𝐩𝐲𝐬𝐜𝐡𝐨𝐥𝐨𝐠𝐢𝐬𝐭/𝐭𝐨𝐦 𝐟𝐞𝐥𝐭𝐨𝐧

|27|

Oy sınırı dolmadı ama dayamadım, iyi okumalar<33

Tom'dan

Aklıma Eftalia'nın gelmesiyle kızı ayağa kaldırıp hızlıca üstümü giyinmeye başladım. "Hey daha işimiz bitmemişti."

"Bak istediğin şeyi yapmayacağız tamam mı? Benim çok sevdiğim bir kız var ve ona bunu yapmayacağım ayrıca istersen bu gece burada kal ya da umrumda değil."evden çıkıp arabama bindim.

Bunu yapmamalıydım, bunu kesinlikle yapmamalıydım, çok saçma bir şeydi, onu severken bir başkasıyla yatamazdım, iç çekip telefonumu çıkartıp Eftalia ile olan konuşmamıza girdim.

Tom:Sevgilinle mutluluklar.

Dolan gözlerimi silip arabayı annemin evine sürene başladım.

7 Ay Sonra

Ayağımla ritim tutarken kahve sırasını bekliyordum, pazartesi günleri... bu günden gerçekten nefret ediyordum pazartesi günleri neredeyse her yer kalabalık oluyordu, sanki başka yer yokmuş gibi.

Filtre kahvemi alıp parasını ödeyip çıkışa doğru yürüyordum, telefonumun çalmasıyla göz devirip cebimden telefonu çıkarttım.

Robert(saçları güzel çocuk) arıyor...

Telefonu açıp kulağıma götürdüm bir yanda da kahvemi üflüyordum.

"Efendim Rob."

"Rob değil sevgilim diyeceksin amına koyayım."

"Off efendim sevgilim, oldu mu?"

"Oldu oldu çok güzel oldu."gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırıp göz devirdim.

"Ne için aradın sen?"

"Ne için olacak yarram 2 hafta sonra senin doğum günün nerede kutlayalım diye aradım."

"Salak mısın sen? Doğum günü bu adı üstünde sürpriz yapılır salak, kapat şu telefonu beyin hücrelerimi öldürüyorsun."

"Doğru neyse, kapattım ben."o telefonu kapatmadan ben telefonu kapatıp cebime attım, bu çocuk gerçekten salaktı ama seviyordum. Kahvemden bir yudum alıp masaya koydum, sırt çantamdan şarkı sözlerini yazdığım defteri çıkartıp göz gezdirdim.

Fix You şarkısını görmemle istemsizce gözlerim doldu, 7 ay olmuştu tamı tamına 7 ay, ondan kaçmak için her şeyi denemiştim ve sanırım başarılı da olmuştum, artık onunla hiç konuşmuyorduk.

Onu özlemiştim, onu gerçekten çok özlemiştim...
İç çekip kahvemden büyük bir yudum aldım, her şeyi kafamdan atmaya çalışıp başka şeyler yazmaya çalıştım.

Yarım saat sonra eşyalarımı toparlayıp biten kahvemi çöpe attım, yavaş yavaş eve yürümeye başladım, onu her ne kadar aklımdan çıkartmaya çalışsam da yapamıyordum, her yaptığım şey de aklıma geliyordu ve bu hiç iyi değildi.

Yemek yerken, uyumaya çalışırken, her aynaya baktığım da bile aklıma geliyordu, iç çekip boş bakışlarla yürüyerek eve geldim. İçeri girip kendimi yatağa attım, Willow yanıma gelince başını sevip bir sürü öpücükler kondurdum.