Zawgyi❤
စကၠန္႔မ်ားမွ မိနစ္မ်ားသို႔....မိနစ္မ်ားမွ နာရီမ်ားသို႔...
တေရြ ့ေရြ ့ အခ်ိန္တို႔ကုန္ဆံုးလာသည္ႏွင့္ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္သို႔ပင္ေရာက္လာေခ်ၿပီ.....
"...ကလင္...ကလင္...ကလင္"
"ကဲ...ကဲ အဲ့တာဆို ဆရာမဒီေန႔သင္လိုက္တဲ့ ပုစာၦေတြ အိမ္မွာတစ္ေခါက္ေလာက္ျပန္တြက္ၾကည့္ၾကအံုးေနာ္ ဒါဘဲ ႏႈတ္ဆက္လို႔ရၿပီ"
"မဂၤလာပါဆရာမ....ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဆရာမ..."
ေက်ာင္းဆင္းၿပီဆိုသည္ႏွင့္ အတန္းထဲတြင္ အားလံုး စာအုပ္မ်ားကို သိမ္းဆည္းေနေလၿပီ။
ေသာ္တာမင္းလဲ အေမ့ဆိုင္မွာ ကူရအံုးမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္
ခပ္သုတ္သုတ္ေလး သိမ္းၿပီး ျပန္ရန္ ဟန္ျပင္ေနရသည္။
ေဘးကတစ္ေယာက္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ စာအုပ္သိမ္းေနတာ
ေလးတိေလးကန္ႏွင့္....
စာသင္ခ်ိန္တြင္လည္း စိတ္ဝင္စားပံုမျပ၊ အေတြးေတြက ဟိုေရာက္ဒီေရာက္ေနမွန္းသိသာသည္။
ခု ႏွစ္ဝက္မွ ေက်ာင္းေျပာင္းလာကတည္းက အရင္ေက်ာင္းမွာ စာမလုပ္လို႔ အထုတ္ခံရတာေနမွာ၊ စာလည္း ညံ ့မယ့္ပံု
ေသာ္တာမင္းတစ္ေယာက္ စိတ္ကူးထဲမွာေတာ့ ထက္႐ွိန္ဝါအား အေသဖဲ့ေနေလသည္။
လက္ထဲက နာရီကိုၾကည့္လိုက္မိေတာ့
"သံုးနာရီေတာင္ ထိုးေနၿပီဘဲ ဒီခ်ိန္ဆိုင္မွာလူက်ေနေတာ့မွာ
ျမန္ျမန္သြားမွပါ"
ေျခလွမ္းတို႔ကို ခပ္သုပ္သုပ္ေလးေလ်ွာက္ကာ စက္ဘီး႐ွိရာသို႔ ဦးတည္လိုက္သည္။
စက္ဘီးေလးမွာ ေတာ္ေတာ္ပင္ ေဟာင္းႏြမ္းေနေလၿပီ၊
သြားရလာရ အဆင္ေျပေစရန္ ဒီစက္ဘီးေလးကို သူကုိယ္တိုင္ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္မ်ားတြင္ အလုပ္ေလးမ်ား လုပ္ကာ စုဝယ္ခဲ့ရျခင္း၊
ပင္ပင္ပန္းပန္း လုပ္ခဲ့ၿပီးမွရခဲ့ေသာေၾကာင့္ဒီစက္ဘီးေလးကိုေတာ့ တန္ဖိုးထားပါသည္။
စက္ဘီးေသာ့႐ွိရာ အက်ီအိတ္ကပ္ထဲသို႔ စမ္းလိုက္ေသာအခါ....
"ဟာ...ဒုကၡပါဘဲ စက္ဘီးေသာ့ေပ်ာက္ၿပီထင္တယ္"
လြယ္အိတ္ထဲသို႔ လွန္ေလွာ႐ွာၾကည့္ေသာ္လည္း မေတြ႔...
YOU ARE READING
ေႏွာင္ဖဲြ႔ျခင္း
Teen Fictionဒီficေလးက ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလးနဲ႔ ဘာplotမွမခ် အပိုင္းတိုင္းမွာ ဘာေရးမယ္လို႔မစီစဥ္ထားဘဲ စိတ္ထဲ႐ွိတဲ့အတိုင္းေလးကိုဘဲ တျဖည္းျဖည္းခ်င္းစီ ပံုေဖာ္သြားမွာပါ။ ေယာက်ာ္းေလးႏွစ္ေယာက္ၾကားက သံေယာဇဥ္ေတြအခ်စ္ေတြကို ႏူးႏူးညံ ့ညံ ့နဲ႔ သဘာဝက်က်ေလး ပံုေဖာ္ေရးသြားမွာမဲ့...
