Zawgyi
"Jeno.."
"အင္း"
ကုတင္ေပၚမွာၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုင္ေနတဲ့သူ႔ကို ေဘးကသစ္သီးခြာေနရင္းလွမ္းေခၚတာမို႔ ေမးေလးသာဆတ္ျပလိုက္သည္။
"မင္းကိုတိုက္သြားတဲ့ကားကို..."
"ငါမျမင္လိုက္ပါဘူးဆို"
အဲဒီအေၾကာင္းစလိုက္တိုင္း ထိပ္ကေနပိတ္ျငင္းတတ္တဲ့ Jenoေၾကာင့္ Jaeminကေတာ့အရင္လိုအသာတၾကည္လက္မခံႏိုင္ေတာ့ေပ။
"မင္းငါ့ကိုလိမ္လို႔မရဘူးJeno"
Jaeminကသစ္သီးခြာေနရင္းသူ႔ကိုမၾကၫ့္ဘဲေအးေအးေဆးေဆးသာျပန္ေျပာသည္။
"ငါက မင္းကိုဘယ္လိုလိမ္မလဲ"
"ငါသိတယ္Jeno.."
လက္ထဲကဓားကို ေဘးခ်ရင္းJenoကုတင္နားတိုးသြားကာ မ်က္လံုးခ်င္းစံုေစလိုက္သည္။ Jenoသူ႔အၾကည့္ေတြကိုေရွာင္ေနတာမွမသိရင္ Na Jaeminဘယ္ဟုတ္ေတာ့မလဲ။
"မင္းတျခားလူေတြကိုလိမ္လို႔ရရင္ေတာင္ ငါ့ကိုေတာ့မရဘူး၊ မင္းတစ္ခ်က္ၾကၫ့္တိုင္းဘာကိုေျပာခ်င္လဲဆိုတာငါသိတယ္.. အဲဒီေတာ့ငါ့ကိုအမွန္အတိုင္းေျပာေပးNono"
မ်က္ႏွာေလးကိုကိုင္ကာ ေခ်ာ့ေမးေတာ့ Jenoကသက္ျပင္းခ်သည္။
"ငါေျပာလိုက္ရင္မင္းကၿငိမ္ေနမွာလား၊ ငါေျပာလိုက္ရင္ ဘာေကာင္းက်ိဳးေတြမ်ားရိွသြားမွာမလို႔လဲNana.. ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ငါမဟုတ္ရင္မင္းက ထပ္ထိခိုက္ရဦးမွာပဲမလား"
"ငါခ်စ္တဲ့မင္းကိုအတတ္ႏိုင္ဆံုးကာကြယ္မွာပါ... ဒါေပမယ့္မင္းကဘာေတြေၾကာက္ေနရတာလဲ"
"ငါအိပ္ခ်င္ၿပီNana"
ေျပာေနတုန္းေစာင္ကိုဆြဲကာ လွဲခ်လိုက္တဲ့Jenoေၾကာင့္ Jaeminလက္ေလ်ာ့လိုက္ရသည္။
"ငါအိမ္ခဏျပန္ဦးမယ္၊ ႏိုးလာရင္ေဘးမွာအသီးခြဲေပးထားခဲ့တယ္"
အပိုစကားမေျပာေတာ့ဘဲ ေစာင္ကိုေသခ်ာၿခံဳေပးကာ ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။
💌💌
Jaeminအိမ္ေရာက္ေတာ့ဘယ္သူ႔မွေတြ့မေနေပ။ ညီငယ္ကိုေရာ ေမေမ့ကိုပါမေတြ့တာေၾကာင့္ ဖုန္းဆက္ေတာ့လည္းတစ္ေယာက္မွမကိုင္။
YOU ARE READING
Nono's Nana
Fanfiction"မင်းကလူမိုက်လည်းမဟုတ်သလို လူဆိုးလည်းမဟုတ်ဘူး .. ဒီအတိုင်း ငါ့ရဲ့ဖြစ်တည်မှုလေးပဲ .." "မင္းကလူမိုက္လည္းမဟုတ္သလို လူဆိုးလည္းမဟုတ္ဘူး .. ဒီအတိုင္း ငါ့ရဲ့ျဖစ္တည္မႈေလးပဲ .."
