nasıl diyeceğimi bilmiyorum ama kafana takma, gitmesen."gözleri koluma gidince kolunu çekti. Dudağımı ısırıp gözlerimi etrafta gezdirmeye başladım. "Burda durmasak çok fazla ses var dicem ama Hera var."Eftalia kıkırdadı, geçen gün gördüğümüz kız yani Scarlett gelmişti.

"Ahh merhaba Tom, güzelim ben Hera'yı almaya gelmiştim."Eftalia Scarlett'e sarıldı, "teşekkürler aşkım."Tanrım bir gün bana da aşkım diyebilir mi.

.

Eftalia ile sahilde yürüyorduk, "parkta çok fazla ses vardı."

"Kesinlikle, bazen beynim patlatacak sanıyorum."kıkırdadım, lanet olsun her haliyle çok tatlıydı.

"Tom."

"Efendim?"bakışlarımı yeşillere çevirdim, arada gözlerim dudaklarına gitsede kendimi toparladım. "İyi misin? Gerçekten iyimisin."derin bir nefes alıp başımı eğdim.

"Değilim yani bilmiyorum senin yanındayken kendimi asla üzgün hissetmiyorum ama başkasının yanındayken bu şekilde değil yani sen çok farklısın varlığın bile içimi huzur dolduruyor."gülümsedi, gülümsedim. "Ben sana bu şekilde hissettirdiğimi bilmiyordum, ve ne diyeceğimi de bilmiyorum."

"Bir şey demene gerek yok, ben sadece daha fazla içim de tutmak istemedim."kızarmıştı, Tanrım ne kadar tatlı görünüyordu.
Bakışlarını başka yere çevirmişti.
Kıkırdadım, "hep beni konuşuyoruz, biraz da seni konuşalım."yeşillerini bana çevirip gülümsedi.

Gülümsemesi yalandı, gerçek gülümsemesi bu değildi. "Yani şey konuşucak pek bir şey yok aslında."

"Hadi ama Eftalia illa vardır, hem seni tanımama yardım edersin."kıkırdadı. "Eftalia'yım işte günümün çoğu Hera ile geçiyor ve işe gidiyorum, bunlaerı zaten biliyorsun."