𝐩𝐲𝐬𝐜𝐡𝐨𝐥𝐨𝐠𝐢𝐬𝐭/𝐭𝐨𝐦 𝐟𝐞𝐥𝐭𝐨𝐧

|32|

!smut içerir!

Eftalia'dan

Oflayarak gelen son kişinin gitmesini bekliyordum.

"Bir sonraki seansta görüşürüz."

"Tabi görüşürüz görüşmesine ama ben bir şey sorucaktım."

"Tabi?"çantamı masanın kenarından alıp içine telefonumu koydum.

"Uzun zamandır hastanızım, yani şey sevgiliniz var mı?"

"Üzgünüm istediğiniz cevabı vermeyeceğim, çıkar mısınız dışarı!"adam hızlı adımlarla dışarı çıkınca göz devirdim, çantama koyduğum telefonu çıkartıp Tom'u aradım.

"Güzelim?"

"Tom şey, bugün işim var demiştin ama bitti mi işin."

"Setteyim güzelim benim çekimlerim bitmedi, bu gece de sanırım buradaki karavan da kalıcam, bir şey mi oldu?"

"Hayır şey seni özledim de, neyse işin varmış sonra konuşuruz."

"Dur dur kapatma, sete gelsen olur mu?"

"Gerçekten mi?"

"Gerçekten."sırıtıp çantamı koluma taktım.

"Konum at o zaman."

"Tamam bebeğim, hemen gel olur mu?"

"Niye."

"Kokunu özledim çünkü."Tanrım...

"Yerim seni, geliyorum tamam."

"Tamam."telefonu kapatıp cebime koydum, hızlıca hastaneden çıkıp arabama bindim, Tom konum atınca arabayı sürmeye başladım.

Yaklaşık 1 saat içinde konumdaki yere gelmiştim, arabamdan inip etrafa baktım, Tom yoktu, telefonumu çıkartıp Tom ile olan konulmalarımıza girdim.

Eftalia:Bebeğim

Eftalia:Ben geldim ama neredesin?

Bekliyordum ama hala mesajıma cevap vermemişti.

"Ananı sikeyim yoksa yanlış yere mi geldi-"belimdeki soğuk ellerle kaskatı kesilmiştim, kimdi bu amına koyayım.

"Güzelim."arkamı dönüp kızgın gözlerle baktım.

"Korktum, niye sessiz sessiz geliyorsun, ödüm bokuma karıştı burada."

"Ya tamam korkma."yanağımı öpüp sıkıca sarıldı.

"Ben seni çok özledim."

"Ya ben de seni çok özledim."omzumu öpüp elimi tuttu, "benim çekimlerim bitti hadi gel sana karavanımı gösteriyim."

"Göster bakalım."sırıtıp koşmaya başladı, peşinden giderken sonunda büyük bir karavanın önüne gelmiştik.

"Felton olmanın avantajları."durdu, kulağıma eğilip fısıldayarak devam etti. "İstersen sen de olabilirsin."
Kıkırdadım. Ben de kulağına yaklaşıp onu taklit ederek konuşmaya başladım.

"Bu fırsatı kaçıramam."sırıttı dudağıma küçük bir öpücük kondurdu, cebinden anahtarı çıkartıp kapıyı açtı. İçeri girip küçük koltuğa oturdum.

"Kolun acıyor mu?"

"Bebeğim abartmasam mı? İki hafta önce sargı bezlerini çıkarttık ya."