Unicode
သာယာတဲ့နံနက်ခင်းမှာနိုးလာချင်ပေမယ့်သူကတော့ဆူညံတဲ့နံနက်ခင်းမှာနိုးလာရသည်။ မျက်စိရှေ့က ကိတ်မုန့်ကိုင်ထားတဲ့လူနဲ့ဘေးကသူငယ်ချင်းတစ်ချို့ကိုကြောင်ကြည့်နေတဲ့Jaeminက ပြတင်းပေါက်မှငှက်သံတွေကြားမှသတိဝင်သည်။
"အခုဘာလုပ်နေကြတာလဲ"
"Jaemin-hyung မေ့နေတယ်လို့တော့မပြောနဲ့နော်"
Jisungစကားကြောင့်ကုတင်ဘေးကပြက္ခဒိန်ကိုလှမ်းကြည့်မိတော့ August 13th. August 13က... သောကြာနေ့ပဲ!
"လွန်ခဲ့တဲ့၂၁နှစ်? ဘယ်နှနှစ်လဲငါလည်းမေ့သွားပြီ၊ ဒီလိုနေ့မှာ နာမျိုးနွယ်နှစ်ယောက်မွေးခဲ့တယ်တဲ့"
"ဟုတ်လား"
ရုပ်တည်နဲ့Renjunစကားကိုနားထောင်နေတဲ့သူ့ကိုကြည့်ပြီးခေါင်းထခေါက်သူမှာLee Haechan။ မွေးနေ့ကိတ်ကိုင်ပြီးသူတို့ကိုကြည့်ကာရယ်နေသည့်Jenoကဆူဖို့စိတ်ကူးတောင်ရှိပုံမရပေ။
"ဟေ့ကောင်"
"တော်ပြီJeno ၊ လာ Jungminဆီသွားမယ်"
"Hyuckieနေဦးလေ"
ကုတင်ပေါ်ကချက်ချင်းထဆင်းကာ လက်လှမ်းဆွဲတဲ့Na Jaeminကမျက်နှာချိုသွေးကာHyuckရဲ့ပါးကိုလှမ်းနမ်းသည်။ ဝိုင်းအော်နေကြတဲ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ပြည့်နေတဲ့အခန်းထဲမှာ သဝန်မတိုဘဲထိုင်ရယ်နေတဲ့Leeမျိုးနွယ်လည်းရှိပါသေးတယ်။
"မငတ်ချင်ရင်မြန်မြန်အောက်ဆင်းခဲ့"
Jenoလက်ထဲကကိတ်မုန့်ကိုဆွဲယူကာထွက်သွားတဲ့Haechanနဲ့အတူRenjunတို့ပါလိုက်သွားလေသည်။ ကျန်ခဲ့တဲ့Jenoကပြုံးစိစိနဲ့အနားကပ်လာတာကြောင့်မရဲတရဲပြန်ပြုံးပြလိုက်ပေမယ့် ပြန်ရလာတာကနဖူးပေါ်ကအနမ်းတစ်ပွင့်။
ကျန်တဲ့လက်ဆောင်တွေမလိုတော့တဲ့အထိ Jenoရဲ့အနမ်းတစ်ပွင့်ကပြည့်စုံလွန်းသည်။
"Happy birthday love."
Jenoကခပ်တိုးတိုးရေရွတ်သွားပြီးသူတစ်ယောက်တည်းကျန်ခဲ့ပြန်သည်။ အခန်းထဲ အရူးတစ်ယောက်ပြုံးနေတဲ့Jaeminကတော့ ပြင်ဆင်ဖို့မေ့နေတဲ့ပုံပါပဲ။
"Minnie?"
"Hyung!"
Jaeminအောက်ထပ်ဆင်းဆင်းချင်းမြင်လိုက်ရတဲ့လူက Jaehyunဖြစ်နေတာကြောင့်ချက်ချင်းပြေးဖက်လေသည်။ ခဏကြာတော့ဧည့်ခန်းတစ်ဝိုက်လှမ်းကြည့်မိတော့ မိသားစုအပြင် Driver.Kimသာရှိနေတာကြောင့်နွေးထွေးတဲ့ခံစားချက်ကဘာနဲ့မှမလဲနိုင်ပေ။
YOU ARE READING
Nono's Nana
Fanfiction"မင်းကလူမိုက်လည်းမဟုတ်သလို လူဆိုးလည်းမဟုတ်ဘူး .. ဒီအတိုင်း ငါ့ရဲ့ဖြစ်တည်မှုလေးပဲ .." "မင္းကလူမိုက္လည္းမဟုတ္သလို လူဆိုးလည္းမဟုတ္ဘူး .. ဒီအတိုင္း ငါ့ရဲ့ျဖစ္တည္မႈေလးပဲ .."
