𝐩𝐲𝐬𝐜𝐡𝐨𝐥𝐨𝐠𝐢𝐬𝐭/𝐭𝐨𝐦 𝐟𝐞𝐥𝐭𝐨𝐧

|36|

Eftalia'dan

Şakaklarımı ovup yerimde doğruldum, yorulmuştum ve birazdan hastaneden çıkabilecektim, boynumu kütletip telefonumu çıkarttım,

Bu dünyaya bir tane daha lazım olan çocuk aranıyor...

Bu kullanıcı şu anda telefona cevap veremiyor...

Sabahtan beri yaklaşık 5 kere aramış mesaj da atmıştım ama hala geri dönmemişti, dudağımı büzüp arkama yaslandım.

Ya başına bir şey geldiyse, of saçmalama Eftalia, ama hemen geri dönerdi. Omuz silkip işlerime geri döndüm, yaklaşık yarım saat sonra bütün işlerim bitmişti, telefonuma baktığım da hala Tom'dan bir bildirim yoktu.

Sikeceğim bu çocuğu.
Cidden sikeceğim.

Saçlarımı elimle düzeltip üstüme hırkamı giydim, odamın kapısı çalınca normal sesimle 'gel' dedim, büyük ihtimalle temizlik görevlileri gelmişti. Çantamı alıp arkama dönünücekken belimdeki eller ve boyun girintimdeki bir adet kafa bunu engellemişti, başımı hafif çevirince Tom'u gördüm.

"Seni özledim."Hala elleri belimdeyken kendimi ona çevirdim. "Telefonlarıma cevap vermeyince korktum, mesajlarıma da bakmadın?"

"Özür dilerim, telefonum kapalıydı."Bir şey demeden elindeki kahveyi alıp bir yudum aldım, "güzelim, bir şey söylesene."

"Tom, telefonunu kapatmadan önce haber verebilirdin! Ne kadar korktum biliyor musun?"

"Özür dilerim."başını eğmişti, üzgünce bakıp başını kaldırdım, gözleri dolmuştu. "Hey hey, hemen dolmasın şu gözlerin."

"Kızıcaksın değil mi?"

"Çikolata alırsan kızmam."göz yaşlarını silip kollarımı beline sardım. Ceketinin iç cebinden çikolata çıkartıp uzattı. "Tanrım cebinde mi taşıyorsun?"Küçük bir kahkaha attım.

"Ne olur olmaz diye güzelim."

"Aferin Tom, adam ol."çikolatamı ve kahvesini alıp kapıya yöneldim. "Hey, o benim kahvemdi."

"Götümü ye, artık benim."Tom kapıyı kapatıp yanıma geldi, elini kalçama koyup biraz sıktı, diğer eliyle pantolonumun düğmesini açmaya çalışıyordu. Eline vurdum. "Hastanedeyiz!"

"Peki bu ne kadar umrumda?"Dibime kadar girip dudaklarını dudaklarıma bastırdı, sert ve tutkuyla öperken aynı şekilde karşılık veriyordum. Dudaklarımızı yavaşça ayırıp nefes nefese kafasını boynuma gömdü, öpücükler kondururken Tom'un kafasını kaldırıp dudağına küçük bir öpücük kondurdum.

"Bebeğim, hastane de yapmasak mı?"

"Ama-"büzdüğü dudağına bir sürü öpücükler kondurdum.

"Aması yok Tom, evde yapabiliriz."biraz geri çekildi.

"Ne o yoksa artık sana dokunmamdan rahatsız mı oluyorsunu, ben senin sevgilim Eftalia."sesi gayet sakin çıkarken ben de ses tonumu onunkiyle bir tutmaya çalıştım.

"Böyle bir şey demedim Tom, bana dokunmandan asla rahatsız olmam, ama şu an hastanedeyiz ve bu beni rahatsız eden şey bu."Tom'a yaklaşıp elini tuttum ve kalbime götürdüm, "burası senin için atarken ben senden rahatsız olmam Tom."Gülümsedi, gülümsedim.

"Kalbin... çok hızlı."

"Seni her gördüğümde böyle oluyor Felton."tuttuğum elini avucunun içine aldı, elime üst üste öpücükler bırakıp elimi kalbine götürdü. "Burası hep senin için atıcak güzelim."parmak ucuma çıkıp dudağına tutkulu bir öpücük bıraktım.